Brohl

Dag 25, woensdag 25 juni

Direct in slaap gevallen en vroeg wakker. We halen de lijnen binnen en met een flinke duw duwt de stroom ons achteruit de Rijn weer op. We laten ons naar achter drijven en kunnen zo na 50 meter draaien en verder. We zijn net weg of ik zie een vissende roofvogel het water in duiken, hij komt er met niets uit voor zover ik het kan zien, maar het is mooi gezicht. Hij/zij vliegt dan naar de hoge bomen en een nest. Een stukje verder nog zo’n vogel die ook naar een nest vliegt. Op een van de oevers onderweg zagen we ook een vogel die we niet kenden. Volgens het vogelboek zou het een Casarca kunnen zijn en dan een vrouwtje. Prachtige oranje/bruine vleugel met witte rand en zwarte staart en een kop die je zonder de verrekijker niet kon zien omdat die dezelfde kleur als de stenen op de oever had.

Er staat een koud windje en we zakken verder de Rijn af. Het heet hier inmiddels de Mittelrhein.De omgeving is prachtig. We varen langs Bonn en Königswinter. Daar staan op de linkeroever de bekende Drachenburg en de ruïne Drachenfels. Als je op een van de autobahnen rijdt kom je er ook langs. Er staan prachtige huizen en heer Bommel zou zeggen: ‘eenvoudig doch smaakvol’.
En dan opeens bij kilometer 627 een piep en nog een piep, de plotter wordt zwart en doet helemaal niets meer. Dit gaat echt lekker, wat hebben we na alle ellende met motor en apparatuur nu weer? Er lijkt zo langzamerhand wel een vloek op deze reis te liggen. De enige apparatuur die nu nog werkt is de nieuwe dieptemeter en de radar, want ook de GPS heeft het gisteren weer af laten weten. Ondanks nieuwe antennekabel ontvangt deze ook weer geen satellieten, dus geen gegevens. Overleggen dus, waar gaan we heen? Brohl, Neuwied? In de gegevens van Brohl staan geen boot- en of servicegegevens bij Neuwied wel. Dat ligt verder bij km 605 en op het plaatje ziet het er goed uit. Eenmaal daar aangekomen blijkt ook weer een drempel van zand voor de havenmonding te liggen, na 2 pogingen komen we er niet overheen. Wat nu? Verder stroomopwaarts heeft geen zin volgens de meneer die ons op de kant info toeschreeuwt is er ook in Koblenz weinig water en zijn de havens voor ons ook niet toegankelijk, dan maar terug naar Düsseldorf. We leren het ook nooit, want we hadden natuurlijk eerst moeten bellen, maar ja gedane zaken en vul het verder zelf maar aan.
KKKK…..UUU…..TTTT….. minstens 100 km terug. Willem zit er helemaal doorheen en heeft er schoon genoeg van. Iets wat ik overigens gisteravond had. We gaan naar huis………………………………………….
Einde reis naar de Zwarte Zee. Volgend jaar proberen we het weer en gaan we eerder weg, dan staat er meer water. Tenminste!!!!

Bij Brohl bel ik het opgegeven nummer, geen probleem hier kunnen we binnenlopen met onze diepte. We hebben daarmee in elk geval een plek voor de nacht en dan zien we wel verder. We gaan met een gang van 10 kn. stroomafwaarts (dat is 3x zo snel als stroomopwaarts). In 1 dag leg je dus net zoveel af als in 3 dagen stroom op. Als we echt terug gaan, kunnen we zelfs zondag de verjaardag van Oma meevieren, zo hard gaan we. Onderweg kwamen we verschillende schepen tegen, die allemaal hier liggen. Er ligt ook een zeilboot met hetzelfde probleem als wij, de diepgang. Zij hebben een print met 1,80 m. uitgeprint op de boot bevestigd. Wel zo handig, ook voor de medeschippers die dan wat meer coulance zouden kunnen betrachten. Volgens deze havenmeester komt er morgen 30 cm water bij wegens regenval hogerop en zijn er wel havens waar we kunnen binnenlopen. Morgen maar eens goed met hem checken voordat we besluiten wat we doen. We gaan morgen in elk geval naar Koblenz met de trein. Kijken wat we met de defecte plotter kunnen doen. Daarna beslissen we verder.

Dag 26, donderdag 26 juni

Vandaag maar eens proberen met de havenmeester praten over de voor ons liggende havens richting Donau. Of het nu wel of niet kan voor ons. Er zijn inmiddels al weer 3 boten vertrokken allemaal stroom af. Winkels zouden er in dit gat niet zijn, er is een benzinepomp die misschien gasflessen verkoopt. De supermarkt is 2 km verderop, dat is te fietsen, maar we kunnen ook in Koblenz boodschappen meenemen.
Volgens de havenmeester vertrekt de trein om 4 minuten over het uur en is het een 20 minuten lopen naar het station. Op het fietsje gaat het natuurlijk een stuk sneller alhoewel we op verschillende punten behoorlijk omhoog moeten (we zitten in het Siebengebirchte dus dat lijkt logisch) en met onze kleine fietsjes is dat zwaar werk en moeten we op de meest steile stukken afstappen en lopen. Eenmaal op het station blijkt de kaartjesautomaat defect en kunnen we gratis naar Koblenz reizen en de fietsen gaan gratis mee hier. Dat moet je in Nederland niet proberen want dan staat waarschijnlijk de hele trein vol met fietsen ipv reizigers. Eenmaal in Koblenz gauw wat gegeten en daarna op zoek naar de Toeristeninformation want er zijn wel wat namen van watersportfirma’s geroepen maar waar ze zitten geen idee. Het duurt even voordat we die gevonden hebben. Uitgelegd wat we zochten en mbv een kaartje moet het te vinden zijn. Een brug de Moezel over en dan langs het water naar watersportwinkel Litzke. We fietsen langs de Moezel maar moeten dan behoorlijk omhoog, maar we zitten dan ook direct bij de winkel. Geen AdvanSea-apparatuur, de man heeft er zelfs nog nooit van gehoord. Op naar Grühn dan maar. Dat bedrijf is zeer moeilijk te vinden en uiteindelijk naar diverse keren vragen legt de politieman in het politiebureau het goed uit en hebben we het gevonden. Ook daar geen apparatuur. Weer buiten heeft Willem ook nog een lekke band. Gelukkig is er vlakbij een bushalte en kunnen we met lijn 3 bijna gelijk richting station. We moeten nog boodschappen doen en we gokken het om 1 halte eerder uit te stappen bij een groot winkelcentrum met een enorme supermarkt waar ze ook van alles verkopen. Ook de magneetjes voor het zonnedoek. Het station Stadtmitte ligt vlak naast dit winkelcentrum. Het is een probleem om kaartjes te kopen, de bankpas ‘slikt’ ie niet en biljetten van 20 euro ook niet, alleen van 5 en 10. Niemand in de buurt kan wisselen en na veel vragen lukt dat en kunnen we kaartjes kopen en de trein weer in. We hebben alleen 2 verschillende kaartjes. De mevrouw die ons wilde helpen had het verkeerd gedaan. 1 Kaartjes naar Brohl en 1 naar Möntenich. De laatste is een zone meer en kost iets meer. We worden natuurlijk gelijk gecontroleerd en het was erg grappig. Ik legde de mevrouw uit wat er gebeurd was en ze zei direkt dat we dus te veel betaald hadden en ze kende Möntenich helemaal niet, geen idee waar het lag. Moest ze wel om lachen maar het verkeerde kaartje was geen enkel probleem. Toen vanaf het station lopen naar de haven.
Willem wilde morgen naar Keulen met de trein om daar te onderzoek of we wel een nieuwe plotter kunnen kopen, maar ik denk dat mijn idee beter is, omdat ik vermoed dat we ook daar onverrichter zake terugkomen en dan hebben we weer een dag verloren. We hebben vanmorgen telefonisch contact gehad met Sander van Dekkerwatersport over het defect. Ook volgens hem is het beeldscherm defect en we gaan dat later wel claimen. Ik stel voor om weer contact op te nemen om te vragen of hij niet een nieuw exemplaar via DHL kan versturen. Moeten we alleen met de havenmeester kortsluiten waar we dat kunnen afleveren. Dat wordt de Biergaten zum Hafen. Hij gaat dat regelen en wij regelen het met Sander. Klasse hoor!!! Met een beetje geluk hebben we misschien zaterdag of begin volgende week weer een nieuwe plotter en kunnen we verder of terug.

In de Biergarten is een groot televisiescherm voor de wedstrijd en daar gaan we kijken. Na de eerste helft heb ik het wel gezien en ga terug aan boord. Willem komt na afloop van de wedstrijd. Dan gaat hij de fiets repareren en die van mij voorzien van een nieuwe achterband. Daar hadden we al op gerekend, dus die hadden we voor vertrek al aangeschaft. Zijn achterband was niet kapot maar het ventiel was er blijkbaar uitgeschoten, dus band leeg. De achterband van mijn fiets moet wel worden vervangen, want die heeft echt een hele slechte plek en we zijn toch bezig.

Het is voor het eerst een hele mooie zachte avond, de zon is achter de berg verdwenen en de lucht kleurt prachtig roze. Er zit hier in het water ontzettend veel vis en die jaagt behoorlijk.

Mams, hartelijk gefeliciteerd met je 80ste verjaardag.