Weer in het natte Nederland

Dinsdag, 10 september.

Nadat we gisteravond gegeten hadden en de koffie was op was het indrukwekkend om naar buiten te kijken. Het was natuurlijk al donker en de sluis is 24 uur per etmaal bediend. In het pikkedonker gaan er enorme containerschepen de sluis in. Hoe groot die sluis is moeten we straks gaan bekijken, want soms gaan er wel 2 van die schepen tegelijk in. Een fantastisch gezicht. Je ziet aan de lichten van de schepen dat ze in beweging zijn maar ze varen zo langzaam en beheerst de sluis in. Een feest om naar te kijken. Het was er niet 1 maar we hebben zeker 8 van die kanjers naar binnen zien gaan tot een uur of 11. Vannacht zullen er ongetwijfeld nog meer geweest zijn. Ik heb er niets van gemerkt.
De weersberichten zijn niet echt fraai. Ze geven voor de hele week lichte regen op en voor de windopgave moeten we de pagina’s op internet raadplegen. Het regent nu ook licht en de temperatuur ligt rond de 12-13 graden en de kachel verdomt het om warmte af te geven. Maar met een aantal kaarsen en de olielamp aan wordt het ook wel warmer. Toen we de Zwaantje nog hadden zetten we een omgekeerde aardewerken bloempot op een pit van de kookplaat. Gas aansteken onder die pit en dan fungeerde de bloempot als kachel. Dat werkte prima. Later op de avond probeer ik nog een keer om de kachel aan te zetten en jawel hoor, hij doet het. Heerlijk warm wordt het in ons scheepje. Later zelfs te warm. Als de kachel zichzelf uitzet gaat ie niet meer aan. Maar het is ook niet meer nodig.
Het schip voor ons was al vertrokken toen ik wakker werd. De Zaankanters liggen er nog. Heb een heel gesprek met schipper Peter over Kokernoot, wat we gedaan hebben en welke tocht hij heeft afgelegd, hoe we het beste naar Norderney kunnen varen. Kent ook Vic Smoorenburg en Jan Willem, die er ook lagen toen wij nog bij Kokernoot lagen. Ik heb gevraagd of hij ze de groeten wil doen. Hij heeft ook nog een tip over een website www.zilt.com met zeilinformatie en een weerprogramma, waarop je precies de voorspelling kunt zien. Het weer blijft toch een lastig probleem want de ene site zegt er dit over en de andere dat. We hebben ze uitgezwaaid toen ze tegen 5 uur toch richting sluis vertrokken om naar Cuxhaven te gaan en dan morgen 1 uur voor hoogwater (dat is tussen 4 en 5 uur) naar Norderney te gaan. Dat gaan wij morgen doen. De weerberichten t.e.m. vrijdag zijn goed. Wel af en toe regen maar weinig wind, temperatuur wordt iets hoger. Daarna wordt het aanzienlijk slechter weer. Hopelijk zijn we dan in Borkum of nog beter in Delfzijl.
Vanmiddag zijn we naar de sluis gelopen en hebben daar gezien hoe groot hij is. Er werden 3 behoorlijk grote schepen geschut en een kleine veerdienst. Toen was er nog ruimte over. Onvoorstelbaar. De deuren van de sluis zijn wel 10 meter breed en dat sluit dan de sluis af. Op dit moment gaat er ook weer een containerschip naar binnen. De sluis is zo groot dat er 2 achter elkaar kunnen liggen. Het grootste probleem vormt mogelijk de breedte van deze schepen.
Na een heel stuk lopen hebben we ook een opwaardering van de internet-stick kunnen aanschaffen, dus we kunnen blijven internetten. We hebben de noodzakelijke boodschappen gedaan en weer voor een paar dagen eten ingeslagen. Dit allemaal tussen de soms heftige buien door.
Vanmiddag werden we aangesproken door een Amerikaan die met een Multi-hull binnengekomen was. Hij moest inklaren dus moest de douane hebben. Moet hier wel in Brunsbüttel, maar waar geen idee. Daar hebben wij als europeanen met een Schengen akkoord geen last van. We hebben hem maar verwezen naar de toeristeninformatie. Daar konden ze hem verder helpen. Hij had schade opgelopen aan zijn roer en was op weg naar Hamburg voor reparatie en het was lastig manoeuvreren vertelde hij.

Woensdag, 11 september.

Uitgeslapen, want het was de bedoeling om in de loop van de middag te vertrekken naar Cuxhaven, 30 km verderop. Op een gegeven moment vraagt Willem: hoe laat is het eigenlijk laag water? Laagwater is om 13 uur. Nou, dan is het veel handiger om nu (het is bijna half 11 te vertrekken dan hebben we het tij mee en hebben we alle tijd om in Cuxhaven koelvloeistof, brood en eieren te kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Trossen los dus even over tienen. Eenmaal voor de sluis vraag ik via de marifoon of we kunnen schutten van oost naar west.
Antwoord was dat we even moesten wachten. Er kwam net een vrachtschip uit en als we achter ons kijken zien we een soort baggervoertuig dat de sluis in draait en we kunnen daar achter de sluis in. Zo snel is het nog nooit gegaan. Wegvaren uit de haven, de sluis in en uit en dat allemaal binnen 1 kwartier. Op de Elbe komen we gelijk een paar grote schepen tegen en de loodsboot. Achter ons nog een soort veerdienst in de vaargeul, daardoor kunnen we niet snel oversteken om buiten de vaargeul langs de groene boeien te varen. Een half uur later lukt dat wel en zo varen we naar Cuxhaven. Door de ebstroom liggen we 2 uur later in de haven van Cuxhaven. Volgens mij hebben we gevlogen ipv gevaren.
Bij de Esso garage kunnen we koelvloeistof aanschaffen en onderweg ook nog brood en eieren gekocht. Na het eten gaan we voorbereidingen treffen voor morgen. Warme kleren pakken, alles wegzetten zodat het niet kan vallen, de koelvloeistof in de motor gieten. We gaan ook voor het eerst de mogelijkheid van waypoints gebruiken van de plotter. Hiermee maak je punten waarlangs je een route kunt uitzetten en kunt gebruiken met het navigeren.
Vroeg naar bed want we moeten 1 uur voor hoogwater vertrekken volgens Zaanse Peter. Hoog water is om 6.18. Dus de wekker om 5 uur dacht ik zo. Vindt Willem geen goed idee. Hij wil vertrekken om 6 uur. Wekker om 5.20 ingesteld dus. Dat betekent dat je gebruik maakt van het uur dood tij (vanwege de wisseling tussen eb en vloed) en daarna de volle ebstroom hebt die meeneemt de haven uit in de richting die je wilt gaan. Het wordt een onrustige nacht waarschijnlijk met weinig slaap.

Donderdag, 12 september.

Het is vroeg en nog pikkedonker. Maar als de koffie, thee en soep (lekker als je onderweg bent) klaar zijn begint het al heel voorzichtig licht te worden. Zowel Willem als ik zien erg op tegen deze tocht. Het is de eerste keer dat we met donker moeten vertrekken en mogelijk ook met donker zullen aankomen. Het is een lang traject. Op de heenreis hebben we er 9 1/2 uur over gedaan en het zal nu langer duren. Hoe lang geen idee. Maar vanwege de weerberichten kunnen we het niet langer uitstellen. We zullen eraan moeten geloven.
Als we allebei in onze ‘sterke’ pakken zijn gehesen met daaronder lekker warm ondergoed en de reddingsvesten aan hebben varen we om 6 uur uit. De haven uit en als we op de Elbe zijn zien we zeer duidelijk de lichten van de groene en rode boeien in de vaargeul en m.b.v. de route op de plotter gaat het prima. En het wordt steeds lichter, om 7 uur is volledig dag. Dat valt dus ook heel erg mee. Het eerste stuk is de Elbe uit tot boei 1, we begonnen bij 31a, groene boeien zijn altijd oneven en de rode even. Dit stuk is 20 km lang en we zijn er om 9.10. Dan gaan we verder naar de mondingen van de Oude Wester, Nieuwe Weser en de Jade. Er staat een behoorlijke deining en we besluiten om de bezaan te hijsen. Dan ligt het schip veel stabieler in het water en is het slingeren minder. En zo gaan we verder. We wisselen elkaar om het uur af om te sturen. Dat is zeer vermoeiend met deze deining.
Op het water weinig pleziervaart. Voor de Jade liggen een aantal vrachtschepen te wachten, misschien op de loods of op wat anders. We varen daar rustig tussen door. Willem ziet toch nog een zeehond tussen de woelige golven. Dan komt eindelijk het eerste Duitse Waddeneiland in zicht, Wangerooge en uiteindelijk zien we Norderney liggen. We moeten daar weer gedeeltelijk omheen varen. Vlak voor de haven gaat de kop in de wind om de bezaan te strijken en varen we tegen 5 uur de haven binnen. Maar eens zien waar we kunnen liggen. Ons oude plekje is bezet en in dat gedeelte van de haven weer alleen boxen om aan te leggen. Aan de andere kant van de haven zien we een steiger waar we langszij kunnen liggen en om 17.15 liggen we weer vast. Zo’n dag is zeer vermoeiend. Het slingeren van het schip, het sturen, je eet niet normaal en drinkt ook eigenlijk maar zo weinig mogelijk, want een bezoekje aan het toilet is een hele onderneming. Het liefste willen we morgen blijven liggen in Norderney, maar de weerberichten na vrijdag zijn niet al te best. Veel meer wind en regen, dus toch maar vertrekken morgen. Op de heenreis hebben we er 6 uur over gedaan. We willen nu doorvaren naar Delfzijl. Eigenlijk geldt voor het vertrek dezelfde regel, vertrekken 1 uur voor hoogwater. Hoogwater is om 5.18. Dat is wel erg vroeg opstaan, we hebben alleen niet zoveel tijd nodig om Borkum te bereiken en de volledige ebstroom hebben we niet nodig. De wekker wordt op 6.30 gezet, 7 uur vertrekken. Dat moet voldoende zijn. En dan slapen……

Vrijdag, 13 september.

Geslapen als een blok!! Maar 6.30 blijft vroeg. Willem voelt zijn rug ook nog behoorlijk (van het schrap zetten tijdens het sturen en de beweging van het schip). Het ziet er buiten goed uit, het is bijna licht en als we eenmaal weer op zee zijn breekt de zon door de wolken door. Schitterend. Het duurt helaas niet zo lang want dan schuift er een enorme donkere wolkenlucht over ons heen.
Ook voor dit stuk hebben we een route gemaakt op de plotter, vanaf de haven van Nordeney naar de doorgang bij Borkum ongeveer 35 mijl en langs alle ondieptes. Deze keer hebben we het goed gedaan, gisteren was er toch een waypoint in terecht waarbij we bijna op een droogte gevaren waren! Het ging nog net goed…. Dus de route hebben we gecheckt en ge’dubbel’checkt. Er ook weinig wind en daardoor ook weinig deining. Dit is veel prettiger en we kunnen nu ook de stuurautomaat gebruiken die het schip bestuurd. Dan hoef je zelf alleen nog maar op te letten. Wel zo relaxt!
De tocht gaat dus voorspoedig en om 12 uur maken we een laatste slag naar Borkum om dan via de vaargeul naar Delfzijl te varen. Onderweg zie ik ook nog een zeehond zijn kop boven het water uitsteken.
Via de geul varen we de Eems op. We moeten een sleepboot met een sleep waarop een half schip ligt voor laten gaan. Als dat gebeurd is varen we de Eems verder op. Om een uur of 1 de haven. Althans dat dachten we… Ik heb net de marifoon op het vereiste kanaal gezet of we krijgen een oproep van de wal. Wat we denken te gaan doen? Binnenlopen natuurlijk. Oh, maar dat mag helemaal niet. Dit is de Eemshaven en die is alleen voor beroepsvaart. Oh, hoe komen we dan bij de zeesluis? Ja, die is verder op in Delfzijl, de eerstvolgende haven. Oke, dan gaan we daarheen. Of we wel in de gaten hebben dat er beroepsvaart van bakboord komt? Ja, die hadden we al gezien, we draaien dus over stuurboord weg en dan heeft het schip geen last van ons.
Op naar Delfzijl dan, we gaan weer achter de sleepboot met zijn sleep varen. Omdat dit weer het randje van de kaartenset was hebben we alleen het overzicht in de plotter, een plaatje van de haven in het Waddenboek en een overzicht van de binnenhaven van de Grote Masten route. Delfzijl blijkt veel verder weg te zijn dan we wisten. Uiteindelijk komen we tegen 15 uur bij het zeekanaal naar de haven en de zeesluis. Aan het eind van het kanaal is een jachthaven. Hier hebben we in 2009 ook al eens met de Zwaantje gelegen. Ook hier weer lastig een plek te vinden. Ik roep de havendienst op kanaal 66 op, leg uit waar we zijn en vraag of we aan hun lange steiger mogen liggen. Dat mag. Maar dan lijkt het of er aan de langsteiger van de jachtclub wel plek is, wij daar naar toe dus. Verdikkeme ligt er wel een klein jachtje tussen, weer terug dus naar de eerder genoemde steiger. Daar liggen we dus en er is zelfs stroom. Of en wat we moeten betalen geen idee. Heb het gevraagd aan een man die verderop in werkkleding stond, maar hij had er nog nooit van gehoord dat er betaald moest worden. We wachten het dus maar af, misschien komt de havendienst langs en anders hebben we mazzel. Dan gaan we maar verder boodschappen doen en weer terug naar de steiger.
Het enige nadeel is dat er hier geen toiletvoorziening op de wal is en we willen douchen. Reden om eindelijk onze douche in het schip te gebruiken. We douchen meestal aan de wal, maar het werkt als een speer. Fijn om te weten dus.
We zitten nu lekker uit te zakken en gaan morgen via de zeesluis richting Groningen. Dat is 26 km, een sluis en 5 bruggen verder. Wie weet blijven we daar wel een dagje extra liggen.
Misschien zijn er onder jullie wel een paar die zich afvragen: waarom Delfzijl en waarom niet verder langs de Waddeneilanden?
Dat heeft 3 redenen:
- we zijn het grote water een beetje zat;
- dit traject is nog langer dan dat van Cuxhaven naar Norderney;
- en na ruim 2 maanden jezelf verstaanbaar maken met Engels, Duits en gebarentaal willen we gewoon onze moerstaal horen.