De eerste 4 dagen

Zaterdag, 10 januari.

Ik heb heerlijk geslapen, Willem iets minder, het matras is vrij hard. Dat is even wennen.
Eerst maar even thee drinken op ons terrasje. Jawel, dat kan want de zon schijnt volop en er is een strak blauwe lucht. Heerlijk genieten van de warmte. Na ons ontbijt van thee en wat meegebracht knäckebröd de spullen maar uitpakken.

Orlando en Maria hebben een hele beestenbende. Gisteravond werden we al begroet door de 2 honden Rocco en Willie en op de binnenplaats onder ons zien we het volgende span. Een spierwitte en pikzwarte kat. De zwarte zit al gauw bij ons boven, de witte komt tegen de avond ook maar eens kijken. Zwartje is een geweldige knuffelaar, hij bijt van genot in je vingers. Daarnaast moet er nog een lapjeskat rondlopen en is er een soort pincher/chihuaha model genaamd Mollie. Dat is helemaal een druktemaker. Alle dieren komen uit de opvang of zijn gedumpt.

Eerst de koffers verder uitpakken en dan gaan we boodschappen doen. Er is bijna niets aan levensmiddelen aanwezig. Er blijft meestal wel een en ander achter, maar er is niet vast te stellen wanneer hier voor het laatst huurders in gezeten hebben. Volgens Maria kunnen we het best naar Naxos rijden, daar doet zij zelf ook haar boodschappen. Daar is een grote supermercato. In Taormina is het veel duurder.

Dus rijden we nu bij daglicht het bergweggetje af en zien nu echt hoe het eruit ziet. Dat we dat zonder kleerscheuren gisteravond hebben afgelegd is wel een klein wonder. Maar na een paar keer heen en weer gaan zal het wel beter gaan. In Naxos vinden we de supermarkt snel. Het is een hele grote met een assortiment dat niet ophoudt bij de levensmiddelen. Je kunt er weer van alles kopen.
We rijden weer terug en rijden een stuk door langs de kust richting Messina. Een klein beetje verkennen. Halverwege Taormina en Messina gaan we weer terug.
We kunnen nog even genieten van het terras en het aangename weer. Het is heerlijk, het voelt bijna als zomer, maar het wordt snel frisser want de zon verdwijnt achter de bergen en dus gaan we weer naar binnen.

Orlando en zijn zoon Fabio zijn de hele dag bezig geweest met het repareren van de compostbak net buiten de poort en Orlando heeft aan het einde van de middag ook de puf er wel uit. Slepen met stenen en beton maken valt niet mee.
Ze hebben een prachtige tuin met grote bomen en planten. Net als op ons terras staan er veel planten die wij normaal gesproken in de woonkamer hebben. Maar die groeien hier dus gewoon in de tuin. We mogen de sinaasappels die aan de bomen in hun tuin groeien plukken, die zijn gewoon eetbaar. Echt een fantastisch gezicht.
Orlando vertelt me dat het vorig jaar behoorlijk spannend was tijdens de bosbranden. Het is nu niet echt meer zichtbaar omdat alles weer behoorlijk groen is, maar het vuur is gekomen tot vlak achter de oude olijfboom die een paar meter boven ons terras staat. De bomen die op een paar meter afstand staan zijn zwartgeblakerd en misschien wel verbrand. De natuur herstelt zich wel snel. Iets verderop is iemand 60 ha aan olijfboomgaarden kwijtgeraakt. Ze hebben echt mazzel gehad, want bij hen was er verder geen schade, alleen maar angstige momenten. Als je om je heen kijkt en je weet dit dan kun je inderdaad de verbrande bomen zien.
Route: Giardini Naxos - stukje kustweg SS114 - Giardini Naxos

Zondag, 11 januari.

Willem heeft nu ook redelijk goed geslapen. Als we de blinden voor de ramen opendoen kunnen we zien dat het weer een prachtige dag is. (Als die dicht zijn is het moeilijk te bepalen hoe het weer is.) Zonnetje, weinig wind, compleet anders dan in Nederland als we de berichten geloven. Daar slecht weer met veel wind en schade aan de duinen op de eilanden.

De start is langzaam, ontbijtje, aankleden en dan maar eens denken aan vertrek. We moeten eerst nog een paar boodschappen doen die we gister vergeten zijn. Orlando en zijn hele familie zijn ook al weggereden. Als ik het goed heb gegrepen hebben ze eerst de moeder van Maria van de veerboot van Reggio di Calabria (het vaste land van Italië) gehaald en zijn ze dus nu met oma, zoon- en dochterlief vertrokken.

We hebben bedacht dat we nadat we bij de supermarkt zijn geweest richting Etna gaan. De toppen van de Etna zijn bedekt met sneeuw en er kan soms worden geskied. Ik denk nu niet want zoveel sneeuw ligt er niet. Slingerend gaan we omhoog, langs een paar kleine stadjes. Er zitten ook nu weer behoorlijk veel haarspeldbochten in. Er is wel ander verkeer maar dat valt allemaal wel mee. Het is een bizar landschap. Stukken bos met en zonder sneeuw en daartussen door zwarte gestolde lava van uitbarstingen. Op sommige plekken zie je dat er weer bomen op groeien en andere stukken zijn helemaal kaal. Het is mooi maar ook heel dreigend. De top van de Etna is ongeveer 3350 meter, ik denk dat wij ongeveer doorrijden tot een hoogte van 2000 m, is moeilijk in te schatten, we rijden door tot de skipiste en daar is het behoorlijk druk. Als we weer thuis in de gegevens kijken was de hoogte 1784 meter. Veel sneeuw is er niet maar de mensen kunnen een beetje sleetje rijden en er liepen er ook met snowboarden met de kabelbaan verder naar boven. Daar zal het waarschijnlijk iets beter zijn. Vanaf dit punt gaan we weer terug richting kust. Van bovenaf gezien kunnen we heel in de verte wat zeilboten zien die daar genieten van het mooie weer. Maar eens kijken of we van boven naar de kustlijn kunnen komen. Het is wel van het ene in het andere uiterste op die manier.
We komen uit in Giarre en rijden dan weer noordelijk via de Middellandse-Zee kust naar huis. Aan de waterkant staan hier veel vissers. Er moet ook een bijzonder vismarkt hier zijn, maar het is zondag dus daar is geen activiteit. Later maar eens bekijken.
Thuis worden we begroet door Rocco en Willie en ook Witje, zoals we hem/haar hebben genoemd komt ons begroeten. Het is jammer de zon is al van het terras verdwenen, dus dan maar binnen zitten. Het is al aardig afgekoeld en je ziet de zon langzaam verdwijnen van de bergen rondom ons, het is net vijf uur en om half zes is het al donker.
Route van vandaag: Giardini Naxos - Linguaglossa - langs de Rifugio Conti en Rifugio Citelli - Giarre - Fiumefreddo - Giardini Naxos.
(Rifugio zijn trekkershutten waar je kunt overnachten.)

Maandag, 12 januari.

We treffen het wel enorm met het weer. De zon is er weer, wel een paar wolken en meer wind dan gister uit een andere hoek. Orlando en Fabio zijn al aan het werk bij het huisje vlak boven ons. Toch eens vragen wat de bedoeling is. Ze zijn aan het slopen.

Langs de kustweg rijden we naar Messina. Afstand ongeveer 50 km. Langs het mooie Isola Bella, daar wil ik beslist kijken en naar beneden. De kustweg slingert en in de bebouwde gedeeltes de typische huizenstijl. Veel staat leeg, te koop en te huur (als vakantiewoning). In de zomer zal het hier enorm druk zijn met vakantievierende Sicilianen en de vele toeristen. Nu is het rustig. Het is natuurlijk maandag en dan zijn heel veel winkels dicht, maar het is duidelijk nog ver buiten het seizoen.

In Messina is het een gekkenhuis met links en rechts auto's, scooters, motoren en een enkele fietser. Met gevaar voor eigen leven steken daartussen ook nog eens voetgangers over. Je ziet hier ook bijna geen auto zonder deuken en krassen. En toeteren natuurlijk, dat vinden ze hier erg leuk. Uiteindelijk komen we terecht bij de veerhaven. Daar kun je naar het vaste land of zoals Orlando zegt naar Italië. Sicilië is niet Italië, maar Sicilië.
We proberen bij de jachthaven te komen maar rijden waarschijnlijk de ingang ongemerkt voorbij. Verderop gekeerd, maar hoe die weg nou loopt geen idee. Terug maar - de centrumbordjes volgen. Een kaart van Messina hebben we niet en het vinden van een parkeerplaats is bijna onmogelijk. Dus besluiten we maar terug te gaan via de Autostrada. Messina gaan we wel bekijken op een ander moment, we zijn hier lang genoeg. Om op de Autostrada terecht te komen is ook niet eenvoudig. Pas halverwege de kustweg kunnen is een oprit en dan zijn we 0,80 euro 'lichter' en snel weer vlak bij Giardini-Naxos. Na alle bochten en smalle wegen met krankzinnige autobestuurders is het rijden op de snelweg even een verademing.
Half 5 zijn we weer thuis en kunnen we uitzakken. In de woonkamer staat een grote rieten mand met daarin waarschijnlijk de nodig info over de omgeving. Eens kijken wat daar inzit en wat we kunnen gebruiken. De inhoud: boekjes over Sicilië in Engels, Duits, Deens en Italiaans, de nodige plattegronden van steden rondom ons heen, archeologische informatie en lokale feesten. Hadden we eerder in moeten kijken, want ook de plattegrond van Messina zit ertussen.
Route van vandaag: Giardini Naxos - kustweg S114 - Messina - S114 - Autostrada naar Taormina - Giardini Naxos.
 
Dinsdag, 13 januari.

Oh, wat vervelend weer wakker worden met een volop schijnende zon. We hebben geloof ik allebei niet zoveel zin om op te schieten en doen heel rustig aan. Vanmiddag maar eens het centrum van Taormina. Lekker dichtbij. Als we onder de pilaren van de Autostrada ipv rechtdoor linksaf gaan omhoog komen we bij het centrum. Een hele steile weg met fikse haarspeldbochten. Het centrum is autovrij alleen de bewoners mogen er met hun auto rijden. De auto parkeren we in een van de parkeergarages en lopend gaan we het centrum is. Mooi, schoon. Ook hier zijn veel winkels dicht en gaan ook om 15.30 niet open. Er zijn 2 grote poorten en daartussen bevinden zich de nodige kerken en pleinen met geweldig uitzicht over de zee. Het is niet druk. Een beetje dom hebben we onze vesten thuisgelaten en het is eigenlijk te koud om alleen in een t-shirtje rond te lopen. Af en toe een beetje opwarmen in het zonnetje helpt wel, maar de meeste mensen hebben hun jas of dik vest aan. We vallen dus wel een beetje op, alhoewel nog niet zo erg als een paar Engelsen in hun korte broek.

Er zijn op Sicilië veel Romeinse resten en een ervan is het amfitheater. Willem ziet het niet zitten om naar boven te klimmen dus ga ik alleen. Ook genieten van het uitzicht op de Etna. Helaas is het niet helder in de lucht en moet ik bijna recht tegen de zon in fotograferen. Lukt dus niet helemaal. Maar het is wel de moeite waard. Op de zitplekken waar vroeger het plebs zat, dus bovenin, heb je het mooiste uitzicht. Als ik weer terug ben zit Willem heerlijk in het warme zonnetje te wachten, terwijl ik het warm heb gekregen van de klim.

Weer terug bij de auto storten we ons weer naar beneden en bij de laatste bocht is Orlando een van onze tegenliggers. We zwaaien naar elkaar. Nog wat boodschappen doen in Naxos en dan weer terug naar huis. Gelukkig doet de kachel in de auto het goed en is het lekker warm. Dan valt het wel tegen om in een koud huis te komen. Lekker wat warms aantrekken dan is de kou zo weer over.
Route: huis - Taormina - Giardini Naxos - huis.