Dag 1 t/m dag 3

Dag 1, zondag 1 juni

Na maanden, weken, dagen voorbereiden brengen we vandaag de laatste spullen aan boord. Het vertrek staat gepland voor morgenochtend, redelijk op tijd ivm het tij richting Den Oever.
Vorige week afscheid genomen van onze harige huisgenoten. Ze wonen nu bij Metteke en Marco en gelukkig gaat dat bijzonder goed. Het lijkt wel of ze het verkassen van de laatste tijd accepteren. Eerst de verhuizing van Zaandam naar Den Helder, toen de maanden bij het uitstekende kattenpension van Geertje, weer terug naar ons nieuwe huis en nu weer de verhuizing naar Rotterdam.
En onze buurtjes houden onze woning in de gaten.

We trekken de deur van het huis achter ons dicht niet wetend wanneer we weer terug zijn. Gaat het helemaal lukken om met de Rollin’ Stone via de grote Europese rivieren naar de Zwarte Zee te varen en van daaruit langs de kust van Bulgarije naar Turkije en/of Griekenland te gaan? Er kan van alles mis gaan, panne met het schip, gezondheid of het gewoon niet leuk vinden. De tijd zal het leren. Allebei zijn we behoorlijk moe en liggen dus vroeg in bed.

Dag 2, maandag 2 juni

Geslapen als een roos, wel enigszins onrustig, het is tenslotte niet je eigen vertrouwde bed. We willen vroeg vertrekken. De vloedstroom loopt bij Den Helder tot een uur of 11 en bij Den Oever tot een uur later. Dus uiterlijk een uur of 9 de trossen losgooien. Om half negen is Suus van de Jachthaven aanwezig en kan ik de sleutel van het toegangshek bij haar inleveren. Ze wenst ons nog een goede vaart en mooie reis en ziet ons wel weer verschijnen.
Om 9 uur gooien we los en gaan we achteruit de box uit. Dat gaat bijzonder goed. De keerkoppeling reageert wonderlijk goed en we gaan richting brug en sluis. De brug gaat goed, nu de sluis nog. Waar bij de box de achteruit bij het wegvaren prima werkte was dat in de sluis niet zo. En Willem had net wat extra gas bijgegeven omdat er op ons gewacht werd. Niet in de achteruit en niet kunnen remmen dus!! We hebben het schip afgestopt door 2 lijnen om de bolders in de sluis te gooien en goed vast te houden. Willem een paar blauwe plekken erbij en ik bijna mijn hand afgeklemd. Maar het lukte. Dat probleem dus eerst proberen te tackelen. Zit er wel voldoende olie in? Uit de sluis eerst aangelegd om dat na te kijken. Het leek prima in orde, voldoende olie. Het 2e probleem was de marifoon. Wel kunnen zenden maar niet kunnen ontvangen is heel vervelend. Toen we wegvoeren hoorden we wel dat er ontvangst was. Misschien de stekker niet helemaal goed in het apparaat en de hoorn nakijken. In elk geval werkt ie later wel weer goed. We zullen het maar onder de noemer opstartproblemen scharen en hopen dat het over is.

We gokken dus maar dat het goed gaat en vertrekken richting laatste brug voordat we op zee zijn en naar Den Oever varen. Het is prachtig weer, wel fris, maar dat is vaker zo op het ruime water.
Om 12 uur varen we naar de brug bij Den Oever. Daar liggen 5 andere schepen te wachten op een opening en er wordt groen gegeven als wij achteraan schuiven. We kunnen dus zo door varen en ook de sluis gaat direct open. Om 12.10 varen we al op het IJsselmeer. Bij boei M6 draaien we richting Stavoren om te gaan tanken. Daar laten we 500 liter diesel in gooien. Weer ruim 700 euro lichter, maar dan kunnen we wel een tijdje vooruit. Ondertussen praten we over welke weg we gaan nemen. Langs Kampen en de Gelderse IJssel met stroming of via Amsterdam en het Amsterdam-Rijnkanaal een drukbevaren water. Het wordt de route langs Kampen, is mooier, wel langer maar we hebben de tijd tenslotte. We varen dus van Stavoren naar Urk en liggen daar nu in een van de jachthavens. Mooie plek, vrij rustig, het stinkt alleen naar vis hier. Maar ja het is Urk!!
Morgen dus via de Ketelbrug naar het Ketelmeer en verder.

Dag 3, 3 juni

9 uur trossen los, nadat we hebben gedoucht en water hebben geladen. En weer een keerkoppeling die niet werkt!! Verdorie, daar moeten we nu dus zeker iets mee doen. We besluiten om contact te leggen met Jurre onze monteur (waarschijnlijk is hij met vakantie in Frankrijk, want we krijgen een Franse dame die iets roept). Dan toch maar naar Kampen varen en kijken of we daar een monteur kunnen vinden. Onderweg een paar keer geprobeerd of de keerkoppeling wel werkte en dat was de ene keer wel en de andere keer niet zo. Balen dus. Wordt een dure reparatie.

Het is wel weer prachtig weer en erg rustig op het water. Nadat we de enorme brug bij Kampen onderdoor gevaren zijn zien we de stad al liggen. Er is een kade waar we aanleggen om ons probleem op te lossen. De mevrouw van de Aqua Shop heeft een adres van een monteur. Dus die gaan we bellen, nadat Willem nog geprobeerd heeft er via de keerkoppelinggegevens achter te komen wat er mis kan zijn. Frederick van Frevis komt met een kwartier/half uur. En dat is een man van zijn woord, hij is er vlot. Willem probeert er ondertussen achter te komen of we op deze plek kunnen blijven liggen en loopt naar het schip voor ons. Die liggen ook met pech, krijgen de motor niet gestart. Dus als Frederick bij ons klaar is, mogen we hem doorsturen. De schipper is blij met ons!

Het lijkt erop dat de remband in de koppeling versleten is. Fr. gaat bellen met een bedrijf, die mogelijk een gereviseerde heeft liggen, zo niet dan duurt het allemaal langer voordat de keerkoppeling weer terug is, een dag of 3-4 als ze tenminste de onderdelen hebben liggen. Pinkster zit ertussen, het is berendruk, want iedereen wil varen. En hij regelt gelijk dat we in de Buitenhaven bij het Kogge-schip kunnen liggen. Het is niet anders, maar er zijn slechtere plekken om te moeten liggen. Fr. is intussen ook weer langs geweest om e.e.a. door te spreken. Het revisiebedrijf heeft aangegeven dat doorvaren eigenlijk geen optie is, als de remband helemaal stuk is ben je veel verder van huis en nog duurder uit. Hij komt morgen om 8 uur de boosdoener demonteren (moeten we de halve vloer voor demonteren, maar gelukkig kan dat) en dan is het een kwestie van afwachten en jezelf vermaken in Kampen. Verplicht stilliggen dus, nou ja beter in Nederland zo’n akkefietje dan in het buitenland. Hier is het met de communicatie toch iets eenvoudiger.

Ons avontuur verloopt dus niet geheel zoals we willen. Zodra we weer op weg zijn of iets hebben te melden, dan melden we ons weer.