eindelijk weer contact

Na 1 week internetstilte, gewoon geen mogelijkheid om iets te versturen omdat er gewoon geen internet was het leesvoer, voor degenen die het leuk vinden uiteraard.

Woensdag, 21 augustus.
Toen ik gisteravond checkte of onze groene passagier er nog was, moest ik helaas constateren dat hij was verdwenen. Weggevlogen waarschijnlijk.|
De Nederlanders uit Andijk die in de vorige haven achter ons lagen, zijn hier ook. Net als wij waren ze ook eerst in Stettin zelf gaan kijken of ze daar konden liggen en ze vonden het aanleggen daar net zo onaantrekkelijk als wij. Ze gaan door naar Oberkerken (o.i.d.) richting Berlijn en gaan Stettin niet in. Hebben wij het ook over gehad, maar dan moeten de masten naar beneden en dat is heel veel werk. In ons gesprekje van vanmorgen vertelden ze dat ze net als wij erg moesten lachen toen ze in de haven het vrachtschip de Helenic uit (of all places!!) Andijk zagen liggen. Dit schip kon niet eens in de haven van Andijk liggen dus hoe het Andijk als thuishaven kan hebben is een raadsel. Ze wonen overigens in Hoorn op het Visserseiland en heten Heijne (zij noemde hem Frank, moeders misschien ken je ze wel, waren wat ouder dan wij en sinds begin mei op pad).
In het kanaal naar Stettin zagen we ook een grote roofvogel. Dat moet een zeearend geweest zijn. Hij had een witte staart, was vrij stevig en scheerde over het water terwijl hij/zij probeerde iets uit het water te scheppen. Of het ook lukte iets te vangen konden helaas niet zien. Daarvoor was de vogel net even te ver weg.
Het was hier gisteravond zo ontzettend stil in de haven, heerlijk. Er was een prachtige zonsondergang en in de boom recht tegenover ons zat een reiger uren doodstil op een tak.
Vanmorgen een rustige start gemaakt en bij de receptie geïnformeerd hoe we in Stettin konden komen. Met de bus die bijna voor de haven stopt en dan overstappen op de tram. Lief mens overigens, sprak weinig over de grens maar liet ons m.b.v. het kaartje van Stettin precies zien welke lijnen we konden nemen, waar we uit moesten stappen enz. Heel wat anders dan de norse dame van gisteravond die wel Engels en Duits sprak. Ze hadden ook al kaartjes voor het ov, helemaal goed dus en het klopte ook nog precies zoals de vriendelijke dame het had uitgelegd.
Om ongeveer 12 uur stapten we de tram uit in het centrum, nadat we eerst helemaal naar de eindhalte waren doorgereden, dat bleek toch iets te ver te zijn. We zijn gewoon blijven zitten, teruggereden en uitgestapt ergens vlak bij het centrum. Naar de kathedraal gelopen, maar we hadden niet echt ontbeten dus eerst maar even een gelegenheid opgezocht om iets te eten voordat we daar naar de kathedraal gingen. Na een omelet champignons en een omelet ham konden we weer verder.
Wat een immense ruimte die kathedraal. Vrij strak ingericht en met veel licht. Hij was na vernietiging helemaal opnieuw opgebouwd. Prachtig orgel met pijpen op de normale manier en aan de voorkant kwamen als trompetten ook een heleboel pijpen naar buiten. Nog een kaarsje gebrand voor de moeder van Heddy, die heeft helaas een grote hersenbloeding gehad en het ziet er niet goed uit. Toen verder gelopen naar het kasteel, de haven en andere prachtige gebouwen. Bij de haven een schitterend uitzicht over Stettin. Er zijn ook veel grote parken en als we langs de rand lopen zien we een heel mooi vogeltje. Nog nooit gezien, maar we denken dat het een boomklever is. Rechtop, ondersteboven, van links naar recht is ie druk bezig zijn maaltje bij elkaar te pikken. ’s Avonds in het vogelboek opgezocht en het is inderdaad een boomklever. Komt bij ons in Nederland ook algemeen voor, maar wij hadden er nog nooit een gezien.
Het is alleen zeer vermoeiend dat gesjouw over die kinderkopjes. Om een uur of half 4 weer richting tram gelopen en voordat we instapten zijn we in een winkelcentrum geweest. Spitsplinter nieuw, zo luxe als het maar zijn kon. Met een fontein op het binnenplein, een grote ruimte met ijsverkopers en terrasjes, grote roltrappen naar boven en beneden en van die glazen kokerliften. Prachtig. Dure winkels en op de 1e verdieping een enorme supermarkt. We hebben nog nooit zo’n groot assortiment gezien. Sterke drank, noten, je kon het zo gek niet bedenken. En niet onbelangrijk, bij navraag konden we zelfs filterzakjes kopen. Daar zijn we al minstens 2 weken naar op zoek. Onze koffie hebben we in de tussentijd gezet m.b.v. een velletje keukenrol. Werkt prima hoor…. In elke supermarkt of winkeltje waar we waren heb ik gekeken of er filterzakjes te koop waren. Niet te vinden. Met de tram en de bus weer naar de haven. Eenmaal weer daar wilde ik een was doen. Volgens de info over de haven zou dat moeten lukken, helaas niet dus. Dan morgen of vanavond maar even wat op ouderwetse manier wassen.
Het was een prachtige zonnige dag. Willem zit weer wat te vissen, heeft er 2 kleine baarsje uitgehaald en weer ingegooid. Ze bijten nu niet meer.
Morgen gaan we weer verder, Stettin laten we achter ons.

Donderdag, 22 augustus.
Na douchen, wegwerken van de vuilnis e.d. de machinekamer ingedoken voor het bijvullen van de koelvloeistof. Tot onze grote verbazing is de bilge onder de motor waar smerig water (combinatie van water, olie, koelvloeistof) in stond (nog van de reparatie door Jurre en wat we eigenlijk hadden willen afvoeren voordat we vertrokken) leeg. Heel vreemd. Of we hebben een lek tussen 2 compartimenten of het is per ongeluk op een of andere manier over boord gepompt met de ons afvoerwater. Daar moeten we naar kijken, alleen nu niet. Half elf vertrekken we weer. Het is zeer rustig weer, geen wind, zonnetje erbij. Al weet je hier in Polen nooit hoe lang dat is, want het weer is zeer wisselvallig over een dag. Felle zon en een uur later kan het helemaal bewolkt terwijl het dan later op de dag weer warm en zonnig is. Bijna het hele kanaal van Stettin naar de monding is vanmorgen het domein van de pleziervaart. Vlak voor de monding is er pas grote scheepvaart te zien.
Ook vanmorgen zien we tot 2 keer toe een zeearend over het water scheren. Mooi gezicht. Ons doel is het plaatsje Trzebiez, in de monding van het kanaal vlak voor het Stettin Haff meer. Het is wel uitkijken. Er is een beboeide vaargeul maar daarbuiten is het behoorlijk ondiep. Eenmaal in de haven is er ruimte zat om langszij aan te meren. De bosman zit in zijn hokje en registreert ons. Dit is de goedkoopste haven tot nu toe, we moeten 25 zl. Betalen. Stroomaansluiting regelen, er is wel water en er zijn toiletten (die zijn niet om aan te zien en zeker niet te gebruiken!). We doen het wel aan boord. In Trzebiez zou een maritieme winkel zijn, althans volgens het havenboekje. Daar gaan we naar op zoek om een waterkaart van het komende gebied te kopen. Dat lukt in eerste instantie niet, winkel is niet te vinden en als we weer terug zijn van onze onderzoekingstocht ziet Willem aan de overkant van het water een bord met daarop Marine Shop staan. Wij daar dus heen. Het is een afgesloten terrein en er komen net een man, vrouw en jongen naar buiten. De man vraagt wat we komen doen en uitgelegd wat we nodig hebben. Nou, hij heeft wel een kaart voor ons. Dat is gelukt dus, tenminste voor het eerste stuk. Als we in Duitsland zijn kunnen we waarschijnlijk het laatste traject wel vinden.
Op onze eerste tocht door het stadje komen we uiteindelijk helemaal aan het eind een oud station tegen. Behoorlijk vervallen, er wonen nog wel mensen in. Volgens het informatiebord op het pleintje is het station van 1910, heeft het in 2010 nog het 100-jarig bestaan gevierd. Daarna is het niet meer gebruikt. Nou, dat is te zien… Wel gek dat ze dat soort informatie dan wel neerzetten op een bord.
Eigenlijk wilden we morgen de laatste zloty inzetten om te tanken, helaas gaat dat niet lukken. Er staat en compleet nieuwe tankinstallatie op de kade, maar die is afgezet met lint. Als Willem bij de bosman gaat vragen of we kunnen tanken morgen krijgt hij te horen dat de pomp pas over 2 maanden open gaat. Heel handig…. Dan moeten we het geld maar gebruiken om boodschappen te doen morgen.
Trzebiez blijkt ook een goede start voor een bezoek aan Stettin waarschijnlijk. Ze kennen hier ook het fenomeen draagvleugelboot. Van Scinousjcie naar Stettin zijn er dagelijks afvaarten en er is ook een halte hier. Hemelsbreed zal het 25 km zijn naar Stettin en dan kun je midden in het centrum op- en afstappen. Dit wordt nergens in de info vermeld. Het lijkt een goed alternatief. Je ligt hier heel rustig met je schip en je kunt op een comfortabele manier verder reizen. Zeker een overweging waard.

Vrijdag, 23 augustus.
Na het ontbijt eerst boodschappen doen in een van de plaatselijke supermarkten. We moeten 329 zloty uitgeven. Weer inleveren bij de bank is absoluut geen optie. Dus na de noodzakelijke aanschaffen hebben we nog een kleine 300 zloty te besteden. Daarvoor dus maar drank aangeschaf en de allerlaatste zloty als fooi achtergelaten. Voor we afvaren eerst de schroefasolie en de koelvloeistof checken. Half litertje olie in het reservoir van de schroefas (wel even in het onderhoudsoverzicht noteren) en ongeveer 2,5 liter water in het reservoir van de koelvloeistof gieten. Hebben gisteren niet zo ver gevaren, maar er zijn nu wel sporen van een soort lekkage. Heb er wat foto’s van gemaakt. Het is (nog) niet echt veel, maar goed is het niet.
Via de boeiengeul varen we naar buiten richting de grote vaargeul. Ergens halverwege moeten we afslaan voor Ueckermünde. We varen keurig langs de boeienlijn, rood met wit. Het stikt op het water van de visstokken met netten eraan. Deze netten zijn soms ook onderling met elkaar verbonden, dus je moet dat goed in de gaten hebben. Aan het eind van de lijn staat een paal met een vierkant schiltje in de kleuren rood en wit. De kleur wit geeft aan aan welke kant je de netten veilig kunt passeren. Handig om te weten! Vlak voordat we moeten afslaan naar Ueckermünde gaat de plotter of grijs, geen kaart en weer geen diepte…. Gelukkig hebben we ook een normale kaart en m.b.v. de coödinaten op de plotter kunnen we goed zijn waar we zijn en waar we naar toe moeten. Maar vervelend is het wel. Als ik de gegevens van de kaart opvis zouden deze gegevens van dit gebied er wel op moeten staan. Voor morgen maakt het niet zo heel veel uit, dan moeten en kunnen we alleen maar varen via een geul met boeien.
Als we Ueckermünde binnenvaren is er rechts een ondiepe jachthaven en links een diepere. We varen erin, er zou een plaats aan de kade voor ons zijn, ware het niet dat er helemaal geen mogelijkheid is om aan te leggen. Geen ringen, bolders o.i.d. En het is er nou niet echt ruim. Willem moet dus voorzichtig achteruit, draaien en dan gaan we maar richting stad. Daar zijn meerdere havens, maar te ondiep voor ons. Gelukkig zijn er kades in de Stadthafen en daar liggen we nu. De wind is aanmerkelijk harder geworden, ik hoop dat het niet echt doorzet en morgen ook nog zo aanhoudt.
Tijdens onze reis gaat opeens de telefoon, Steven belt. Oh jee, denk ik, Heddy haar moeder overleden. Maar dat is niet het geval. Steven was nieuwsgierig naar onze trip en had nieuws dat niet kon wachten totdat we weer terug waren. Hij heeft Sofia ten huwelijk gevraagd en het schijnt dat ze ‘ja’ heeft gezegd. September volgend jaar staat er dus een bruiloft gepland. Leuk dat hij dat op deze manier met ons wilde delen.
Het is wel een heel verschil, hier liggen of in Polen. Alles is heel erg netjes, mooie winkels. De havenmeester komt langs om af te rekenen, althans dat vertelde een mevrouw mij, maar ik heb hem nog niet gezien. Ach misschien vergeet hij het wel…… De prijzen liggen hier ook wel wat anders. Terwijl we in Polen ongeveer 3 zl. (1,3 euro) kwijt waren voor een brood kost dat hier 3,1 euro. Het is wel een heel groot en zwaar brood moet ik zeggen. Helaas hebben we geen kaart kunnen vinden van het stuk wat nog voor ons ligt, dus moeten we het met het boek en de plotter doen.

Zaterdag, 24 augustus
Het was me het dagje wel. De afstand die we moeten afleggen om in Wolgast te komen is ongeveer 30 mijl. Niet zo heel erg ver dus.
De havenmeester hier in Ueckermunde is niet langs geweest, we kunnen nergens een havenkantoor vinden, dus hebben we een mazzeltje met deze gratis overnachting.
Om 10 uur vertrekken we weer naar buiten en het weer ziet er goed uit. Eerst tussen de boeien door het meer op. Eenmaal voorbij de boeien gaat het zeil op. Het leek een aardig windje maar als we op koers liggen valt het toch tegen, een gangetje van 2,5 tot 3 mijl. Maar het is nog vroeg en haast hebben we niet. Als we om 12 uur de boeienlijn weer te pakken hebben die we moeten volgen moet het zeil toch weer neer (verkeerde windhoek). We varen nu van de Stettin Haff de Peenestrom op. De eerste rode boei heeft nummer 118, de eerste groene boei is nummer 85. Wolgast ligt bij rode boei 54.
Het is een kanaal (soms smal) tussen allerlei eilanden door. Mooi natuurgebied. Het is voor ons wegens de diepgang zaak om binnen de boeien te blijven. Eerst komt ons een groepje zeil- en motorboten tegemoet en daarna hebben we eigenlijk geen tegenliggers meer. Alleen maar opvaarders en daar had eigenlijk al een belletje moeten rinkelen!!
Vanuit de verte op het meer zagen we een soort brug, zag eruit als een hefbrug zoals er in Nederland ook zijn. In het boek staat dat het een restant is van een spoorverbinding die permanent omhoog staat. De spoorverbinding is tijdens de oorlog gebombardeerd en vernietigd. Eenmaal dichter bij het bouwsel zien we dat we er gewoon langs kunnen varen. Na een paar bochten een brug met het sein gesperrt. Die had ik gemist. Informatie niet goed gelezen! Wolgast Traffic opgeroepen en het antwoord op de vraag wanneer de brug open ging was 16.45. Het is nu 13.30. De brug was om 12.45 ook open geweest vandaar al die boten die we eerder tegelijk tegenkwamen. Dat wordt wachten dus en voor anker gaan. Ook niet echt een probleem dan komen we later aan in Wolgast.
De wind begint alleen aan te trekken en als de brug geopend is hebben we de wind vol van voren, kracht 4-5. Warm aankleden dus. Na een klein uur moeten we links af de boeienlijn volgend en komen we in de beschutting van een eiland. Er liggen daar een paar bootjes voor anker en die mensen zitten heerlijk schaars gekleed in het zonnetje. We krijgen nog een fiks stuk met de wind dwars en daarna een stuk met de wind van achter. Dan varen we het smalle kanaal in, we zijn vlakbij Wolgast. Hier is het helemaal goed binnen de boeien blijven, want naast de lijn staat 1 meter water. Gelukkig is het ook goed te zien op de plotter en het zonnetje werkt even mee door achter een grote wolk te duiken. Voor dit stukje zijn we de hinderlijke schittering op het water, wat overigens prachtig is, maar op dit moment bijzonder vervelend, kwijt. Zo bereiken we rode boei nummer 54 en draaien we de ‘Stadthafen’ in. Het is inmiddels 19.45 als we willen kunnen we nog de laatste brugopening van 20.45 nemen. Dat doen we niet want we zijn behoorlijk koud geworden en willen maar een ding en dat is warm worden en ontspannen. We liggen vlak onder de enorme brug. Als dit sluit gaat dat heel langzaam. Het duurt wel 5 minuten voordat hij weer gesloten is. Bij de laatste brugopening komt er nog een grote tweemaster binnen. Nederlandse vlag, uit Groningen. Kun je huren en tochten mee maken. Het is inmiddels al donker, je kunt goed merken dat de dagen weer korter worden.

Zondag, 25 augustus
Vroeg wakker, redelijk veel wind. Wel erg zonnig. Het weerbericht van de radio geeft voor de hele week soortgelijk weer door, zonnig, 20 – 25 graden en aan de kust door de wind iets koeler. Wolgast Traffic geeft aan dat er aan de kust een nno-wind staat, kracht 4-5 met windstoten tot 7. We zijn nog niet echt bij de kust en hebben nog een stuk kanaal te gaan. Willem gaat eerst een fiets maken, de ketting loopt er steeds af, vervelend. Daarna douchen en het havenkantoor opzoeken. Hier wel info waar je dat kunt vinden. Maar het is zondag dus het is dicht. Wie weet komt er nog een havenmeester.
We kunnen doorvaren, de volgende haven is dan bijv. Kröslin. Maar we blijven vandaag hier liggen. Beetje rondkijken, het is een mooi plaatsje. Met een grote kerk en van die vakhuizen.

Maandag, 26 augustus
De wind die gisteren zo hard waaide is iets minder geworden. Maar er wordt wel een windwaarschuwing uitgegeven voor de Oostzee, kracht 7. Daardoor is hier de wind ook hard. Om 8.30 maakt een van de schepen achter ons het schip los en vaart naar de brug. Duidelijk dus ook iemand die de juiste tijd niet had. Volgens de havenmeester die gisteravond toch nog kwam draait de brug om 7.45. Dat was ons iets te vroeg. Zeker omdat we nog steeds een kaart van het gebied willen hebben en de havenwinkel is om 9 uur open. Als de mensen door hebben dat de brug niet draait komen ze achter ons liggen en i.v.m. de harde wind pak ik hun landvast aan. Dat is wel prettig is zo’n situatie. Zij vertelt me dat 8.45 in hun informatie stond net als bij ons. De volgende brugopening is weer om 12.45 en dan willen wij ook weg. In de havenwinkel vinden we een boekje met deelkaarten van het gebied en we kunnen dus goed voorbereid op pad. Tijd om de kaarten goed te bestuderen genoeg. We wachten nog even het bericht van Wolgast Traffic van 12.15 af. Daarin wordt de exacte brugtijd doorgegeven en om 12.30 maken we los samen met een stuk of 7 andere boten. Op naar Kröslin of een van de andere haventjes daar in de buurt. In de haven van Kröslin is nauwelijks plaats om langszij te liggen. Ik denk dat het een andere haven gaat worden. Een goed uur later zijn we daar en inderdaad geen plek. Dus dan naar de overkant naar Peenemunde. Het haventje daar heeft ook alleen plekken waarbij je alleen met de boeg naar voren kunt liggen en is heel klein. Het is de vraag of we er weer fatsoenlijk uit kunnen komen als het niet lukt. Gelukkig is er in de kom van Peenemund nog een haven, annex kampeer- en camperterrein. Daar liggen we nu aan de kop van een steiger.
Het is een rare plaats. Er ligt een oude roestige U-boot, de U-461, ingericht als museum. Daarnaast ook een oud marineschip waar je een kijkje kunt nemen en er is een soort militair museum. Hier zijn de V1 en V2 raketten zijn hier ontwikkeld. Er staat ook nog een grote leegstaande fabriek met een soort transportband en een oude roestige kraan op een stellage. Redelijk grote parkeerterreinen waar je je auto kunt neerzetten voor bezoek aan de musea en er zijn betrekkelijk veel mensen. Verder wat eettenten, biergartens en souvenierwinkels. Ergens aan de oostkant van de gemeenschap vind je uiteindelijk een kleine supermarkt. Dat is alles aan winkels. Een heel vreemd stadje.
Dat geldt eigenlijk ook voor het resort zoals het genoemd wordt waar wij liggen. Het is echt in opbouw. Er staat een groot schip op gesteund in een partij stenen en dat wordt gebruikt als woonhuis (wel erg leuk). Het is een terrein voor caravans, tenten en campers en er staat ook een soort houten blokhut met 2 eenpersoonsbedden erin, het lijkt wel enigszins op een sauna. Je kunt er visbootjes huren en je boot dus ook neerleggen. De meeste plaatsen zijn voorzien van een groen bordje met Gäste erop. Weinig vaste ligplaatsen. Weinig van een resort dus, wel een resort in opbouw. Er staan ook maar weinig mensen op de camping en wij zijn de enige boot die vandaag is binnengekomen. Wel lekker rustig.

Dinsdag, 27 augustus.
Het was hier gisteravond en vannacht heerlijk stil. Maar ja, we waren in de haven ook de enige gasten.
Vandaag vertrekken we vroeg, 9.00 uur. Wij gaan de Peene uit en komen dan op de Greiffswalder Bodden. Een gebied met beboeide vaarroutes, allerlei eilandjes met verborgen haventjes. Het is lang niet overal diep genoeg, maar met een goede kaart kun je in dit gebied heel leuk ankeren. Best de moeite waard om te verkennen, maar dat staat niet in onze planning. Het is de bedoeling vandaag naar Stralsund te varen. Dat is eigenlijk simpel, gewoon de juiste boeien volgen. Er lopen een paar trajecten langs elkaar dus het blijft opletten geblazen. In Stralsund hebben ze een hele hoge verkeersbrug gebouwd met een doorgang van 38 meter, alleen ligt er vlak voor die brug nog een spoorbrug met een weg ernaast en die heeft een doorgang van 6 meter. Voor de zeilenden dus geen verbetering. Deze brug opent ook weer op vaste tijden, om 05.20, 08.20, 12.20,17.20 en 20.30. Een uurtje voordat we bij de brug zijn komen ons weer een 10-tal boten tegemoet, dat was de opening van 12.20. Dat betekent dus 3 uur wachten tot 17.20. We liggen er nu vlak voor. De zon schijnt en Willem is aan het vissen. Op de fishfinder/dieptemeter werden een heleboel vissen doorgegeven op 7 meter diepte. Hij wil weten wat het zijn. Dat kan alleen als je gaat hengelen! Maar het is inmiddels weer zout water, dus hij heeft geen idee waar ze op azen. Niets gevangen…..
Vlak achter de brug ligt een grote jachthaven en een klein stukje verder op nog een. Een van de 2 wordt dus onze overnachtingsplaats. Voor de grote jachthaven aan de linkerkant is ook nog een Stadthafen. Er ligt een grote 3-master en nog een paar grotere schepen. Een van die schepen is de Fischer die ook zo lang in Darlowo verwaaid gelegen heeft. We kunnen er precies tussen en liggen hier prima.
Gauw een fietsje van boord dan kan ik snel nog wat boodschappen doen ook voor morgen. Dat blijkt echter niet eventjes. In het centrum zelf geen supermarkt te bekennen. De winkels sluiten en ik vraag aan een winkelier of en waar ik een supermarkt kan vinden. Ja, immer gerade aus und dann mal links. Beetje vaag. Na 3 keer vragen zit ik er vlak bij. De hoek om en dan 50 m. verder. Dat klopte, prima supermarkt. Voor 2 dagen eten ingeslagen en dan maar een kijken hoe ik weer terug bij de haven kom. Al met al ben ik bijna een uur weggeweest, Willem helemaal ongerust. Waar blijft ze? Heeft ze een lekke band of erger? Helemaal niets aan de hand dus, het was gewoon ver en ik was op een gegeven moment al zo lang onderweg dat ik zoiets had van nou ga ik door ook.
Havenmeester komt later langs, vraagt hoe lang we willen blijven en of we tussen 19 en 20 uur even langs het havenbureau gaan om te betalen. Dat doen we dan maar.
Het wordt zo langzamerhand ook weer tijd dat we iets van internet vinden. In de laatste havens geen WLAN te bekennen en de prepaid data-stick die we op de heenreis in Duitsland hebben aangeschaft werkt nog niet. Moet ik eerst een internetverbinding hebben om de installatie af te maken. Wie weet strakjes in de haven. We krijgen van Merel tenminste ook al een sms of alles wel goed gaat. Zo horen we ook dat Oma Boomgaard vrijdagnacht is overleden. Naar, maar na een zware hersenbloeding herstellen valt niet mee, zeker niet als je al 88 bent.

Woensdag, 28 augustus.
Stralsund is een grote plaats met veel oude gebouwen, 4 enorme kerken, een paar kloosters, een schitterend raadhuis. Het is een oude Hanze-stad. Veel toeristen. Ook hier rondvaartboten en Stadtrundfahrten. Maar met de fietsen komen we weer een heel eind. Eerst even naar de jachthaven gegaan voor een iets uitgebreider weerbericht dan op de marifoon te beluisteren is. De komende 4 dagen wind uit het westen tussen kracht 3 en 4. Maandag wordt het koud, nat en komt er veel wind uit het westen. Moeten we dus rekening mee houden in onze vaarplanning.
Toen we weggingen scheen de zon volop, korte-broeken-weer dus, opeens betrekt de lucht, wordt het flink kouder en horen we een paar keer gerommel van een onweersbui. Terug naar de boot dus en even wat warmers aantrekken. Straks eerst een internetcafé zoeken, er moet er een niet al te ver hiervandaan zijn.
Volgens de Fischer-buren is Warnemünde in een uur of 8 te bereiken. Zij komen er zelf vandaan en doen het ook altijd. Er is nog een soort vluchthaven tussen Stralsund en Warnemünde, Darsser Ort, maar dat is erg verzand. Zij leggen daar nooit aan, maar volgens info op het havenbord zou het inmiddels wal open zijn.