Denemarken

Zaterdag, 20 juli
Hiep, hiep, hoera, Marit is jarig. Straks even een sms-je sturen.
7.30 opgestaan en na bezoekje aan de sanitaire voorziening van de vereniging, aanschaf van broodjes bij de supermarkt, alle losse spullen die rondzwerven wegstouwen gaan de lijnen om 8.30 los en varen we Heiligenhafen weer uit richting grote brug. Daar moeten we onderdoor kunnen. De peilstok geeft 22 meter aan, geen probleem. Wel binnen de betonning blijven want aan beide kanten is het ondiep. Voorbij de laatste rood-witte boei, kunnen we eindelijk een beetje zeilen. Willem zorgt ervoor dat de zeilen omhoog kunnen. We zeilen ongeveer een uur of 3, maar eigenlijk gaan we daarbij de verkeerde kant op. De wind is niet bijzonder hard, onze grootste snelheid was 2,3 knopen. In 3 uur hebben wij een afstand afgelegd die we normaal op de motor afleggen. Maar we gingen naar Denemarken, Gedsen op het eiland Falsten. Om 12 uur hebben we de zeilen binnengehaald en gaan op de motor verder. Mooie tocht, het is schitterend weer, we kruisen de route van de beroepsvaart.
Voor de kust van Denemarken liggen grote windmolenparken en in het water heel veel alg. Op een gegeven moment varen in een soort bruine drab van afgestorven alg. Het schijnt dat deze alg al het leven in de Baltische Zee verstikt. We krijgen op de fishfinder ook geen enkele ‘blieb’ als vissignaal.
Gedsen komt om 3 uur in zicht. Er vaart ook een groot schip richting haven, dat is de veerboot. We moeten ook hier goed in de vaargeul blijven, maar als we eenmaal in het haventje liggen is het heel mooi. Vlak voor de haven geeft een Duits schip ons een groet terug, daarbij vliegt het petje van het mannetje achter het roer in het water en hij keert dus om. Best wel prettig eigenlijk want Willem wilde hem al voorrang geven bij het inlopen van de haven. Dat was nu niet meer nodig. Op de steiger waar we willen liggen staan bordjes gereserveerd. Daar kun je dus niet zomaar gaan liggen, dus de havenmeester maar even opgeroepen. Die zit zelf ook op het water, maar geeft door dat we gewoon kunnen liggen. De lijnen worden aangepakt door een Duitser en binnen no-time liggen we aan de wal. Stroom erop en er is ook water, zodat we het schip even kunnen afspuiten, het zout eraf. Nou, het is 4.30, mooie tijd. Even naar het havenkantoor voor de betaling en dan liggen we er prachtig bij.
Ze hebben hier ook een volautomatisch systeem voor betaling, superhandig, we hebben n.l. nog geen Deense kronen aangeschaft.
Wat we morgen doen, gaan we straks overleggen. Misschien verder Denemarken in of richting Polen.