Szczecin

Vrijdag, 16 augustus, dag Darlowo op naar Kolobrzeg

8.20 gaat de wekker, maar het is vandaag weer vrijdag en de vissersboten vertrekken weer vlak voor 6 uur. Er moet tenslotte wel geld verdiend worden!
Een aantal boten worden door de bemanning klaar gemaakt voor vertrek. Dat doen ook wij. Zorgen dat alles boven is wat nodig is (verrekijker, kaarten en dat soort spul) en benedendeks alles wegzetten wat kan vallen. Het zal niet de eerste keer zijn dat er toch spullen over de grond rollen bij een onverwachte beweging van het schip.
Het weerbericht is goed en tegen 9 uur vertrekken we richting brug. De bosman van vandaag wenst ons nog een goede vaart en dan liggen wij, 3 Duitse schepen en een vissersboot te wachten tot de brug opengaat. De Kapitan van de Darlowo haven noteert nog even alle namen van de vertrekkende schepen en dan zijn we weer op ruim water. Het register moet tenslotte kloppen!
Wat een verschil met gister. Vriendelijke golven en een voorzichtig zonnetje. Dat zonnetje is weer weg als we een uur onderweg zijn. Wind is niet echt gunstig, maar draait naarmate we vorderen zodat het Genua-zeil kan worden gehesen. We laten de motor stand-by meedraaien. Zonder zeil lopen we tegen de 6 mijl per uur, met zeil ongeveer 4 -5 mijl. Ook de Duitsers zijn inmiddels onder zeil. Zolang we op de motor varen gaan wij het hardst, maar zodra we onder zeil varen zakken we af naar de laatste plaats. Ze varen ons allemaal voorbij. Om een uur of een komt de zon er weer bij en is het weer tijd voor de korte broek. Dan draait de wind om een uur of 2 en moet het zeil naar beneden. Wij zijn nog ongeveer 10 mijl van Kolobrzeg verwijderd en zullen daar tussen 3 en 4 aankomen. Bij Kolobrzeg zien we ook weer de zgn. historische schepen die mensen meenemen voor een tochtje van ongeveer een mijl op het water en weer terug.
Om 3 uur varen we de havenmond in richting jachthaven. Het Duitse scheepje dat ligplaats heeft in Warns vaart ongeveer 10 minuten voor ons de haven in en de andere 2 Duitsers liggen achter ons. Als het kan willen we graag op ons oude plekje liggen, maar daar ligt al een grote bayliner. De bosman heeft ons inmiddels ook gespot en dirigeert ons naar een ligplaats aan de zijkant. Dat is ook prima. Hij herkent ons schip nog van ons bezoek 2 weken geleden en vindt het leuk dat we weer terug zijn.
Eenmaal afgemeerd pakt Willem zijn hengel maar weer eens en zowaar hij haalt er 2 kleine baarsjes uit. Vis zat hier in de haven, dat hebben we bij ons eerdere bezoek gezien.
De muziek draait inmiddels weer in het fort naast ons en het is behoorlijk druk met wandelaars, het is ook hier weer weekend en gisteren was het een nationale katholieke feestdag, Maria ten Hemel opname. Als het net zo werkt als in Nederland zullen ook hier veel mensen wel een extra vrije dag opgenomen hebben.

Zaterdag , 17 augustus naar Dziwnow (jif noof)

De zon schijnt en er zijn als ik op sta al verschillende schepen vertrokken, ook de Lorbas. Willem slaapt nog. Ik ga eerst naar het toilet en de wasgelegenheid voor een wasbeurt. Als ik terugkom is Willem ook wakker. Hij gaat douchen en dan kunnen we weer vertrekken. We moeten achteruit de haven uit, draaien in de kom zal heel krap worden. Een paar keer heen en weer steken en dan kunnen we weg. Het is redelijk rustig weer en met een zuidwestelijke wind kunnen we de genua en het bezaanzeil opzetten en zeilen we met een gang van 4-5 knopen langs de Poolse kust. Tot een uurtje of 2 gaat het goed en dan moeten we zorgen dat we iets dichter langs de kust komen. Motor aan dus. Als we het zeil weer willen gebruiken gaat de wind ineens van oostelijke naar westelijke hoek draaien. Dan maar naar beneden. We komen ook langzamerhand weer in een zone die afgesloten kan zijn. Maar gelukkig kunnen we doorvaren en naderen we de haven van Dwiznow.
Wel even schrikken als we de haven naderen, de dieptemeter van de Advansee, ons kaartsysteem, laat het plots afweten en ik moet dus naar binnen en de diepten doorgeven. Gelukkig hebben we 2 dieptemeters. Het lijkt er op dat er een soort zandbank ligt voor de havenmonding met ondieptes. Opletten dus! En doorgeven wat de diepte is. Er wordt hier ook gebaggerd. Dit staat dus totaal niet op de kaart! Maar het gaat goed, gewoon rustig blijven en niet te hard varen. Als we binnen de pieren zijn wordt het water ook weer dieper (4 meter). Na de bocht ongeveer 300 meter verder worden we aangeroepen door de Kapitan van porto Dwiznow. Hij wil weten wie we zijn, onze thuishaven en dan kunnen we 200 meter verder in de vissershaven aanleggen. Het is een vissershaven en het is klein. Een groot deel van de kade aan de rechterkant is leeg, mooie plek voor ons. Maar verkeerd gedacht we moeten aan een ander schip liggen. De plaats waar we wilden liggen is gereserveerd voor vissersschepen en die liggen er ’s avonds ook. Het is wel een oude roestbak waar we aan moeten vastleggen en hij wordt voornamelijk gebruikt door de vele zwaluwen. Leuk gezicht, allemaal op een rijtje. De Bosman registreert ons ook weer. Er is geen elektriciteit, voor toilet en douche kun je een sleutel krijgen. Maar daarop hebben we nee gezegd. We kunnen alles aan boord en de accu’s zitten vol.
In dit gat moeten we ons dus echt bekend maken en veel gegevens achterlaten naam, thuishaven, hoeveel personen, waar we vandaan komen en naar toe gaan. Hebben we nog niet eerder gehad. Zolang het de pincode niet is!!
Er is een winkeltje vlak bij, daar lopen we even naar toe. Maar dat stelt weinig voor net als alle ander kleine winkeltjes. Ze hebben het noodzakelijke en het is er beredruk en warm. Verderop moet een supermarkt zijn. Dat is voor morgen. Ondanks dat het een rare plek is waar we liggen is het er rustig. Het water stinkt en het ruikt er stevig naar vis. Dat kan ook niet anders. Op een gegeven moment ruik je dat ook niet meer. We gaan lekker op het achterdek zitten en we zitten net goed en wel of het begint te spetteren. Parasol maar even bijpakken want het is nog zo lekker van temperatuur en de regen stelt niet zoveel voor. We willen nog niet naar binnen.
Wat ik wel heb kunnen kopen zijn gepelde tuinboontjes. Eerder onderweg hadden we ze al gezien en telkens als we dachten ja lekker, niet te vinden dus. Nou ze waren heerlijk.

Zondag, 18 augustus van Dziwnow naar Swinoujscie.

Na de koffie en de thee eens even Dziwnow verkennen. Dat levert het gebruikelijke beeld op. Hordes lopende mensen met strandspullen, veel pizzeria’s, gokhallen, ijszaakjes, souvenirwinkels. Het is een lang stadje. Eigenlijk ingeklemd tussen de Oostzee met het zandstrand, dan huizen winkels en wegen en aan de andere kant de rivier. Die rivier kun je verder opvaren naar een soort binnenmeer. Wij zijn te hoog om langs deze weg Szczecin te bereiken en moeten daarom naar Swinoujscie. Dat ligt ongeveer 20 mijl verder. Een kort tochtje dus en langs de laatste militaire zone, maar daar kun je ruim langsvaren. Als we in de buurt komen van de havenmond bij Swinoujscie zien we in de verte zeker 8 grote schepen liggen of varen die naar binnen willen. De pilotboten met loodsen aan boord varen heen en weer tussen de kust en deze schepen en zwaaien vriendelijk naar ons. De wind haalt ook weer wat aan en er staat een behoorlijk sterke stroom tegen de haven in. Voor ons vaart een driemaster met Nederlandse vlag. Dat is geloof ik de eerste die we hier in Polen tegenkomen.
Er zijn hier 3 jachthavens. De eerste is ondiep en voor kleine scheepjes, in de twee andere moeten we kunnen liggen. We gaan naar de laatste haven, maar eenmaal daar is het een beetje vreemd. Er is een soort binnenhaven voor kleinere boten en maar beperkt ruimte, ziet er verlaten uit ondanks dat er een ongeveer 10 boten aan de buitenkant liggen. In de kom zie je verder op de oevers allemaal stroomaansluitingen. Maar het is ietwat vreemd, dan maar naar de haven die we eerder voorbij gevaren zijn. Daar is plek genoeg. Hier ook weer de kermisachtige vermaken voor de Polen en de toeristen ook een klein circus. Ik moet gelijk aan het Tsjechoslowaakse circus uit 1968 of 1969 waar ik toen met mijn ouders ben geweest.
Plekje uitgezocht, aangelegd en naar de Bosman voor de betaling. Het is de hele dag prachtig weer geweest totdat we van het havenkantoortje terugkwamen. Het zag er al dreigend uit en het begint eerst zachtjes en later hard te regenen. Maar we zijn toch binnen dus het maakt niet uit.
Straks maar een goed op de kaart kijken wat we morgen moeten doen om op een veilige manier Szczecin te bereiken. Het stukje Stettin Haffen hebben we niet op de kaart staan, wel ik ons boek. Eerst goed kijken of het lukt qua diepte. De afstand is ongeveer 20 km als ik het goed heb. In Szczecin zou veel te zien zijn. Als dat echt zo is blijven we wat langer liggen.
We willen ook via het binnenmeer naar Duitsland varen. Dat zou moeten kunnen.

Nou het was weer een heel verhaal om iedereen op de hoogte te brengen van ons wel en wee, tot de volgende keer.