Murena naar België

Zaterdag 10 mei

De laatste spullen aan boord gebracht en het huis afgesloten. Jan en Riet houden een oogje in het zeil en geven planten water. Op een of andere manier vertrekken we altijd later dan gepland! Hebben we alles? Zo niet dan hebben we pech en moeten het onderweg aanschaffen.

Nog even een brood halen en op naar de haven. Eenmaal aan boord dus toch iets vergeten! De eieren staan nog in de voorraadkast (de buren maar op de hoogte gebracht om ze te gebruiken).

Het is bijna 10.30 als we losmaken en vertrekken naar ??? Richting België in elk geval, dus naar het zuiden. Het mastje naar beneden dan kunnen we gewoon onder de bruggen door behalve de vlotbruggen natuurlijk. Die moeten open en de bediening van de bruggen is ons goed gezind. Even roepen en er wordt heel vlot geopend.

We varen langs Alkmaar over het Alkmaarder- en Uitgeestermeer naar een van de jachthavens van Uitgeest. De havenmeester verwijst ons naar steiger A.A. box 22. Achteruit de box in gaat redelijk goed (weer voor de eerste keer), maar het is lastig vastmaken. Geen tussenbolders, wind dwars op het schip dus lastig. Maar goed het is gelukt en we liggen vast. Marit laten weten waar we lagen, zodat ze met Paul als ze dat willen morgen mee kunnen varen of ’s avonds langs komen voor koffie/thee/drankje. Het wordt ’s avonds want morgen hebben ze weer plannen om voor het goede doel te fietsen. Samen varen doen we een andere keer. Het was een stralende dag.

Zondag 11 mei (Moederdag)

Weer volop zon, iets minder wind dan gister. Beetje vlagerig af en toe. Belletje van Merel met Daks op de achtergrond, fijne Moederdag!

We varen plm. 10.00 uur het Uitgeestermeer af via de Wilde Stierop over de Zaan naar het Noordzeekanaal tot net voorbij pontje Buitenhuizen. Dan de brug onderdoor richting Haarlem. De sluis door en mengen ons dan in de drukte van ontelbare sloepjes en ander kleine bootjes. Het is druk. Na wat onduidelijkheid bij de Waarderbrug kunnen we door naar het havengebouw voor de betaling van de kosten voor het doorkruisen van Haarlem. Het heeft wat voeten in aarde. Een aantal bruggen kunnen we zo passeren maar een paar ook niet. Uiteindelijk liggen we achter een grote huurboot te wachten op een doorgang. Hij kan er niet zo door, wij wel, maar als we achter hem blijven kunnen we in een soort konvooi door de bruggen die voor ons ook open moeten. Maar het duurt en het duurt. Ondertussen liggen achter ons ook de nodige sloepen e.d. ongeduldig te wachter tot we door kunnen. En de wind is zeer wisselvallig, lastig sturen, je dweilt alle kanten op. Het gaat allemaal goed en wanneer we eindelijk de ruimte hebben kunnen we de inmiddels zijn het er 2 huurschepen inhalen en afslaan bij de Cruqius naar de ringvaart. Na een kilometer of 4 is een leuke haven in Heemstede. De Spaarneborghaven bij watersportvereniging van Merlenhaven. Daar kunnen we liggen. Misschien 2 dagen maar ik denk dat we morgen doorgaan. Na de wind van vandaag is het bijzonder warm als we stilliggen. Het is goed wennen aan de temperatuur.

Het is alleen heel vervelend dat het nieuwe start/stopsysteem niet werkt. Motor is alleen te stoppen wanneer het luik omhoog gaat en er aan de stopkabel getrokken wordt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Morgenochtend eerst maar eens aan de gang met dit probleem.

Het zal de veer wel zijn. En midden in de nacht schrik ik wakker, ben er schijnbaar toch mee bezig in mijn slaap. De gedachte schiet door mijn hoofd: het kan ook een defecte zekering zijn.

Maandag, 12 mei

Goed geslapen en aan de gang met het stopprobleem. De zekering is in elk geval doorgebrand en wordt vervangen. Probleem onopgelost. Gelukkig heeft Ruben de ongebruikte veertjes achtergelaten. Het lukt om de uitgerekte veer, die dan in onze ogen de boosdoener is, te vervangen. Lastig klusje, maar met het juist luik open lukt het toch vrij snel. Starten, stopknop indrukken en ja, de motor stopt op de normale manier en het lijkt gelukt te zijn. Alle gereedschap weer opgeruimd. We kunnen weer verder. Gereedschap weggeborgen en wanneer de activiteiten voor vertrek zijn afgehandeld vertrekken we uit dit leuke kleine haventje verder naar het zuiden.

Het is rustig op de ringvaart en glijden langzaam naar Katwijk aan Zee, de eindbestemming van vandaag. Op het achterdek kijken we over de hoge oevers naar de weilanden met overal boterbloemen, fluitekruid, zuring en veel vogels voornamelijk de vele ganzen en hun jongen. Ben een beetje nieuwsgierig naar Katwijk, ik ben er in elk geval nog nooit geweest. Vanuit de ringvaart varen we de Kager Plassen op, mooi natuurgebied. Het mastje hebben we voornamelijk naar beneden, kunnen we tenminste meestal doorvaren onder de bruggen. Dat scheelt toch een hoop gedoe met oproepen, wachten tot de lichten groen worden en dan pas weer doorvaren.

In Leiden moeten we voor een spoorbrug een kwartiertje wachten voordat die brug geopend wordt althans volgens de wachtenden. Wordt ietsje langer. Helaas weigert de stopknop weer dus laten we de motor lopen. Probleem dus duidelijk niet verholpen.

Vlak voordat we bij de jachthaven zijn varen we onder een brug met een aangegeven hoogte van 250 cm door. Het gaat net met de bimini plat en wegduikend op het achterdek. We hebben nog een cm of 5-10 over, maar het is een dubbele brug en Willem kan nog net op tijd zijn hoofd weer intrekken om de betonnen brug niet te raken. Dat zou een beste klap geweest zijn met allerlei nare gevolgen. Dat was wel even schrikken. Daarna hebben we alleen maar bruggen waar we ruim onderdoor kunnen. Het laatste stuk water naar de jachthaven is lekker breed. Er kan zowel in de haven zelf als aan de rechteroever worden aangelegd. Daar staan ook elektro-aansluitingen. Heel handig, het schijnt hier in de echte warme zomermaanden superdruk te zijn. Het strand is vanaf de haven snel te bereiken (950 m).

We melden ons bij de havenmeester en kunnen vlak voor het havengebouw, dicht bij het sanitair en de uitgang, afmeren. Box 217. Een prima plekje. Winkels goed bereikbaar, net als een aantal restaurants. Het restaurant boven in het havengebouw is helaas dicht. Hoe lang we blijven weten we nog niet, maar in elk geval 2 nachten.

Even snel wat boodschappen halen op de fiets en daarna kunnen we van ons mooie plekje genieten.

Dinsdag 13 mei

Het wordt eentonig, alweer mooi weer. Na overleg met Ruben gaan we een nieuwe reparatiepoging doen. Het moet toch lukken het probleem te verhelpen! Hebben ook geconstateerd dat het nieuwe toilet nog enigszins lekt. Niet veel, maar het wordt toch wat nattig op de plank. Blijken een paar schroeven niet helemaal vastgedraaid te zijn. Dat is zo gerepareerd, hopelijk is het daarmee verholpen en dat zien we morgen wel. ’s Middags samen op de fiets gestapt voor sightseeing en boodschappen. We fietsen eerst richting strand over de brede boulevard met veel strandopgangen. Er is zelfs een parkeergarage in het duin aangelegd, bijna niets van te zien. Het is rustig, maar in de zomerse vakantieperiode zal het hier wel behoorlijk druk zijn. Al fietsend komen we tot de conclusie dat het plaatsje Katwijk aan Zee op zich niet zo heel veel voorstelt. Ik had er een heel ander beeld van in mijn hoofd. Omdat we natuurlijk in Katwijk wel vis moeten eten gaan we op zoek naar een verkooppunt. Uiteindelijk vinden we een winkel op de andere oever in een winkelcentrum. Lekker kibbeling gehaald voor straks. Na een uur of 2 rondkijken gaan we weer naar de haven. Eenmaal daar zegt Willem opeens dat er bij dat winkelcentrum ook een Kringloopwinkel was, de slimmerik! Er is wat glas gesneuveld en dat moet worden vervangen. Morgen maar doen dan. Verder rustig aan boord gebleven, uitgebreid gepraat met Evelyn, de havenmeester (al 12 jaar) en woonachtig in Enkhuizen, gegeten e.d.

Evelyn, echt een watermens, 68 jaar en volgend jaar stopt ze ermee. Een en al boot en verhalen. Kent ook verschillende mensen uit de ‘Bruine vloot’, Peter Dorleijn, de oude Jouke. Altijd in voor een goed gesprek. Leuk mens.

Woensdag, 14 mei

Zonnig, redelijk windje. We blijven nog een dag en gaan morgen verder. Fietsen in de middag nog naar de Kringloopwinkel voor het glaswerk. Dat lukt prima. Verder een rustige dag tot de avond. Er is in het dorp wat aan de hand. Er cirkelt urenlang een helikopter boven Katwijk. Tot een uur of negen. Lezen morgen in de krant dat er nogal heftige ongeregeldheden waren tussen jeugd, voetbalfanaten met bivakmutsen asociale Kattukkers (zoals de Katwijkers zichzelf noemen) en een demonstratie vóór en een tegen Israël ivm de Gaza-oorlog. De ME was al ingeschakeld door de burgemeester ivm de te verwachten moeilijkheden vanwege de demonstratie. Dat was een goede inschatting van de man. Al met al bijzonder onaangenaam voor iedereen.

Donderdag 15 mei

We gaan weer verder. Gisteravond besloten om naar Rotterdam te gaan, naar Wsv Blijdorp. We rijden er al jaren langs als we op visite gaan naar Metteke en haar gezin. Gaan het nu van dichtbij zien.

In tegenstelling tot de eerdere dagen is het grijs en koud. Als we vertrekken probeert het zonnetje er weer bij te komen en eenmaal voorbij Katwijk schijnt ie weer volop. Lekker rustig op het water, weinig boten. Bij de splitsing Amsterdam / Den Haag worden we door een politieagent een soort van gestopt. Hij vertelt dat we niet linksaf naar Amsterdam kunnen (dat willen we ook niet) en slaan dus rechtsaf naar Den Haag. In de bocht nog een politieboot om eventueel boten terug te halen die toch richting Amsterdam gaan. In de verte zie ik met de verrekijker een flitslicht bij de brug in de verte. Er is daar dus iets aan de hand maar ???? Het blijft voor ons een raadsel. Ook nu kunnen we onder de meeste bruggen door. Pas bij Leidschendam houdt de sluis met twee lage bruggen ons even tegen. De sluiswachter is snel en dan komen we in een schitterend sluisje. Helemaal gerestaureerd met bronzen figuren en terrassen. Het is lunchtijd, daar wordt gebruik van gemaakt. Ziet er heel leuk uit allemaal. En dan gaat het bij de 4 / 5^e brug fout. Hoogte 2,35, we kunnen er echt niet door, hebben een opening gevraagd. De bedieningslichten en slagbomen worden 2 keer ingeschakeld, maar de brug wil niet open! Roep de brug nogmaals en krijg dan te horen dat er een storing is, de monteur is gewaarschuwd en onderweg. Gewoon afwachten dus en even aan de meerpalen. Kunnen we zelf ook een boterhammetje eten. Er komt nog een 2^e boot achter ons liggen. Ondertussen ‘genieten’ wij van het lawaai dat basisschoolkinderen veroorzaken als ze Spelen op het schoolplein. Oorverdovend soms, maar de kinderen vermaken zich prima.

Na 45 minuten komt er een monteur op de brug, sleutelt wat aan de bedieningskast en de lichten geven aan dat we kunnen passeren.

Leidschendam ligt achter ons, dan Voorburg met een paar prachtige kasteelachtige paleisjes, Rijswijk en Delft. Bij de eerste brug in Delft die moet openen is iets gebeurd. Er staat een ambulance met politie erbij en daaromheen natuurlijk de nodige belangstellenden. Het licht op de brug is dubbel rood, dus momenteel geen opening. We leggen vast en willen net de Bimini helemaal losmaken als de lichten veranderen en we mogen weer door. Dan gaan we linksaf en met de wind in de rug varen we het laatste rechte stuk naar Rotterdam. Bij de voorlaatste brug komt er een enorm vrachtschip onze kant op, waarschijnlijk geladen met zand. Wat gaat hij doen? Willem stuurt naar bakboord en laat zo weten dat we stuurboord/stuurboord willen passeren. De schipper is het daarmee eens en zo passeren we elkaar zonder elkaar te hinderen. De laatste bocht om en dan nog 500 meter naar de haven en we zijn er. Kijken of er plek is. Een kruiser verlaat het haventje en wij varen naar de meldsteiger, waar een manspersoon ons opwacht. Ik vraag om en plaatsje dicht bij het havenkantoor en de toiletten. Hij gaat zijn best doen en komt even later terug en wijst ons plekje. 2^e gat links aan het eind dwars op het grasveld. Hij komt er ook weer aan om te helpen. Stootwillen moeten heel laag hangen, de kade is laag. Dan komt de materiaalman van de vereniging Joop ook nog helpen, het gaat gesmeerd en ik hoef bijna niets te doen. Ze sjorren aan de lijnen, pluggen de stroomkabel in en we liggen pontificaal voor het havenkantoor. Voor het vuilwaterafvoersysteem, moet iemand dat gebruiken dan heeft ie effe pech volgens Joop.

Goed, betalen, ik krijg een tag voor de toegang en een rondleiding langs het sanitair en onze trip voor vandaag zit erop. Straks contact opnemen met Marco/Metteke of een van hen ons naar Kok watersport kan brengen voor aanschaf van papieren waterkaarten. Ouderwets maar als backup toch wel prettig. We spreken voor morgen met Marco af om een uur of 10.

Vrijdag, 16 mei

Heerlijk geslapen. Het is eerst zonnig met weinig wind. Nu om 17.30 harde wind, geen zonnetje meer. De dag is weer bijna over.

10 Uur is Marco er met de kleine Wende. Berber en Laurens zijn op schoolreisje naar Drievliet.

We gaan met zijn drietjes naar Kok en later naar Lidl voor wat boodschappen.

Op de haven allerlei activiteiten van de leden. Een boot het water uit voor een kleine reparatie, gesjouw met allerlei materiaal. Er moet een hoop gebeuren om de haven weer een beetje smoel te geven, veel achterstallig onderhoud. De gemeente heeft in elk geval de haven vorig jaar gebaggerd. Er was een diepgang van 1,25 terwijl het ooit 2 meter was. Iets van 6000 kuub slip is er verwijderd. Een enorme hoeveelheid.

Zaterdag, 17 mei

Alweer een week onderweg. Het is een drukte vanjewelste op het haventerrein. Een ploeg mannen heeft het enorm druk nadat ze eerst uitgebreid gezamenlijk koffie gedronken hebben. Een groepje is bezig met afvoerpijpen, er wordt een heg gerooid, in de gemeenschapsruimte is iemand met een elektrische hamer een stuk betonnen vloer aan het verwijderen, planken gezaagd en op een bult gegooid mogelijk voor afvoer en opgeruimd. Joop, de materiaalman, loopt er tussendoor en overziet het geheel. Met de nodige pauzes werkt men stug door en om 17 uur is iedereen weer weg naar huis of naar de boot. Eenmaal klaar wordt het vast helemaal prachtig.

Vandaag wordt Daks echt 3 jaar, dat hebben we al gevierd maar we moeten niet vergeten om later even te bellen. Laurens moet vanmorgen om 09.30 een thuiswedstrijd met zijn team spelen. Hij voetbalt bij club Blijdorp. Berber traint van 9 tot 10.30 bij atletiek. Ook redelijk dicht bij. We hebben afgesproken bij Laurens te gaan kijken en worden plm. 9.00 opgehaald. Ze spelen een leuke partij en winnen met 11 – 5. Na afloop gaat Marco Berber halen en komt naar de haven. De rest gaat met de auto. Kunnen we samen lunchen. In no time is de boot omgetoverd tot een speelplaats voor kindertjes die alle kanten opvliegen. Hebben straks als ze weer weg zijn wel het nodige opruimwerk te doen.

Vandaag viert ook Paul zijn verjaardag en Metteke en de kinderen rijden vanmiddag naar Uitgeest.

Het is geloof ik een uur of 1 / half 2 als de rust weer is teruggekeerd. Eerst maar even naar Wieringerwerf gebeld om te feliciteren. Merel neemt niet op, maar belt later terug. Waren bij Tuincentrum De Boet, leuke dingen kopen.

De rest van de middag beetje lopen klooien in de boot. Ik wilde eens zien hoe de ruimte onder de vloer in de kajuit eruit zag en trek een vloertegel en het houten luik weg, staat er water in de boot! Hoogstwaarschijnlijk gebeurd bij het laden van water in Den Helder. De tank was toen vol en het water stroomde over het dek overboord. De hoeveelheid viel achteraf wel mee, zal iets meer dan 10 liter zijn geweest. Het duurt even voordat je dat met een plastic bekertje hebt opgeschept. De ruimte droog gemaakt. Morgen nog maar eens checken of het nog droog is, want het kan ook de waterpomp zijn die lekt.

Eten gemaakt, gedoucht, koffie gedronken en de dag is weer bijna voorbij.

Morgen vertrekken we langs Dordrecht naar Drimmelen of Geertruidenberg aan de Amer.

Zondag, 18 mei

Gisteravond nog even gekeken of we nog ‘beren op de vaart’ uit Rotterdam kunnen verwachten. Het is tenslotte zondag en het komt voor dat er op zondag niet gedraaid of afwijkend geschut wordt. En ja hoor, de Parksluizen vlak voor je de Nieuwe Maas op kunt varen openen pas om 11.00 uur. Heb het nog even nagevraagd bij de mannen bij het havengebouwtje. Klopt helemaal. We hoeven dus niet echt vroeg weg want dat heeft geen zin. Kunnen we beter hier in het haventje liggen dan voor een sluis die nog niet opent. Tegen 10 uur zijn we weer los van de wal na assistentie van Joop en varen in een rustig tempo naar deze sluizen. De lichten staan inderdaad on dubbel rood (geen bediening) en we moeten plm. 20 min. wachten. Eerst een schutting van zuid naar noord en daarna kunnen wij invaren en varen de Nieuwe Maas op. Watertaxi’s schieten aan alle kanten voorbij en die veroorzaken vaak een hoop vervelende deining . Verder tijdens de opvaart een aantal grote vrachtschepen. Het val eigenlijk wel mee hoeveel het er zijn, maar toch is het altijd oppassen geblazen met die grote jongens. Gelukkig geven ze via de marifoon meestal aan wat ze gaan doen, uitluisteren is erg belangrijk dus! We varen dicht onder de rechteroever naar Ridderkerk en slaan dan rechtsaf naar Dordrecht. Vlak voor Dordrecht raak ik enigszins in de war over de richting die we op hebben om via het Wantij richting de Biesbosch en verder te komen. Het is een druk punt, er kunnen van 3 kanten schepen naderen. Ik stuur Willem toch de verkeerde kant op en we moeten dus een stukje terug. Goed kijken op de kaart en dan gaan we goed. Op dit vaarwater alleen pleziervaart, maar dat is af en toe ook tricky. Het is een soort voorportaal van de Biesbosch en het is prachtig mooi. Inmiddels schijnt de zon weer regelmatig en is het aangenaam. Het is wel vest uit - vest aan, afhankelijk van wel/geen zon. Dan komen we bij de Ottersluis, einde van dit stuk vaarweg. We zien een boot in de sluis en moeten dus even wachten op de schutting. Hebben net vastgemaakt en dan komt de verbolgen sluismeester naar ons toe, wijst met zijn vinger bestraffend naar het bord met de tekening van ‘verboden aanleggen’. Niet door ons opgemerkt. Hij stelt het zeer op prijs als we daar weggaan. Dat doen we dan maar, met als gevolg dat we afdrijven naar de andere oever en eigenlijk geen kant op kunnen. De sluis is snel leeg en dan kunnen wij invaren, even lastig weg komen maar ja. Het is een zeer oud sluisje, een gedeelte van de palen is weggerot en de bediening gaat super langzaam. Dan is het de vraag of we onder de loopbrug door kunnen of dat die brug open moet. Sluismeester twijfelt, ik zeg dat het wel kan. Denk om je vlaggenstok zegt ie nog! We schuiven zonder moeite onder het bruggetje door, geen enkel probleem. Het volgende water is de Boven Merwede, breed en kalm op dit moment met de wind van voren. We kunnen kiezen óf doorvaren via het brede water naar de Amer óf een kilometer verderop de volgende sluis invaren en via de Biesbosch naar de Amer varen. Ik zie dat het groene licht van de Spieringsluis brandt, we kunnen zo invaren, dus toch via Biesbosch. Zo heerlijk rustig, op de brede wateren mag je 9 km en op de smalle 6 km per uur varen. Helaas weinig dieren te spotten die hier leven, wel veel zwanen, ganzen e.d. Om bevers en otters te zien heb je gewoon geluk nodig. Bij de Amer gaan we bakboord uit naar Drimmelen. De jachthaven daar kennen we van een vakantie met de caravan en we waren daar niet enthousiast over, dus varen 3 kilometer verder naar Geertruidenberg, naar een van de watersportverenigingen. Het lukt om een box te krijgen als ik de havenmeester bel. Hij is al naar huis, het is na 5 uur. Lastig invaren met een wind dwars op het schip, dan maar vooruit de box in. Het dreigt te gaan regenen, dus alles naar binnen waar het heerlijk warm is door de warmteafgifte van de motor. Net als alles binnen is krijgen we iets van regen over ons heen, maar het is nauwelijks het vermelden waard.

Het was een lange dag en we zijn aardig gaar. 10.00 Uur vertrokken en 18.00 vastmaken. Denk dat we morgen na de to-do puntjes toch maar doorvaren naar Tilburg, het ligt hier niet echt fijn. Tilburg is maar 25 km verder en niet zoals vandaag een tocht van 55 km.

Maandag, 19 mei

Willem was erg vroeg wakker en heeft niet goed geslapen. Zo’n dag als gisteren hakt er behoorlijk bij in. Het was ook een koude nacht. Ik probeer toch nog wat te slapen en dat lukt enigszins.

Na een kopje thee werken we ons lijstje af en gaan om 10 uur weer op pad. Langs de achterkant van de Amer Centrale naar Oosterhout over het Wilhelminakanaal. De zon schijnt en er is weinig wind. Er is nauwelijks scheepvaart vandaag. In het brede Wilhelminakanaal liggen verschillende sluizen met een behoorlijk verval. In Sluis I staat voor de schutting 3.40 m op de dieptemeter. Als de schutting klaar is hebben we 8.20 onder het schip staan. We gingen dus 4,80 omhoog en dat ging redelijk moeiteloos.

Sluis II was een heel ander verhaal. Een oude kleine sluis met oude bolders, ver uit elkaar. We lagen vast, maar Willem kon de lijn niet houden en gleed eraf. Gevolg; dwars in de sluis en het water komt al binnen. Dat maakt het zeer lastig om weer terug naar de sluiswand te komen. Uiteindelijk lukte het toch, mogelijk doordat er geconstateerd was dat we moeilijkheden hadden werd het water niet zo snel naar binnen gepompt. Daar gingen we ongeveer 2,5 tot 3 meter omhoog. De laatste Sluis III was een eitje. Een nieuwe sluis met geleidepalen en -bolders, dan glijdt je als het ware aan de lijnen omhoog. In die sluis werden we ook wel 4,5 m omhoog gebracht. Dan zijn we aan het begin van Tilburg. Hier moeten verschillende dicht na elkaar liggende bruggen open en dat gaat fantastisch. Brug door, stukje varen, bij de volgende brug lichten op rood groen, brug omhoog, groen licht en doorvaren. Er komt nog een jachtje achter ons aan en de brugwachter roept ons op om door te geven dat hij even wacht met draaien tot het schip bij ons is, dan kunnen we er samen door. Prima toch! De laatste 2 bruggen liggen vlak voor de Piushaven en een van de havenmeesters bedient deze bruggen. We glijden de haven in, helemaal achterin is ruim voldoende plek voor ons.

Vastmaken en zitten. Al met al toch weer 5 uur verder, voor een stukje van 25 km! Langer dan ingeschat, maar de reden daarvan waren de 3 sluizen. De 3 schuttingen hebben zeker een uur extra tijd gekost.

Havenmeester Piet komt nog even uitleggen hoe het hier in de haven werkt en overhandigt ons een soort goodybag met informatie over Tilburg en een alcoholische versnapering. Hier blijven we zeker 2 nachten en afhankelijk van het weer woensdag misschien nog wel langer.

Dinsdag, 20 mei

Een rustig dagje Tilburg. Om 09.50 vertrekken de 10/11 schepen van de club die aan de overkant van de haven liggen. En om 10.50 het schip voor ons en het Belgische bootje aan de overkant en dan is de hele zuidkant van de haven leeg. Wel erg kaal. Ik ga even snel boodschappen doen bij Appie, een was doen en het schip opruimen. Dan gaan we vanmiddag samen maar eens rondkijken in deze stad. Misschien heeft de ANWB de door ons gewenste vaarkaart van België. Die winkel ligt in het nieuwe winkelcentrum, zo’n modern geval alleen voor voetgangers, zoals je ze tegenwoordig steeds tegenkomt. We fietsen er op de vouwfietsen toch maar door, want Willem heeft met zijn zuurstofgenerator niet echt een alternatief. Meestal gaat dat wel goed.

Veel signalen dat Tilburg zeer katholiek was in het verleden en waarschijnlijk nog wel. Van die beeldjes en plaquettes met heiligen-afbeeldingen. Er wordt veel gebouwd en de wegen worden aangepast, erg rommelig in het centrum. Moeten steeds kijken waar we zijn en waar we heen willen, erg vermoeiend. Na anderhalf uur hebben we het wel gehad en gaan terug naar de Murena. Evt. naar de Giro kijken, beetje lezen, enz. Denk dat we morgen weer verder gaan richting Helmond. Ik wil niet weer zo’n lange dag maken en moet uitvogelen waar we kunnen overnachten. Er zijn hier weinig mogelijkheden. Plan wordt ‘De Sonse Jachthaven‘ in Son en Breugel, ongeveer 30 km verder. Dat is een mooie afstand met maar 1 sluis.

Woensdag, 21 mei

Maandag was het weerbericht vanaf woensdag aanzienlijk minder. Er werd regen en wind voorspeld. Dat lijkt toch behoorlijk mee te vallen. Het is niet echt zonnig (af en toe), niet zoveel wind, mooi om te varen. De eerste 2 bruggen worden op vaste tijden bediend dus maken we los om 9.45 samen met een ander jachtje. We gaan het Wilhelminakanaal op, in de verte vaart nog een bootje uit Cuijck en met zijn drieën varen we in ganzenpas door, gaan gezamenlijk langs de bruggen en wij belanden uiteindelijk in Son en Breugel. De boot die voor ons voer is al eerder afgehaakt en degene die achter ons vaart gaat Son en Breugel voorbij. Kleine haven met een restaurant en een vriendelijke havenmeester die helpt aanleggen. Het was een hele rustige tocht door een zeer groene omgeving.

Donderdag, 22 mei

Blijven liggen in de Sonse Jachthaven, rustige dag. Gaan ’s avonds heerlijk eten in het restaurant dat onderdeel is van de haven. We hebben vandaag tenslotte ons vakantiegeld ontvangen en dat moet gevierd worden! Heb vanmorgen een menukaart meegenomen toen ik de 2^e ligdag ging afrekenen. Staan leuke gerechten op.

De morgen begon grauw en grijs, maar het knapte in de loop van de dag aardig op. Het is helaas niet zo mooi als de voorgaande weken, maar we mogen niet mopperen vandaag.

Vrijdag, 23 mei

Vertrokken op ons inmiddels gebruikelijke tijdstip, een uurtje of 10. Bij het restaurant is men druk in de weer met het opzetten van een grote tent. Het dakframe had iemand gisteren al gemonteerd en nu de rest nog. Het is voor een of ander feest op zaterdag. Vandaag gaan we naar Veghel, daar zou een Honda dealer van aggregaten moeten zijn. We overwegen om zo’n ding aan te schaffen nadat de havenmeester gister suggereerde dat dat misschien iets was om aan te schaffen i.v.m. het zuurstofapparaat. Dan ben je niet zo afhankelijk van het feit of je een stroomaansluiting hebt in de havens en kun je ook overwegen om niet in een haven te liggen. Naar Veghel is ongeveer 25 km varen, met 4 sluizen waarvan 3 op de Zuid-Willemsvaart. De bruggen van het Wilhelminakanaal worden vlot geopend en de eerste sluis staat permanent open. Daarna gaan we linksaf en hebben we al snel de tweede sluis te pakken, nr. 4 van de Zuid-Willemsvaart. Kunnen zo invaren en zakken behoorlijk, ong. 2 meter. Bij sluis nr. 5 moeten we wachten, er komt nog een schip aan. Een kwartiertje wordt er gezegd, maar dat klopt niet en wordt een half uur. De Angeline uit Amsterdam ligt achter ons in de sluis. Willem laat het schip na de sluis voor gaan, kunnen zij de evt. bruggen en sluizen oproepen! Bij Veghel is sluis nr. 6 en direct daarachter is aan de rechterkant de vaart naar de haven van Veghel. Een soort kommetje. Eenmaal tussen de havenpalen door kunnen we niet verder, de doorgang wordt geblokkeerd door de Runa uit Enkhuizen. Ze zijn water aan het laden. Voor een joekel van een kruiser uit Steenbergen kunnen we nog liggen en Willem keert de Murena met de neus naar de haveningang en schuift prachtig mooi naar de steiger. Na contact met de havenmeester gaan we later kijken of er binnen een betere plek is en anders blijven we hier liggen.

Ondertussen is de Runa klaar en vertrekt. Kort daarop komt er een ander schip binnen en gaat op die plek liggen. In overleg met de havenmeester blijven we liggen, schuiven nog een stuk naar voren, het schip achter ons sluit aan en dan kan het laatst binnengekomen schip daar weer achter. Dus we blijven liggen, jammer genoeg ver van het toilet en havenkantoor. Het is niet anders.

Morgen zien we wel wat we doen. De dealer van Honda blijkt er niet (meer) te zijn, dus kijken of er anders iets te regelen is t.a.v. een aggregaatje/generator.

Zaterdag, 24 mei

Er is regen voorspeld. ’s Morgens is het nog aangenaam weer., droog af en toe zonnig. Valt reuze mee, mooi weer om te fietsen en een beetje rond te kijken. Ik heb gister al een beetje op internet gekeken waar de winkels zijn. Eerst maar wat opruimen en allerlei dingetjes doen, boterhammetje eten, fietsen op de steiger en dan kunnen we weg……. Maar het begint te regenen en even later harder te regenen. Dat kunnen we natuurlijk niet hebben met het zuurstofapparaat, dat moet droog blijven! Willem blijft dus aan boord en ik ga snel wat boodschappen doen, misschien klaart het later op en kunnen we alsnog samen weg. Boodschappen zijn snel gedaan, maar het regent steeds harder en ik ben behoorlijk nat weer terug bij de haven.

Als Merel, Daks en Luko einde v.d. middag bellen horen we bijna simultaan een harde bons op het schip. De havenmeester onder een paraplu. Of we zo even naar het havenkantoor komen voor betaling. Ik probeer haar nog af te wimpelen met de opmerking we blijven nog een nacht en betalen morgen de 3 nachten wel. Maar daar wil ze niets van weten. Eerst Merel maar even teruggebeld en daarna onder de paraplu over de spiegelgladde steiger naar het kantoortje gelopen. Heb haar nog verteld dat ik gisteren 3 keer geprobeerd heb om te betalen en vandaag 2 keer en dat ik het niet leuk vond om in de stromende regen nu langs te komen. Ze beweerde nog dat ze gistermiddag van 5 tot half 6 aanwezig was geweest. Nou ik was er om 10 over 5 en ik heb niemand gezien. Nou ja, lang verhaal kort. 2 nachten betaald, morgen zien we wel of we blijven.

Gegeten en verder een rustige avond.

Zondag, 25 mei

Beetje twijfelachtig weer, blijven nog een nacht. Eerst regen en daarna zal het opklaren (gister was het omgekeerd). De enorme kruiser achter ons ligt bezaaid met plataanbladeren en samengeklonterde pluis van de bomen. De eigenaar was vrijdag al niet blij dat hij onder de grote bomen lag, want hij had geen ontvangst voor de televisie, maar nu helemaal niet. Het was ook best wel erg en zijn mooie schip zag er niet uit. Hij kreeg die troep ook niet goed weggepoetst (was wel vermakelijk eerlijk gezegd). Het schip achter hem ging aan de overkant water laden en toen zij klaar waren schoven onze achterburen ook naar die steiger. Moeder de vrouw ging daar soppend met haar gele huishoudhandschoentjes aan de smurrie te lijf. Met meer succes dan manlief. Het duurde zeker een uur voordat ze uiteindelijk de haven schoongepoetst en met een volle watertank verlieten en afsloegen naar ’s ’s Hertogenbosch. Willem zei toen ze vertrokken, toepasselijke naam heeft het schip mogelijk. Het was Kaaiman, misschien vernoemd naar de Kaaimaaneilanden, het belastingparadijs. Het was zo’n luxueus schip, wellicht gekocht met ‘zwart geld’. Vrijdag lag er een schip dat heette Bancarota. Daar maakte hij van dat de mensen na aanschaf zeer ‘rood’ stonden bij de bank.

Wij hebben ’s middags ongeveer anderhalf uur gefietst. Veghel heeft een mooi compact centrum. Een marktplein met veel horeca en een enorme katholieke kerk. Met een begraafplaats. Daar vlak achter is men begonnen om een zo te zien uitgebrande kleinere kerk/grote kapel te restaureren. En ook een of ander vrouwenklooster werd verbouwd, waarschijnlijk tot appartementen. Het heette daar het Kloosterkwartier, dat was duidelijk te zien.

Toen begon het toch nog licht te regenen. Ik had gelukkig een plastic tas bij me waarmee het zuurstofapparaat kon worden afgedekt. Het bleef maar even regenen en zijn verder gefietst. In vergelijking met vrijdag was de haven redelijk leeggestroomd. Er waren nu meer dan genoeg vrije boxen.

Gisteravond de fietsen nog aan boord gebracht, hoeft dat morgen in elk geval niet meer. Want we gaan weer verder.

Maandag, 26 mei

De binnenlopers van gisteren vertrekken weer vroeg. Wij ook voor ons doen. Om half 10 trossen los en op naar Kerkdriel aan de Maas. Er hoeft geen brug voor ons open en er zijn 3 sluizen onderweg. Af en toe spettert het wat en er staat een flinke bries. Tijdje binnensturen is wel fijn dan. Dat lukt vandaag maar een keer. Na de 1^e sluis kan ik de gashandel binnen niet gebruiken, hij pakt niet, geen weerstand. Wat hebben we nu weer? Dan maar alleen buiten sturen en hopelijk kan er iemand in Kerkdriel naar kijken en niet onbelangrijk blijft het een beetje droog.

1^e Sluis, we moeten wachten tot hij is volgelopen. Varen in en zakken 4 meter.

2^e Sluis, gaat net open als we vlakbij zijn om een vrachtschip en 3 kruisers door te laten en dan kunnen wij zo binnen varen, mazzel! We gaan 3 meter naar beneden.

3^e Sluis, staat open, kunnen invaren en dan gaan we plm. 2,5 meter naar beneden. Dat wordt dus weer fenders schoonmaken, die sluiswanden zijn lekker vies.

En dan zijn we bij de Maas. Nog een kilometer of 6 en dan zijn we bij De Zandmeren. Dat is een soort afgraving met 3 grote bekkens omgetoverd in recreatiegebied. In het 1^e bekken 3 jachthavens naast elkaar. (Waarom 3 kun je je afvragen?) Dan een bekken met aangelegde zandstranden met grote speelplaatsen, als zwemgelegenheid, enigszins als het Twiske en dan nog een bekken voor andere watersporten, zoals suppen, kanoën e.d. Hebben ze leuk gemaakt.

Goed, we kunnen met wat moeite vanwege de dwarse wind aanmeren aan de meldsteiger. Er is plaats en we worden opgevangen bij box 5 van de A-steiger. Behulpzaam bijgestaan door een havenmeester Hilde van Gent. Heb van haar telefoonnummer gekregen voor een monteur (Jos van Gent, het is een familiebedrijf deze toko) die naar ons probleem met de handel kan kijken. Als ik ons in het havengebouw aanmeld, zit de man ook achter de balie. Hij heeft een kleine pleister dwars over het puntje van zijn neus en ik maak een geintje en zeg tegen hem dat hij zich mooi versierd heeft. Moet ie lachen en vertelt dat er een wrat is verwijderd die steeds terug komt. En hij is ook degene die naar de handel gaat kijken. Zegt als ik weer naar de boot gaat dat ie ergens rond half 4 of 4 uur langs komt. Dat wordt 5 uur, maar hij kan eigenlijk gelijk zien wat er aan de hand is. Kabel bij de handel hangt los, splitpen is verdwenen. Morgen tussen 10 en 11 komt hij terug voor reparatie en kijkt ook even naar het stationair lopen van de motor. Het stelt dus weinig voor, althans daar lijkt het op. Gelukkig maar.

Er is ook een goed geoutilleerde watersportwinkel, even kijken of ze Belgische kaarten hebben. Jammer, maar ook hier niet te koop. Het is wel een probleem om die te pakken te krijgen. Wel een ingenieus hulpmiddeltje om de fenders op te pompen aangeschaft. Dan stap ik op de leenfiets om boodschappen te doen. Weer terug in de haven kunnen we ook water laden, dat kan lekker makkelijk op de steiger. Hebben we weer genoeg voor een aantal dagen. Nu kunnen we weer uitrusten van deze drukke dag en gaan we naar morgen.

Dinsdag, 27 mei

Het heeft vannacht goed geregend en het is grijs en winderig als we opstaan. Het wachten is vanmorgen op Jos. Hij loopt om 10.30 al telefonerend de steiger op en stapt aan boord. We hadden het paneeltje met metertjes als losgemaakt en het schot achter het stuurwiel verwijderd. Dan kon hij er makkelijker bij. De splitpen was snel geplaatst. Hij zou ook even kijken en luisteren naar het stationair draaien van de motor. Vond eigenlijk dat dat wel in orde was en keek even verder dan zijn inmiddels ontpleisterde neus lang was. Hij constateerde dat de rubber steunen onder de motor eigenlijk compleet verdwenen zijn en dat daardoor de motor zoveel lawaai maakt. Reparatie nu niet mogelijk. We kunnen wel gewoon doorvaren maar hij raadde aan om er iets aan te laten doen. De steunen zijn de kosten niet, wel het arbeidsloon. Uurtje of 5 schatte hij in. Motor moet iets worden opgetild, koppeling moet los. Moeten maar eens kijken of ze er bij Teerenstra iets aan kunnen doen als we thuis zijn. Of misschien kent vriend Cor in de haven wel een mannetje.

Jos vindt wel dat we een mooi bootje hebben, mooi model en de motor loopt prima.

Als we gegeten hebben lijkt het ietsje op te klaren en gaan we weer verder. Niet zo heel ver, ongeveer 20 km. We gaan tanken in Lithoijen en in de arm van de Oude Maas liggen twee haventjes. Goed genoeg voor de komende nacht. Ook vandaag is het rustig op het water, er varen 2 kruisers voor ons en dat is het wel zo’n beetje. Bij de sluis van Lith moeten we wachten. Bij deze sluis gaan de deuren omhoog en niet als een deur opzij. De sluis ligt vol en in tegenstelling tot de vorige gaan de schepen in de opvaart omhoog. Grappig, eerst zie je alleen de bovenkant van de schepen en als de sluis vol is steken ze er fors bovenuit. Vanaf de andere kant varen de schepen binnen en verdwijnen als het ware weer. Dan krijgen de wachtende schepen aan onze kant groen licht. Eerst een fors vrachtschip en kan kunnen er nog 2 kleine schepen bij. Degene die voor ons ligt en wij. Het vrachtschip vaart heel rustig binnen en zet gelukkig de schroef uit. Dat scheelt veel onrust en kunnen we aanpikken aan onze voorganger. Aardig stel uit Dordrecht met een oude douaneschip uit Antwerpen. Ze hielpen eerst aan de wachtsteiger om aan te leggen toen we moesten wachten, komt de schipper even later naar ons toe om te zeggen dat we in de sluis konden aanpikken. We hadden haar verteld dat we deze sluis nog nooit gedaan hadden en begreep dat het echt de eerste keer was dat we een sluis binnen gingen, vandaar het aanbod om aan te pikken. Die man was de tweede vandaag die zei dat we een mooi schip hadden. Zo worden ze niet meer gemaakt en hij kon het weten, hij zat al jaren in de scheepsbouw. In de sluis konden we ruimschoots ervaringen uitwisselen en een praatje maken. Het schutten is klaar, maken los en varen dan een paar honderd meter verder de Oude Maas op. Onze buren toeteren nog even en gaan rechtdoor.

Het is een oud bunkerstation met een oud wijfie die de pomp bedient. Er gaat 170 liter bij in de tanks voor een alleszins redelijke literprijs van 1,73 echte diesel volgens de dame, geen bio-toevoeging. We varen door naar WSV De Maaskant en Willem legt de Murena keurig tussen 2 schepen. Een meter ruimte aan de voorkant en aan de achterkant. Ruimschoots geslaagd voor het examen!! Nu de stroom nog. Die is hier gratis (zit dus al in de prijs). Stekker erin, 1x op de knop drukken en je krijgt 2 uur stroom. Voor ons niet echt handig. Eens kijken of er iemand bij het clubgebouw is. Aan de achterkant staat een deur open, mannetje komt naar mij toe en ik leg de situatie met de zuurstof uit. Volgens hem is de bovenste stroomaansluiting op de eerste stroompaal een permanente aansluiting. Hij loopt even mee en laat ik onze kabel daar nu al ingeplugd hebben. Moeten het natuurlijk wel even checken na 2 uur. Alles klaar en dan begint het na een uur giga te plenzen. Ik geloof dat heel Nederland onder deze bui zit en nat wordt. De boten dansen heen en weer aan hun lijnen. “Cocoonen” in het schip. Het blijft een paar uur fiks regenen en waaien. Het is fris en de kachel gaat lekker aan, heerlijk. Ben zo blij dat die is aangelegd. Hopelijk is het morgen iets beter weer, als het maar droog is.

Woensdag, 28 mei

Wat een regen hebben we gehad gisteravond en vannacht. Het is droog wanneer we opstaan. Eerst maar eens zien hoe het sanitair eruit ziet in het clubgebouw. Met een code gaat de deur eenvoudig open en ik sta dan in een riante sanitaire ruimte. Zo te zien gloednieuw. Hier kun je met je hele gezin in badderen, maar als ik de deur dicht doe heb ik de deurkruk in mijn hand. Ik schrik me rot. Dat is lekker! Niemand in de buurt, Willem op aanzienlijke afstand in de boot op de steiger en geen telefoon bij me. Oeps!! Kijken of het lukt om de deur te openen met de losse kruk. Gelukkig is dat het geval. Het lijkt erop dat het inbusschroefje niet goed gemonteerd is. Bijzonder slordig. Het zal een kind maar overkomen, dat raakt volledig over de toeren in zo’n situatie. Terug naar de Murena, de inbussleutels ophalen en maar vastmaken die handel. Dat vastmaken lukt niet. De pin van de kruk is aan alle kanten beschadigd, vastmaken heeft geen zin. Je trekt de kruk er zo weer uit. Aan de andere kant van het gebouw is er toch leven. Ik vertel de man wat er gebeurd is. Hij vindt het heel vervelend en zal er melding van maken. Dat doe ik ook in een recensie op de site. Er is geen officiële havenmeester, het telefoonnummer klopt niet en bijna opgesloten in het toilet. Goeie start van de dag zullen we maar zeggen.

We vertrekken weer en gaan naar Grave, 27 km verderop. Het is droog, winderig met af en toe heel voorzichtig een zonnetje, maar ook soms wat regen. Rustig op de Maas, maar een enkele boot. Bij de enige sluis in het traject vlak voor Grave ligt een boot te wachten op een opening. Die is ons eerder voorbij gevaren en we willen aansluiten. Dat hoeft niet, de sluis wordt geopend en er komen 2 kruisers de sluis uit. We kunnen gelijk invaren en geschut worden. Niets wachten, gewoon gaan. We hebben mazzel, want deze sluis is afgelopen vrijdag pas weer open gegaan na een wekenlange reparatie. Direct na de sluis de ingang van naar de haven van Grave. Ook het schip voor ons gaat die kant op en keert in de havenkom weer met moeite om. Ze zijn te groot (15 meter), er is geen plaats. Ondertussen had ik de havenmeester al gebeld en wij kunnen wel een plekje krijgen. De dikke wind staat dwars op de haven en als we met de kont achteruit varen langs al vastliggende boten, staan er inmiddels 5 of 6 mensen op de steiger om te helpen. Met vereende krachten lukt het om zonder schade voor ons en de andere schepen vast te maken.

Het is wel een heel mooi haventje en de havenmeester is van mening dat we op het mooiste plekje in de haven liggen. Vooral tijdens de avond-vierdaagse wil men graag hier liggen, want dan lopen de deelnemers op de straat waar we tegenaan kijken. Eerst maar even bijkomen van deze inspanning en daarna op de fiets boodschappen doen. Het centrum van Grave is klein met allerlei winkeltjes. Morgen maar goed rondkijken. Blijven in elk geval 2 nachten hier liggen.