Langzaam naar huis

Zondag, 15 september.

Het is geen zondag zonder een zondags ontbijtje met versgebakken broodjes en gekookte eitjes. Alleen de jus ontbrak. Jammer, maar niet aan gedacht. Ook maar weer eens heerlijk gedoucht in de toiletruimte van de haven, keurig verzorgt. Voor het eerst geen gescheiden heren- en damesgedeelte. Gewoon alles in een. Wel zo makkelijk en waarom niet.
Daarna hebben we onze verkenningstocht door Groningen hervat. Eerst zijn we langs de grachten gegaan waarlangs we Groningen gaan verlaten. Waar is die brug die gerenoveerd wordt en door de week alleen op 3 momenten geopend wordt. We hebben hem gevonden, de brug ligt vlak voor de afslag naar het Reitdiep (Groningen uit). Langs het Groninger museum en het station, dat lijkt sterk op het station van Amsterdam maar is alleen een stuk kleiner. Aan het einde van onze tocht nog even langs ‘Appie’ voor ons avondeten en dan weer richting boot. We hebben besloten om vandaag alvast Groningen te verlaten en in elk geval langs de renovatiebrug te varen. Die wordt in het weekend n.l. wel normaal op verzoek bedient en hoeven we morgen niet te puzzelen.
Na een oproep op VHF 9 horen we dat het volgende konvooi rond 4 uur vertrekt. Er liggen nog een paar schepen voor de stad die ook meevaren. Daarom leggen we maar weer even aan i.p.v. 3 kwartier rond te blijven dobberen voor de eerste brug van het traject. Tegen 16.30 kunnen we vertrekken. Voor de laatste brug van dit traject legt de zeilboot uit Amsterdam die voor ons vaart aan bij een paar rondvaartboten. Er moeten passagiers afstappen voor het station. De dame dit afstapt doet dat goed en tot grote hilariteit stapt de man die met haar meegaat naast het schip en plonst in het water met zijn weekendtas. Eerst ontzetting natuurlijk, maar het is wel erg lachwekkend. Hij klimt weer uit het water met tas en al. Ik geloof dat ook zijn laptop erin zat, ik zie hem tenminste vertwijfeld rondspringen, zoiets van nee he, waarom ik. Later horen we onderweg dat ze dus 4 uur in de trein moesten, hopelijk zat er nog wel wat droogs in de tas die ook in het water terecht kwam.
Het konvooi gaat verder en de eerste 5 bruggen hebben we achter de rug en dan zien we de 6e brug opengaan, er komt een zeilboot door en dan blijft het licht aan onze kant op rood en gaat de brug weer dicht!!
Na een oproep om info wanneer de brug opent, krijgen we te horen: het eerstvolgende konvooi start om 17.30. Nou ja….. Dit is te zot voor woorden, noemen ze dat een konvooi…. Er zijn dus 2 konvooien, die niet op elkaar aansluiten…. Aan de kant dus maar weer, want we liggen hier erg ongelukkig. We gaan aan een ander schip liggen dat ook het traject wil vervolgen. Even overleg wat we gaan: doen doorvaren of blijven liggen? De bruggen en de sluis verderop draaien tot 19 uur, hoever kunnen we komen en waar kunnen we liggen als we stranden? Toch maar doorvaren. Om 17.25 springt het licht op groen en kunnen we vlot door de 3 volgende bruggen, dan moeten we bakboord uit voor het volgende stuk en ook daar varen we vlot doorheen met het Amsterdamse schip. Zij varen voor ons en roepen om 18.15 de sluis op bij Dorkwerk. Die schut onze schepen heel vlot en ruim een kwartier later kunnen we het Van Starkenborgkanaal oversteken naar het Reitdiep. De 1e brug gaat onmiddellijk open en na de volgende brug bij Wierumerschouw is het bijna 19 uur. De sluiswachter had al gezegd dat we daar prima konden overnacht en daar ook toestemming voor hadden. De Amsterdammers varen door in de hoop dat ze ook de volgende brug nog halen. Wij varen iets langzamer en leggen aan de kade aan. Ietwat moeizaam, omdat we door de ongunstige en harde wind niet goed kunnen draaien. Dan maar zoals het kan aan de kant.
Eten is makkelijk, we hebben nog voor ieder een restmaaltijd en duiken vroeg de koffer in. We zijn vandaag 16 bruggen en 1 sluis gepasseerd.

Maandag, 16 september.

Willem is er vannacht nog uitgegaan om het schip aan extra lijnen te leggen vanwege de harde wind en is daarna weer zijn slaapzak ingedoken. Ik heb er niets van gemerkt, heb heerlijk geslapen tot een uur of 7.
Na het gebruikelijke ochtendritueel vertrekken we tegen 8 uur richting Dokkum, Zoutkamp en via het Lauwersmeer naar de sluis van Kollum. Dan zitten we weer in Friesland. Het gaat allemaal voorspoedig qua bruggen en sluizen. Qua weer kunnen we dat niet zeggen, soms felle opklaringen en daarna weer harde wind, regen, zelfs hagel! Op het Lauwersmeer was het helemaal raak, daar kregen we alles tegelijk, harde wind, regen en hagel. Het schip lag soms schuiner dan wanneer we onder zeil waren. En op dit stuk moet er wel buiten gestuurd worden, de geul van het laatste stuk is zo smal dat je dat binnensturend slecht kunt zien, zeker met dit weer. Gelukkig houden onze zeilpakken ons droog.
Helaas lag de “Deining” van Pieter Apeldoorn niet in de haven van Lunegat, anders hadden we daar als hij er was geweest nog gestopt om dag te zeggen. Wij hebben de masten gekocht die hij wilde vervangen door stalen masten voor de “Deining”. 150 Meter verder dan deze haven ligt de sluis. Inmiddels is het weer droog en worden we snel geschut. Dan vervolgen we de tocht en of de duvel ermee speelt, het lijkt wel of het elke keer als we bij een brug komen gaat regenen. Inmiddels vaart er ook een kruiser achter ons. Die vaart iets langzamer dus moeten we elke keer bij een brug iets inhouden voordat er geopend wordt. Maar in hun tempo kunnen we gewoon niet varen, want dan zwalkt de Rollin Stone bijna onbestuurbaar door het water. Ver voor Dokkum zien we ineens een bekend schip, de HD 48 of wel ’Deining’ van Pieter Wij zwaaien en hij herkent ons ook, jammer dat we elkaar niet kunnen spreken. Zal hem een mail sturen als we weer internet hebben. Bij Dokkum varen we inmiddels in een konvooi van 5 schepen langs de bruggen. Hier moeten we ook voor het eerst betalen voor de doorvaart, 3 bruggen voor 5 euro. Dan komen we bij Birdaard een kilometer of 6 verder. Bij de eerste brug daar worden we bijna de oever op gedreven. Willem kan dat nog net voorkomen. Er is een waterinlaat die stroming veroorzaakt, in combinatie met dan harde windstoten en de brugwachter die op zich laat wachten niet echt leuk. Eindelijk is hij er en ook hier betalen voor de doorvaart, 3,50 euro. Na de 2e brug leggen we aan en blijven hier voor de nacht liggen. Het is 4 uur en we vinden het welletjes. Het is nog steeds koud en we willen warm worden. Gauw boodschappen doen bij de super en verder niets meer.
Wanneer de havenmeester komt voor het liggeld, vraag ik hem of we geen slecht-weer-korting kunnen krijgen. Hij vindt dat een goed idee en rekent i.p.v. 13 meter het liggeld voor een schip van 10 meter plus 2 personen. Kosten totaal 7 euro. Sympathiek!
De stand van bruggen en sluizen vandaag is: 15 bruggen en 2 sluizen. Eens kijken hoeveel het er morgen worden.