4e verslag

Maandag, 19 januari.

Na de regen komt zonneschijn. Het is wel een beetje waar, maar niet echt helemaal van harte. Na de lunch gaan we richting Francavilla di Sicilia. Daar zijn we een paar dagen geleden ook geweest met die mooie tocht door de bergen naar de noordkust. De Gole van Alcantara willen we nog zien, daar zijn we voorbij gereden op de vorige tocht, en ook is er daar het nodige aan archeologische restanten.

Ik had begrepen dat de gole een waterval is, maar het is een botanische tuin in het stroomgebied van de Alcantara. Eenmaal daar blijkt dat het bijna uitgestorven is. Het is koud en het weer nodigt nu ook niet echt uit voor een wandeling in de tuin. We stappen dus weer in de auto naar de bezienswaardigheden van Fr. di Sicilia. Via een heel smal straatje steil omhoog (ik had het niet meer, Willem moest er wel om lachen) klimmen we omhoog naar het pleintje voor de kerk en ik ben blij dat ik uit de auto kan stappen. Poeh, dit vond ik eng..... Het uitzicht is wel weer spectaculair en het stikt rondom de kerk van de katten. Langs de kerk een straatje in en dat loopt verder dood. Je kunt met de auto rondom de kerk weer naar beneden, heel wat minder angstaanjagend dan omhoog via dat vreselijke smalle straatje.
We gaan verder naar Randazzo, de route via de andere kant van de Etna. Het is een gebied dat volkomen anders is. Vreemde bomen, zo te zien wel iets waar een soort oogst vanaf komt, maar wat, geen idee. Misschien wel Khaki-vruchten. Heel, heel veel wijnstokken, duizenden. Hier ook de grote gebouwen waar je evt. kunt logeren bij de boer. We stoppen bij een, rijden de oprijlaan op en stappen uit op het plein ervoor. Er is een zwembad en er zijn mensen aan het werk. Een van de honden komt heel vriendelijk goeiendag zeggen. Het huis ligt midden tussen de wijnstokken en de olijfbomen aan de voorkant, maar is duidelijk nog niet in gebruik voor gasten. Het is gewoon nog te vroeg. Verder dus maar weer. De Etna ligt nu links van ons en we rijden richting Catania, van Randazzo is dat ongeveer 75 km verder. Het ziet er heel anders uit, kaler, vlakker, de lage bomen hebben hier geen blad meer net als in Nederland. En ook liggen de bermen vol met afval, op sommige plekken lijkt het wel of de vuilniswagen de inhoud gedumpt heeft in de berm. Waarschijnlijk ook om die reden liggen er veel dode (huis)dieren aan de kant van de weg, katten en honden die afgekomen zijn op het afval. De weg op zich is goed, breed en er wordt ondanks het inhaalverbod en de snelheidsbeperkingen op z'n Italiaans gereden, hard en soms onverantwoord.
Bij Catania pakken we de Autostrada weer en het lukt ons om voordat het echt donker is weer thuis te zijn.
Route: G-Naxos - Francavilla di Sicilia - Randazzo - Catania - G-Naxos.

Dinsdag, 20 januari.

Vanmorgen eerst maar eens even het restant van de huur voor het huisje betaald. Het geld ligt al dagen in huis, maar het is er nog niet van gekomen om het daadwerkelijk te overhandigen. Orlando stond boven op zijn in aanbouw zijnde project en zei ga ajb naar Maria die is in huis. Het betalen ging ook niet zonder slag of stoot want Maria stond met haar handen in een brooddeeg. Maar als het om geld gaat lukt er een hoop. Met vieze deeghanden tekende ze voor ontvangst. Ik heb gelijk nog naar een paar keukenattributen gevraagd, een brood- en een vleesmes, ovenhandschoen en een schaar. Het is heel lastig om je brood te snijden met een gewoon mes zonder fatsoenlijke kartels. Het was helemaal geen probleem, de spullen zouden er wel moeten zijn heb, maar ik heb alles meegekregen.
Ondertussen heeft Willem dat wat we normaal onderweg meenemen in de auto gelegd en staat met Orlando te praten over ons reisdoel, n.l. Syracuse. Ongeveer 110 km naar het zuiden. Orlando legt uit waar we moeten parkeren, want in Syracuse hebben ze een elektronisch registratiesysteem voor auto's in de binnenstad. Zonder registratie krijg je een boete van 95 euro, ook als je de stad doorkruist. Kwestie van langs de registratie rijden, geen registratie, automatisch een boete. Handig om te weten dus. We moeten over de grote brug rechts afslaan en daar kunnen we parkeren. Lijkt niet zo moeilijk, maar als we in Syracuse zijn en bij de brug afslaan is er in elk geval een parkeerterrein. Je hoeft er pas te betalen na 4 uur 's middags, het is alleen nog een heel eind lopen naar het stadsgedeelte Isola di Ortigia. We hadden gewoon nog verder door moeten rijden en bij de brug vlak voor Ortigia links ipv rechts konden we daar parkeren. Dat bleek achteraf.
Syracuse en met name Isola di Ortigia is echt te moeite waard om te kijken. Prachtige oude gebouwen, heel oud. Het hele stuk ademt gewoon de oudheid uit. Overal paleizen en we komen al lopend via de tempel van Apollo en de grote haven terecht op het Piazza del Duomo met de Chiesa Santa Lucia (echt enorm), het gemeentehuis en allerlei andere gebouwen. We kopen entreekaartjes voor de kerk en dan weet je niet wat je ziet. Zo'n rijkdom, goud, zilver, prachtige marmeren ingelegde vloeren, fluweel, fresco's, beschilderde plafonds. Een enorme overdaad.
In een ander gedeelte van Syracuse vind je archeologische overblijfselen uit de tijd dat de Grieken zich hier vestigden. Dat is alleen aan de andere kant van de stad en hebben we dus niet gezien. Het is ook de enige plek waar nog papyrus groeit en er is een museum aan gewijd. Misschien iets voor een tweede bezoek. Op onze weg terug komen we langs de Fontana di Artimede en allerlei kleine straatjes uit aan de andere kant van het eiland. Daar is ook de vismarkt, helaas zijn ze de boel net aan het schoonmaken en hebben we dat gemist. Nemen we de route andersom dan zien we de markt wel. Aan de noordkant van het eiland is ook een jachthaven, de Porto Piccolo, in tegenstelling tot de naam is deze haven veel groter dan de Porto Largo aan de zuidkant. What's in a name!
Eenmaal terug bij de tempel van Apollo nemen we een taxi naar de Piazza Adda waar onze auto staat. Het is vermoeiend om in de straatjes te slenteren en we moeten ook nog ruim 100 km terugrijden. We zijn de heenreis via de Autostrada naar Catania gereden en vanaf Catania loopt de 4-baansweg gewoon door, maar is geen tolweg meer. Lekker opschieten dus. Weinig bochten maar wel veel in de rots uitgehouwen tunnels. Ze zijn van verschillende lengtes, de kortste is 60 en de langste is 2970 m. Zo moeten we ook rijden om naar het vliegveld te rijden. Wel fijn om het nu bij daglicht te zien. Terug nemen we dezelfde weg.
Over het eten hoeven we ons niet druk te maken, Willem heeft gister al een stoofpot in elkaar geflanst, dus dat is een kwestie van opwarmen en pasta koken. Tijdens het eten begint het behoorlijk te stortregenen, het weer is lang zo mooi niet als vorige week.
Route: G-Naxos - Catania - Syracuse - Catania - G-Naxos.

Woensdag, 21 januari.

Na een paar dagen weinig tot geen zon, is die er vandaag weer bij.
Tijd om de wasmachine maar weer eens aan te zetten. Het apparaat buiten is nog steeds stuk en ik moet dus weer naar boven naar het oude beestje. Maria heeft ook al een was erin gestopt maar die is bijna klaar. Een minuut of 5 duurt het nog. Ze vragen hoe we Syracuse vonden gister. Dat antwoord kan alleen maar prachtig zijn. Ik vraag hoe het zit met het vele afval aan de kant van de weg boven Bronte. Dat is gewoon een kwestie van capaciteit. De vuilverwerkingcentrale is vol, dus wordt het op plekken gedumpt en dat afval gaat 'zwerven'. Met alle gevolgen van dien. Op Sicilië is geen vuilverbrandingcentrale zoals wij die kennen en het Italiaanse afval wordt getransporteerd naar Duitsland en Nederland voor verwerking. Volgens Orlando heel verkeerd beleid maar ja, kwestie van prioriteiten stellen!! Het is zelfs zo dat Duitsland de warmte die vrijkomt bij verbranding op een of andere manier weer terugverkoopt aan de Italianen. Dubbele winst dus.... Slim.

Door het wassen moeten we wat dichter bij huis blijven voor ons tripje. We gaan ook niet ver, want we kijken er al anderhalve week tegenaan, als we tenminste de goede kant opkijken natuurlijk.
Het bergdorp Castelmola met de resten van een kasteel op 529 m hoogte. Behoorlijk steil gaan we onder de Autostrada omhoog naar Taormina en dan verder naar Castelmola. Onderweg schitterende uitzichten, je kunt er bijna geen genoeg van krijgen.

We parkeren de auto aan de rand van het dorp, ook hier mogen alleen auto's van ingezetenen binnen de bebouwde kom rijden. Maar goed ook, want er zal in het toeristenseizoen geen doorkomen aan zijn. Via goede trappen kun je naar boven, we doen het wel in etappes.
Aan de voet van het dorp is een grotkapel van de Madonna della Rocca. Dit dorp staat bekend om de vino di mandorla, amandelwijn. In het dorp zelf weer het bekende beeld een kerk van een of andere heilige, kleine straatjes met souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Om naar het castello te komen moeten er meer trappen beklommen worden. Toch maar naar boven al is het alleen maar om het uitzicht. Eenmaal boven valt het castello wat tegen, er staan nog wat stukken muur, een stuk zwaar geschoord.

Via de andere kant van de berg rijden we weer naar beneden en komen aan de andere kant van Taormina uiteindelijk weer op de kustweg SS114 terecht. Richting G-Naxos naar Trapitello voor wat boodschappen en dan gaan we proberen om via een andere weg naar huis te gaan. Volgens de kaart moet het kunnen maar we rijden hopeloos vast en gaan uiteindelijk via de gebruikelijke weg terug. Je slingert hier van links naar rechts en ik ben dan al gauw het spoor bijster. Bij Willem duurt dat wat langer. Als we Orlando later vragen of het mogelijk is om zo boven te komen zegt hij dat het niet goed kan. We hadden dan helemaal vastgelopen.
Route: huis - Taormina - Castelmola - Taormina - Trapitello - huis.

Donderdag, 22 januari

Oeps, het mooie weer lijkt echt over voor de komende dagen. Het is donker, met veel wind en eenmaal uit bed verslechtert het nog meer. Er is een waarschuwing voor onweer en het regent af en toe echt hard, soms met hagel. De stroomvoorziening klapt er regelmatig uit maar komt dan snel of iets minder snel weer terug. We hebben de kachel aan en ook het elektrische kacheltje uit de douche komt prima van pas. We gaan niet weg, lekker 'cocoonen'. Eten hebben we ook wel.
Het houdt nu (14:15) op met zachtjes regenen, de hagel komt behoorlijk hard naar beneden.

Voor de liefhebbers heb ik een fotoalbum aangemaakt op een site. Via deze link te benaderen. Ik waarschuw wel want ik heb nog geen selectie gemaakt dus alle foto's staan erin.

http://kamping.jalbum.net/Sicilië-foto's/

Weet niet of dubbelklikken lukt, anders adres kopiëren naar de adresbalk in je browser.