HEILIGENHAFEN

Reisverslag Den Helder - St. Petersburg juli t.e.m. september

Zaterdag 12 juli 2013 – 23.30 uur.
Huis afgesloten, auto geparkeerd bij de haven en ons avontuur kan morgen beginnen. We zijn allebei afgebrand, er moest nog zoveel gebeuren en geregeld worden deze afgelopen dagen. We liggen er dus vroeg in en de wekker is gezet op 5 uur gezet.
Voordat we vertrekken moet ook het schip nog gedoopt worden. Sinds wij de naam hebben aangepast in Rollin’Stone is dat nog niet gebeurd. Dopen van een schip moet gebeuren door een vrouw, dus ben ik aan de beurt. Ik weet niet of het ongeluk brengt om met een ongedoopt schip te vertrekken, dus wil ik het risico niet lopen.
Zondag 13 juli 2013
De wekker doet het en het was een korte nacht. Wel heerlijk geslapen. Koffie en thee gezet. Daarna het schip gedoopt met een flesje champagne en dan kunnen we los.
Burg. Visserbrug opgeroepen voor een opening voor de brug en de sluis, daarna de Moormanbrug en dan varen we om 6 uur op het Marsdiep richting Razende Bol. Er is geen gunstige wind (noordoostelijk) voor ons dus motoren we langs Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en uiteindelijk Rottummer Plaat en Rottemmer Oog. Dat houdt in dat we om 18 uur de Duitse grens passeren en op weg gaan naar Borkum. De haven van Borkum ligt aan de zuidkant. Bij vertrek staat de meter van de motoruren op 339 en we zijn uiteindelijk om 22 uur in de vluchthaven van Borkum. Het begint al aardig donker te worden en de enige plek waar we nog kunnen aanleggen geeft eigenlijk aan dat het niet mag. Maar ja toch maar doen. We zien morgen wel verder. Als we aanleggen staat de meter op 356. 16 uur gevaren dus, behoorlijk lang, het is ook lekker warm in het schip door de motortemperatuur en dat is in dit geval prettig want we hebben het inmiddels wel koud gekregen. We hebben 150 km afgelegd. Een borrel, wat eten en dan slapen.
Ter hoogte van Terschelling sloeg bij mij de zeeziekte toe. Volgens de huisarts even doorzetten en na 3 dagen weet je niet beter. Hopelijk heeft hij gelijk, want het is niet prettig dat gekots. Om een uur of 5 ’s middags zakt het wat af en na het eten van wat droge crackers en water gaat het langzamerhand beter. We gaan morgen niet verder en blijven lekker een dagje liggen in Borkum. En we hebben de eerste zeehonden/zeerobben gezien, 3 stuks, prachtig mooi.

Maandag 14 juli 2013, Borkum
Lekker wakker geworden zonder de wekker. We zitten net aan de koffie en er komt een mannetje aan die Willem vertelt dat de plek waar we liggen een privéplek van iemand is (dat dachten wij al). Dus hebben we een uurtje later de RS verhaald naar een legale plek. Geen probleem dus. ’s Middags op de fiets gestapt naar het stadje Borkum, was iets verder dan gedacht maar het was voor allebei wel goed. Willem zijn rugpijn verdween grotendeels en mijn een soort katterig gevoel veroorzaakt door de zeeziekte verdween ook helemaal. Stadje Borkum was weinig spectaculair. Het enige vermaak is een soort Eftelingtreintje dat van de veerboot naar Borkum rijdt en terug en natuurlijk het strand en het waddeneilandgevoel. Ook was het zondag en alle winkels waren dicht, alleen de horeca was open.
Het weer was vandaag redelijk, enigszins zonnig en rustig. Morgen vertrekken we naar Norderney.


Dinsdag 15 juli 2013, Borkum – Norderney.
Om 9.15 trossen los. Oeps!! Vergeten de stroomkabel los te maken, maar gelukkig gaat het goed en schiet de stekker makkelijk uit het contact. Valt wel in het water, maar tegen de tijd dat we hem weer nodig hebben zal ie wel droog zijn. Moeten hem wel even checken voor gebruik.
Mooi zonnig weer maar de wind zit weer in de oosthoek, dus ongunstig. Tegen de wind invaren gaat nu eenmaal niet en opkruisen duurt veel te lang. Door het ronde onderwaterschip ‘rollen’ we wel erg, soms niet erg prettig.
Gelukkig heb ik geen last meer van de zeeziekte. Om 12.30 zijn we op de hoogte van het eiland Juist en het volgende eiland is Norderney. Na een mooie tocht van 6 uurtjes leggen we in een leuke haven aan. De havenmeester pakt de lijnen aan en zegt dat het wel druk zal worden dus we moeten rekenen op buren. Dat worden uiteindelijk 3 boten, een rijtje van 4 dus. Naast ons een stel dat vanaf Zweden naar St. Petersburg is gevaren. Zij vonden het zeer de moeite waard en hadden enthousiaste verhalen. Aan de ander kant van de steiger een Groninger schipper, die de RS direkt als een Akkermans herkent. Blijkt dat hij er zelf 2 heeft laten bouwen bij de werf Bronsveen en hij vertelde hoe dat gegaan was. Leuk. Hij vertelde ons dat hij er kimkielen op had laten zetten. Daar hebben wij het ook wel eens over gehad. Die kimkielen zorgen ervoor dat het meeste rollen over is.

De havenmeester informeerde naar ons doel en toen we Cuxhaven zeiden, zei hij dat we dan het beste 3 uur voor laag water konden vertrekken. Dan kunnen we optimaal gebruik maken van de vloedstroom bij de monding van de Elbe. LW is om 11.19 morgen, dus om 8 uur vertrekken.
We gaan zijn raad opvolgen en hebben de buren ook ingelicht, zodat we los kunnen maken en dan kunnen ze er vast rekening mee houden. Ook kaart van de Wadden vanaf Baltrum aangeschaft, die konden we zo gauw in Den Helder niet kopen.
Onderweg hebben we 1 zeehond op de zandplaat Borkum en 1 in het water gespot.
Dinsdag, 16 juli Norderney – Cuxhaven.
Het is een beetje heiig en geen wind….. Volgens het weerbericht wordt het een zonnige dag. Zoals gepland om 8.15 vertrokken in het kielzog van 2 andere schepen (die halen we later in) , einddoel Cuxhaven. Naarmate we verder varen wordt het steeds zonniger. Het blijft heiig, maar het zicht is goed. Langs Norderney, Baltrum, Langeoog, Spiekeroog en Wangerooge, de vaarroutes van de Jade, de Neue en Alte Weser over en dan door naar de monding van de Elbe. Dit is het gebied van de grote schepen, dus oppassen geblazen. De suggestie van de havenmeester blijkt prima. Eenmaal op de Elbe varen we met een vliegende vaart de rivier op. Snelheid tussen 8,5 en 10,3 knopen. Om 17.45 leggen we een beetje moeizaam aan bij de SV Cuxhaven. Onbekende haven en een mannetje op de kant die de lijnen, heel vriendelijk natuurlijk, wil aanpakken en dan aangeeft hoe dat op zijn manier moet gebeuren en Willem heeft daar dan hele andere ideeën over. Dus verwarring, maar bij de 2e poging lukte het beter. We hebben 71 mijl afgelegd in 9,5 uur. Scherpe tijd!!
Cuxhaven is een echte havenstad, enigszins grauw met veel kranen en scheepsdingen. En ziet er erg Duits uit. We gaan hier niet de stad in, want we moeten immers snel verder.
Jachthaven is prima verzorgd, maar je moet gigantische afstanden afleggen om bij de havenmeester, de douches e.a. te komen. En fietsen op de steiger is alleen voorbehouden aan de havenmeester himselve. En de diesel kost hier in de haven 1,65 p.liter……
Voor vanavond staat er spagetti op het menu, het wordt alleen ietsje anders. I.p.v. een zakje spagetti-kruiden komen er nasi-kruiden in. Het wordt dus iets totaal anders, maar ondanks dat was het toch lekker. Je zou het spasi of nagetti kunnen noemen.
We hebben vandaag een paar bruinvissen gezien, ineens waren ze bij de boot. Ik heb er in elk gavel een stuk of 3 gezien, maar ze waren zo weer weg, dus heb ik geen foto's kunnen maken. En we hebben natuurlijk weer zeehonden gezien. Eentje kwam zelfs terug om nog eens naar ons en het schip te kijken.

Woensdag, 17 juli 2013.
Willem is jarig vandaag, dus felicitaties via sms en mobiel. Iedereen die heeft gereageerd bedankt daarvoor.
Vanmorgen vroeg opgestaan (ja, het tij hè!!). Het was 5 uur dat de wekker ging. We wilden om half zes varen. Haven uit richting Brunsbuttel.
Het zou laagwater zijn om 06.36, dan profiteer je van het dode tij en de opkomende vloed. En het tij is de alles bepalende factor t.a.v. water in dit gebied. Dus om half zes trossen los, de haven van Cuxhaven uit en richting Brunsbuttel. Het is nog mistig ondanks de mooie weersvooruitzichten. Ook hier zagen we weer een zeehond die even bij het schip bleef, het blijft toch een heel mooi iets. Volgens de planning zijn we ergens tussen 8 en 9, een beetje afhankelijk van onze snelheid bij de sluizen van Brunsbüttel. Daar zijn we al om ongeveer 8 uur. Voor ons heeft de Minx een Belgs schip de sluis al opgeroepen om een doorvaart te regelen en we kunnen daar met een ander Ned. schip bij aansluiten. In de sluis ligt ook een klein vrachtschip. Dus sluis binnen varen, vastleggen en wachten tot het sein klinkt dat je er weer uit mag. We zakken ongeveer 1,5 - 2 meter. Dat is om 8.15, duurt dus niet zo lang. Het vrachtschip geeft aan dat wij als recreatievaart eerst kunnen vertrekken, wel zo prettig want anders lig je soms echt in heel rumoerig water omdat het vrachtschip veel meer kracht heeft en is het lastig om dan je lijnen strak te houden.
Op het kanaal is het behoorlijk druk met zeiljachten die of oostelijk of westelijk varen, tel daar de beroepsvaart bij (en dat zijn soms gehoorlijk grote jongens!) en het is druk. Eerst maar eens even tempo maken, wie vaart sneller en wie langzamer. Als dat eenmaal is gebeurd en alle boten hebben hun eigen tempo gaat het lekker. We tuffen met een gangetje van 6 knopen, het maximum is 8, door het kanaal en langzamerhand komt de zon erbij en wordt het warmer. Het verkeer op het kanaal is streng gereguleerd, althans de beroepsvaart. Elk uur wordt aangegeven welk schip waarheen vaart, wie er een vrije vaart heeft en wie moet wachten, in welk convooi met alle gegevens. We worden verschillende keren voorbijgelopen door grote containerschepen, maar het gaat heel rustig, dus geen problemen. Sinds ons incident op de Westerschelde met onze vorige boot heb ik een heilig ontzag voor de golven die deze schepen veroorzaken.
Om 14 uur zijn we bij kilometer 66 en slaan we af. We hadden gisteravond al afgesproken dat we in Rendsburg zouden overnachten. Daar kunnen we ook tanken, water laden e.d.
Als we aan het eind van de afslag van het vaarwater bij de jachthaven zijn leggen we eerst aan op een steiger waar alleen schepen van plus 18 meter mogen liggen. Zo te zien is dat de enige plek waar we op een enigszins fatsoenlijke manier kunnen afstappen, dan naar het havenkantoor. Nee, dat gaat niet door, het is alleen voor grote schepen. Waar kunnen we dan liggen? Op de kop van een steiger, blijkt ook een mooi plaatsje te zijn. We verhalen dus de boot en liggen hier dus prima. Er is een WLan hotspot, maar de havenmeester wenste ons succes met het maken van verbinding. Ben benieuwd. En wat blijkt na veel pogingen en heel veel geduld is er een zeer trage verbinding, maar zodra je iets opent kun je het vergeten.
Tanken kunnen we hier ook en een waterkaart van de Duitse kust is ook te koop.
Terug naar het schip en dan maar aan de (verjaardags)borrel.
Straks bij het havenrestaurant een hapje eten en dan was het weer een mooie dag.
Na het eten even langs de dieselpomp om te zien hoe duur het is, valt mee 1,55 p.ltr. Iets vriendelijker dus dan in Cuxhaven, maar poeh of je een emmer leeggooit. Eerst maar eens bepalen of we nu al moeten tanken.
Morgen voordat we vertrekken moeten we eerst weer van alles controleren, koelvloeistof, olie, schroefasoliepeil. Een varend mens heeft het maar druk. Ik heb een reisverslag gevonden op internet van een stel dat ook naar St. Petersburg is gevaren een paar jaar geleden. Zij zijn 3,5 mnd onderweg geweest, maar hebben erg veel getoerd in plaatsen waar ze kwamen, ook leuk natuurlijk maar wij moeten ergens in augustus toch wel in St. Petersburg zijn. Het is dus zaak om vaart te maken, als we St. P. achter de rug hebben hebben we meer tijd voor site-seeing. Aan de hand van het reisverslag kunnen we de route bepalen en of wij die ook ongeveer willen volgen.
Eerst maar eens de kaarten raadplegen wat de plannen voor morgen moeten zijn. In elk geval verder het kanaal op en de sluis door. En dan? Richting Fehmarn, eventueel daar omheen varen of via de brug naar de andere kant van het eiland gaan. De brug moet 24 meter hoog zijn, dus dat is geen probleem. Dat wordt dus de richting voor morgen.
Even de statistieken, we hebben weer 10 uur gevaren en 53 mijl afgelegd. En dan weer lekker slapen.
Donderdag, 18 juli.
Om half zes word ik wakker, de zon schijnt al volop, maar het is een beetje vroeg. De wekker staat op 7.30. Nog even omdraaien dus. Maar als de wekker afloopt en we door de patrijspoorten kijken is het behoorlijk mistig. Verdikkeme, kunnen we wel weg? Met dichte mist mag je dus niet varen. Eerst maar de ochtendrituelen, koffie, thee, toiletgebouw, vuilnis wegwerken, de bestelde broodjes ophalen en het to-do lijstje afhandelen.
Gelukkig trekt de mist hard op, de zon is krachtig in deze tijd, en kunnen we iets later dan gepland afvaren. Het is 8.30. Erg rustig op het water en we zitten dus op 66 km in het kanaal. We moeten naar 96 km. Dan komen de sluizen in zicht (12 uur), wat moeten we doen? Hoe melden we ons aan? VHF 13 Kiel Kanal 1 geeft geen antwoord op onze melding. Intussen schuiven er 2 grote containerschepen de sluis is en het licht is groen. Normaal mag je dan inlopen, maar of dat hier ook zo is weten we niet. Dus maar wachten bij de wachtplaats en afwachten wat er gaat gebeuren. De lichten springen op rood = geen doorgang dus. Achteraf hadden we wel door kunnen varen, maar je kunt niet alles weten.
Wachten dus op een vrije sluis. Er komen zo langzamerhand veel bootjes om ons heen liggen. De Nederlander die aan ons vastlegd vertelt dat het VHF 4 Kiel moet zijn. Staat dus niet vermeld in de gegevens die wij hebben. We waren om 12 uur bij de sluis en moeten een uur wachten voordat we geschut kunnen worden. Kosten 35 euri. En dan zijn we dus aan de andere kant, bijna op de Oostzee.
We gaan eerst naar Laboe om te tanken. Dan hebben we dat maar gehad. Leuk haventje, het duurt even voordat het bunkerstation gevonden is. Het is bijna niet zichtbaar omdat er een ander groot schip voor ligt. De man van het station geeft aan dat we 10 min. moeten wachten. Prima. Het water is glashelder en van een hele mooie donkerblauwe kleur. Er zwemmen honderden kleinere en grotere kwallen , dat kun je prachtig zien. Bij het bunkerstatioen laten we er 500 liter ingooien, daar kunnen we voorlopig wel mee toe. We varen weer naar buiten en gaan dan oostelijk uit richting Heiligenhafen, vlak bij Fehmarn. Het zou ongeveer 30 mijl moeten zijn.
Het weer is schitterend, morgen zou er een noordwestenwind kracht 4 moeten staan. Misschien kunnen we dan eindelijk de zeilen heisen.
In het stuk waar we varen, van Laboe naar Heiligenhafen ligt een schietgebied. Als de boeien die dat gebied aangeven lichtflitsen geven zijn er schietoefeningen. We kunnen niet goed constateren of dat het geval is, dus we gokken het maar en gaan er deels om- en deels doorheen. Het was half 3 toen wij uit Laboe vertrokken en uiteindelijk 8 uur dat wij bij Heiligenhafen zijn en de haven kunnen invaren. Het is zaak goed in de vaargeul te blijven want rechts ligt een droogte van 60 cm. Helemaal aan het einde van de vaarweg ligt een enorme jachthaven. We zoeken een langssteiger ivm de op- en afstap en dat lukt niet. Dus omdraaien en terug naar de haven van de WV-Heiligenhafen. Daar ook voor ons geen plaats, maar iemand verwijst ons naar de plek net buiten het havenkommetje. Daar kunnen we wel liggen. Doordat we de wind pal op de kop hebben even lastig. Bij de 2e poging ging het prima. De RS is zo’n zwaar schip en reageert niet zo snel. Stroom aansluiten, kijken of de havenmeester er nog is, nee dus. Morgen maar proberen. Eerst eten en dan de plannen voor morgen bespreken.
Als we onze voorbeeldreis ongeveer volgen hebben we minimaal 22 trajecten nodig om in St. Petersburg te komen. Waaronder een aantal hele grote trajecten. En dan gaan we ervan uit dat we geen oponthoud hebben. Willen we dat wel? De manier waarop we de afgelopen dagen hebben gevaren staat ons eigenlijk niet aan. Het is wel een enorme haast partij en van de leuke plaatsjes die er onderweg zijn zie je dus helemaal niets. Conclusie is eigenlijk dat we St. Petersburg niet ons einddoel maken. Jammer, maar ondanks het feit dat 2,5 maand een lange periode is om het uit te voeren moet het geen excercitie worden. Dus gaan we op ons gemak hier in dit gebied varen, Duitsland, Polen, Denemarken, misschien een stukje Zweden. Tussen Duitsland en Polen ligt ook nog een stuk Rusland, bij Kalingrad. Dat kunnen we i.p.v. St. Petersburg dan bezoeken. Want omdat we een single entry-visum hebben hadden we dat moeten overslaan. Dat was een van de lange trajecten die we hadden moeten maken en dan kunnen we de visa gewoon gebruiken.
St. Petersburg bezoeken we wel op een andere manier op een later tijdstip.
Vrijdag, 19 juli.
Eerst maar eens naar de havenmeester. Nadat hij eindelijk had begrepen waar we hadden aangelegd, blijkt dat de steiger van de werf is naast de jachthaven. Moeten daar maar vragen of we nog een nacht kunnen blijven, douchen en toiletten mogen we gerust van de vereniging gebruiken.
Dus gevraagd naar Holmer de werfbaas voor toestemming. Dat mocht, moesten maar betalen aan de vereniging en dan was alles goed.
Dat hebben we dus maar gedaan, we blijven vandaag liggen om boodschappen te doen en rond te kijken. Ze vieren hier momenteel de Heiligenhafen havendagen. 9 Dagen lang feest. T.o. de haven is er elke avond een disco en in de haven ook levende muziek. Dat hoorden we ook toen we gisteravond aankwamen. Overigens tijdens de nacht geen overlast gehad.
Ligplaats geregeld dus, lekker douchen en dan straks de stad in. Er schijnt een vlooienmarkt te zijn op het marktplein.