Deel 2

Donderdag, 29 mei

Hemelvaartsdag, een officiële zondag dus. Om 6 uur schrik ik wakker van het geluid van het alarm van de zuurstofconcentrator. Op het scherm de mededeling de ventilator niet goed werkt. Uitgezet en even later weer gestart. Hij doet het weer, maar een kwartier later hetzelfde. Dit is echt niet goed. Nog een paar keer geprobeerd te herstarten maar de looptijd wordt steeds korter. Echt foute boel. Proberen of Willem voldoende zuurstof krijgt met het apparaat wat we als reserve mee hebben. Dat gaat niet goed. Dan maar een van de kleine zuurstofflessen. Dat gaat beter, maar wat te doen met de concentrator. Inmiddels is het 7.15 en ik ga bellen met Westfalen. Contact maken met het spoednummer duurt even maar lukt uiteindelijk. Situatie uitgelegd. Omdat we zuurstofflessen hebben is het niet echt spoed en de dame gaat overleggen en belt terug. Dat doet ze om 8.30 en geeft door dat er een monteur komt om het apparaat om te ruilen, flessen te brengen en evt. spullen die we nodig hebben. Hoe laat kan ze niet zeggen, maar zo spoedig mogelijk en ze wenst ons een fijne voortzetting van de vakantie. Ondertussen kan Willem gewoon de reserveflessen gebruiken. Wachten, wachten, wachten natuurlijk en dan belt hij dat hij er over een klein half uur is. Een uur of 12. Dat klopt ook en ik vang hem bij de haveningang op want zonder code komt hij er niet in. Oude, kapotte en lege spullen worden ingenomen en na een half uurtje vertrekt hij weer. Super geregeld natuurlijk. Dat hadden we niet verwacht. ’s Middags gaan we nog een stukje fietsen in het vestingstadje Grave. Paar boodschappen doen en weer terug naar de boot. De lege plek in de haven achter ons is ook opgevuld en ook op andere vaste ligplaatsen zijn er mensen gekomen om iets te doen of te gaan varen. Vanmorgen regende het nog en het is langzamerhand opgeklaard.

We besluiten morgen verder te varen en bepalen alvast waar we heen gaan. Route uitzetten in de Waterkaartenapp en op de kaart. Het wordt WSV Poseidon in Kessel. We zijn daar eerder geweest met de RS toen we naar België gingen.

Na de vroege start en het gedoe met de apparatuur zijn we allebei behoorlijk uitgeteld en liggen redelijk vroeg in bed.

Vrijdag, 30 mei

Gebruikelijke tijd wakker, klaargemaakt voor vertrek en dan gaan we weer verder over de Maas naar Kessel. Ook vandaag weinig verkeer om het water, terwijl er toch veel mensen vrij zijn vanwege de extra vrije dagen. Al helemaal geen vrachtschepen. Ook vandaag maar 1 sluis en als we die door zijn komt direct de haven in zicht. Er staat niet zoveel water bij de ingang maar kunnen er met onze 1 meter diepgang probleemloos door. De dienstdoende havenmeester wijst ons naar plek 34 en even later liggen we vast. Het is ongeveer 2 uur en als je stil ligt merk je pas hoe warm het is. De hele handel open gegooid en even acclimatiseren. Naar het havenkantoor voor het liggeld. Op het hooggelegen terras zitten verschillende leden van de club aan een al dan niet alcoholische versnapering en hebben het gezellig met elkaar.

Dit is ook de haven waar de kikkers luidkeels met elkaar communiceren. Dat hoor je toch nog maar weinig.

En dan schuift om een uur of 4, half 5 het schip Tolwacht 2 de haven binnen. Heel zachtjes varend. Het zijn de mensen bij wie we in de sluis bij Lith aanpikten. Ze varen zo voorzichtig omdat ze pech hebben. Een aandrijfriem is kapot gegaan in de sluis bij Kessel en met een noodreparatie lukte het deze haven binnen te lopen. Max, hun hond heeft hoge nood en wordt eerst uitgelaten. Bij terugkomst maakt hij een praatje en omdat hij scheepsmonteur is vragen we aan hem of hij weet waar we evt. de motorsteunen kunnen laten repareren. Hij hoort het verhaal aan en zegt ik wil er wel even naar kijken want het kan ook iets anders zijn. Morgenochtend doe ik dat wel even. Hij heet Henk en zijn vrouw heet Angrit. Prima natuurlijk, het lijkt een man te zijn die heel veel van boten weet. Hij heeft zijn eigen schip in 12 jaar volledig opnieuw gebouwd en ingericht.

Het is warm en er werd vanmorgen al gezegd dat er mogelijk onweer kwam. Op een gegeven moment werd de weerwaarschuwing ingetrokken, maar dat bleek toch ietwat verkeerd. Lange tijd gerommel in de lucht, het werd steeds donkerder en toen ineens pats boem daar was het onweer. Hagelstenen die het water wel 30 cm lieten opspatten. Stenen van wel 2-3 cm groot, een geknal vanjewelste. Nog nooit meegemaakt zoiets. Dat duurde hooguit 4-5 minuten, daarna ging het over in regen, veel regen en nog veel gerommel in de lucht. Ik voorzag dat de elektriciteit eruit zou klappen, maar gelukkig gebeurde dat niet. ’s Nachts niets meer van het onweer gemerkt, wel bleef het behoorlijk regenen.

Zaterdag, 31 mei

Hiep, hiep, Laurens is jarig (niet vergeten hem later op de dag te bellen en te feliciteren!).

Henk komt om half 10 aanlopen om aan zijn klus te beginnen. Hij wil nagaan of de keerkoppeling niet de oorzaak is van het extra lawaai van de motor. Mogelijk is die als het ware niet goed meer uitgelijnd doordat hij ten opzichte van de motor een soort speling heeft gekregen. Hij haalt het nodige gereedschap uit zijn schip en kruipt onder in het schip met zijn lange lijf. Niet echt gemakkelijk. Het kost de nodige moeite, kracht en ongemak om e.e.a. los te koppelen. We hebben goed kunnen zien wat hij deed, daar zouden wij zelf never nooit aan begonnen zijn. Maar hij weet wat hij doet. Door zijn werkzaamheden weten we nu in elk geval dat het niet aan de keerkoppeling ligt en dat we gewoon (?) de motorsteunen moeten laten vervangen. Verder ziet alles er keurig netjes uit, geen rare dingen en de motor loopt keurig. Dat had de man in Kerkdriel ook al gezegd, dus het zal ongetwijfeld waar zijn. De hele handel wordt weer netjes in elkaar gezet en na ongeveer 2 uur gaat Henk terug naar de Tolwacht 2 om na een korte pauze aan zijn eigen reparatie te beginnen, zodat zij morgen naar Maasbracht kunnen varen om de juiste aandrijfriem te bemachtigen. Een paar uur later horen we de motor van hun schip lopen dus het is gelukt. Knap hoor dat je zoiets kan. Even later komt hij helemaal zwart op de kop en pikzwarte vieze handen langs en vraagt Willem of hij een biertje lust na zijn inspanningen. Nou dat gaat er wel in en even later schuift ook Angrit aan voor een frisje. Lekker zitten babbelen met zijn vieren.

Tussen alles door hebben we ’s middags nog met Laurens gesproken die heel blij was dat hij nu eindelijk voldoende centjes had gespaard en gekregen zodat hij (als ik het goed heb onthouden) de nieuwste Nintendo of hoe die apparaten tegenwoordig heten kon kopen. Gelijk maandag moest het gebeuren vertelde hij, maar het apparaat komt zaterdag pas uit???? Het was erg gezellig met zijn allen in Rotterdam.

Zondag, 1 juni

Weinig te melden.

Maandag, 2 juni

Half tien, klaar voor vertrek. Henk en Angrit zijn een half uur eerder al vertrokken . Ons plan is in de loop van de dag in Stevensweert af te meren. Het is nog rustiger dan op een doordeweekse dag. Er staat behoorlijk wat wind, maar het is droog en af en toe zonnig. Er zijn 2 grote sluizen, maar dat gaat probleemloos. Ter hoogte van Maasbracht slaan wij rechts af naar Stevensweert. Nog een kilometer of 5 en dan zijn we daar om een uur of 2. In deze haven hebben ze passantensteigers en Willem vaart keurig naar een vrije plek. Daar passen we precies tussen. Het is alleen een heel eind naar het havenkantoor. Gelukkig hebben we de fietsjes. Op dit terrein kun je ook met een camper staan. Later gaan we even lekker douchen en dat is altijd een hele operatie en inspannend voor Willem. Sanitair is prima, jammer genoeg geen extra kruk of stoeltje. Tip om door te geven aan de havenmeester morgen. Er is geen apart mindervalidentoilet dus ik ga gewoon mee de herendouche in. Moet kunnen, vindt ook de man die net klaar is met douchen. We blijven hier maar 1 nacht, het is niet echt een prettige haven vinden wij.

Dinsdag, 3 juni

Op naar Maastricht. Eerst terug naar de splitsing bij Maasbracht en dan naar de grote sluis. En die is echt groot. Tot de splitsing is het heerlijk, windje in de rug met de zon op het gezicht. Als we de bocht ronden merken we pas hoeveel wind er staat. De wind wakkert alleen maar aan, vanaf Maasbracht hebben we hem eigenlijk alleen maar pal tegen. Maar ja, we zijn vertrokken dus we gaan door. Heb nog even goed gekeken bij de passantenhaven voor de sluis of ik de Tolwacht zag, maar geen spoor. Ze hebben dus mogelijk wel een juiste riem kunnen aanschaffen.

Na de oproep voor een schutting kunnen we achter een vrachtschip invaren met een ander jacht, dat snel komt aanvaren. Moeten wel wachten tot dat vrachtschip zijn schroef stilzet, want anders dweilen we alle kanten op. Deze sluis heeft gelukkig geleidepalen omdat ie zo hoog is. Dan hoef je niet steeds de lijn te verplaatsen, een stuk rustiger en veiliger. Een meter of 5 gaan we wel omhoog.

Er is nu aanzienlijk meer verkeer op het water. Eenmaal uit de sluis varen we het Julianakanaal op, dat is al weer een paar maanden in gebruik na een renovatie van een groot gedeelte van het kanaal. Is nog in het nieuws geweest. Er is een gedeelte drooggelegd, zodat ze het konden aanpassen. Eenmaal klaar liet men het weer vollopen. De tweede sluis bij Born van vandaag is nog groter. Ook daar kunnen we aanschuiven achter een enorm leeg schip. Ook deze sluis is dubbel. Toen wij ‘boven’ waren kon je in de naastgelegen sluis de schepen omhoog zien komen. Is altijd een leuk gezicht. En dan komen we na 40 km in de buurt van Maastricht. Zijn verschillende havens, maar we gaan naar ’t Bassin, midden in het centrum, vlak bij het Vrijthof. Moeten daarvoor een klein sluisje invaren en de sluiswachter staat al te gebaren dat we kunnen invaren. Er ligt nog een klein sloep-achtig bootje in. Met een takkengang zakken we naar beneden en er wordt duidelijk gemaakt dat we in een lege box kunnen liggen. Uitkiezen dus. We doen een rondje door de haven, waar in het achterste gedeelte allerlei terrassen van restaurantjes zijn. Daar willen we niet liggen en varen naar het begin van de haven. Mooi plekje alleen de panden rondom de haven vallen tegen. Die hadden veel mooier opgeknapt kunnen worden in een sfeervollere stijl. We liggen prima hier voor een paar dagen (?).

Aan de Maas is ook een watersportbedrijf. Enige jaren geleden kochten we daar wel een waterkaart van België. Wie weet???? Gisteren ook nog geprobeerd bij Roermond om een kaart te kopen, helaas….. En wonder boven wonder, het lukt. Ze hebben een boek met Belgische gegevens en een nieuwe fender. Ik zou boodschappen doen, maar ik moet eerst terug naar de Murena, want met een fender de supermarkt in is niet echt handig. Ik vergeet alleen te vragen of hij een zeilmaker kan aanbevelen. De rits van het dekzeil aan stuurboord kant is kapot en moet vervangen worden. De havenmeester heeft later nog wel een naam voor ons, maar het is de vraag of hij kan helpen. Morgen maar contact opnemen. Lekker zitten op het achterdek en genieten van het zonnetje en de haven.

Woensdag, 4 juni

Om 9 uur bel ik met de zeilmaker Leo Haan. Na mijn uitleg wat er aan de hand is zegt hij breng maar langs, denk dat we wel een gaatje hebben om een nieuwe rits in te zetten. Zijn bedrijf is gevestigd in Gronsveld 6,7 km verderop aan de andere kant van de Maas. Even gekeken hoe ik daar kom. Met een bus is niet handig, 2x overstappen en dan nog een 20 minuten lopen, fietsen is een optie (ong. 22 min.),of vragen aan onze havenmeester of zij ons van dienst kan zijn misschien. Helaas gaat dat laatste niet lukken, want ze moet in de haven blijven.

Omdat er regen is voorspeld eerst maar de winterflap te voorschijn halen en voorzien van de nodige drukknopen zodat ie vastgezet kan worden. Als dat is gedaan stap ik op de fiets. Het eerste stuk van 2 km over de Maastrichtse kinderkopjes, je wordt aardig door elkaar gerammeld! Daarna verder over een geasfalteerd fietspad totdat ik in Gronsveld ben. Ik laat het dekzeil achter en meneer Haan zegt dat het vandaag wel gaat lukken en dat hij belt wanneer het klaar is. Het is wel droog gebleven, ik krijg een flesje water van hem mee en fiets weer naar de haven. Al met al kost het me een uur. Om 11.45 ben ik weer terug. Eerst maar even uitrusten en een boterham eten voor ik aan de volgende klus begin. Er moet nodig gewassen worden. Ik ga met onze havenmeester mee naar het washok. Krijg van haar een sleutel en met die sleutel kan ik een rolluik openen, waar achter in het hok een wasmachine, droger en het rommelhok van de schoonmaakploeg. Was erin en draaien maar.

Dan tegen 13 uur een telefoontje: je kunt het dekzeil weer ophalen. Supersnel!!

Dus voor de tweede keer naar Gronsveld, maar niet voordat ik de was in de droger heb gestopt. Dan kan ik die als ik terug ben gelijk weer meenemen naar de boot. Twee vliegen in één klap. Moet zeggen ben aardig afgepeigerd als ik weer ‘thuis’ ben.

Eigenlijk had ik in mijn hoofd gezet om het water, wat we onder de motor aantroffen toen Henk met de keerkoppeling bezig was, op te ruimen. Omdat het toch een klusdag lijkt te worden gaan we dat samen ook nog maar doen. Luik eraf, hoe gaan we dat aanpakken? Toen Ruben klaar was met de motor hebben we wat oude lappen laten liggen maar die zijn nu helemaal doordrenkt. We kunnen nu ook zien dat het geen water is, ook geen diesel.,maar meer olieachtige smurrie. We ontdekken ook dat er een bilgepomp zit op die plek en dat die ook nog functioneert. Ik pomp het meeste vocht op in een emmer. Niet echt handig want in de haven hebben we geen punt waar je ‘vuilwater’ kunt inleveren (even navragen bij het havenkantoor voor de zekerheid). We moeten eerst op zoek naar zo’n lange afstandspakkertje, zo’n knijpding, die moeten we hebben, maar waar????? Uiteindelijk gevonden in de bak onder het bankje in de stuurhut. Daar staat ook een lege jerrycan. Daar kan de smurrie beter in! Goed, eerst die lappen in een vuilniszak zien te krijgen, dan de emmer weer leeggooien en de rotzooi weer in de jerrycan pompen. Dat ziet er een stuk beter uit, nu maar even afwachten of dat het was of dat er opnieuw rotzooi verzameld op dat stukje onder de motor. De jerrycan gaat onder het luik voorop het schip in afwachting van afvoer en de lappen bij het afval.

Dan als laatste nog het gerepareerde dekzeil terughangen, nadat dat stukje van de boot is schoongemaakt. Was erg vies, met oude en nieuwe spinnennesten. Is nou niet iets dat regelmatig wordt schoongemaakt.

Poeh, en dan heb ik het ondertussen wel gehad. Genoeg gedaan voor vandaag. Iets van 28 km gefietst op die kleine bandjes, actief geweest met wassen, drogen, schoonmaken en ondertussen nog boodschapjes gedaan. De voorspelde regen hield op met een paar verdwaalde druppels. Al met al een behoorlijk productieve dag!