Eindelijk kan ik nr. 4 plaatsen

Donderdag, 16 juli

Na de off-day van gister (we hebben heel weinig gedaan!) stappen we vanmorgen eerst maar eens op de fiets voor de noodzakelijke boodschappen. We moeten om de Pietersplas fietsen, langs de andere jachthaven en de achterliggende camping, dan de verkeersweg oversteken en dan moet het winkelcentrum voor ons liggen. Niet ver ongeveer 2 km. En?? Het klopt helemaal!! De Super Plus heeft het allemaal en er is net als in Arnhem weer een Turkse winkel voor het noodzakelijke groenvoer. Ze hebben ook verse baklava! Een paar stukjes meegenomen voor vanavond..
Dan terug naar het schip, broodjes smeren want het is wat vroeg voor de lunch en dan naar de bushalte gefietst. Kaartjes gekocht en op naar Maastricht. Volgens onze havenmeester heeft de watersportwinkel boven de bunkerboot in de Maas de kaarten die we willen hebben van de waterwegen van de STAD België (ALS WE TENMINSTE DIE VERSCHRIKKELLIJKE TRUMP MOETEN GELOVEN....grrrrrr. Hoe komt die man erop en dat moet president worden van helaas toch het machtigste land ter wereld! Ik ben geen fan van Mrs. Clinton maar alles beter dan Trump.).
De bus rijdt elk kwartier en komt er net aan. Fietsen vastgezet en dan maar zien hoe we rijden. Langs het ziekenhuis, Bonnenfantenmuseum, Centrum Ceramique, de universiteit en het station en uiteindelijk over de Maas stappen we vlak bij de Markt uit. We lopen langs een groot winkelcentrum wat eerder tot het beste van Nederland is uitverkozen naar de Markt met de vele terrassen en gevels. In eerste instantie voel je je wat verloren in een vreemde stad. Eens kijken of we een VVV kunnen vinden. Stadsplattegrond gekocht met alle in's en out's. Beetje rond kuieren. Ontzettend veel winkels van de bekende merken en kroegen en eetgelegenheden. Als je hier omkomt van de honger, doe je toch iets niet goed! Wij willen dit eigenlijk niet zien, wel de leuke hofjes, hoekjes en geveltjes!
Volgens de VVV is er ook een rondleiding door het centrum. Sightseeing Maastricht... Helaas kunnen we om 13.00 uur niet instappen (besloten clubje) dus lopen we nog wat rond om tegen 13.45 bij het opstappunt terug te zijn. Volgens de folder is het de eerste Zonnetrein van Nederland. Geen uitstoot, het aquarium (daar lijkt het een beetje op..) wordt aangedreven door elektromotoren die op energie van zonnepanelen. Alleen aan het comfort kunnen ze nog wel iets doen! Geen kussentjes op de harde houten bankjes en in Maastricht bestaat de bestrating gedeeltelijk uit kinderkopjes, dus af toe is het nogal heftig. Voordat we instappen loop ik langs een muur en juist op dat moment valt er een blok graniet vanaf van 60 x 60. Gelukkig niets aan de hand, maar ik schrik me kapot, het had wel op mijn tenen kunnen vallen! Er zijn niet veel mensen die dit zien gebeuren, maar diegenen die het zien kijken verschrikt.
Als je in korte tijd de bezienswaardigheden wilt zien van een stad is dit wel een oplossing. Daarna kun je de punten die je nader wilt bekijken nog opzoeken. En je kunt je natuurlijk wel voorbereiden door e.e.a. te lezen maar de kenners weten de plekjes. Van die informatie waar je eigenlijk niets mee doet, maar wel grappig om te weten. Er zijn 52 kerken in Maastricht, 1 voor elke week. Er zijn er nog 31 actief in gebruik. En voor de echter liefhebbers, er zijn ongeveer 400 kroegen, minimaal dus 1 per dag! En je hoeft dan geen rekening te houden met de sluitingstijden....
Het was best de moeite waard. Geen spijt van! Na een klein uurtje staan we weer op de plek waarvan we vertrokken en lopen we naar de Watersportzaak Nautica Jansen, iets verder op de kaai. Vreselijk aardige mensen die alle tijd voor de klanten hebben. We kopen daar nog een iets recentere kaart dan die we al hebben en met de eigenaar kijken we nog even naar de mogelijkheden. Ze zijn door onze hoogte beperkt. Tot Dinant en Charleroi kunnen we komen en moeten dan terug naar het Albertkanaal. Evt. kunnen we via de noordelijke route bij Brussel nog zuidelijker komen. Maar we moeten goed uitkijken wat mogelijk is.
Rond half 5 terug naar de bushalte. Lijn 5 komt na 10 minuten, maar we moeten naar een ander opstappunt in de Bosjesstraat. Daardoor duurt het iets langer voordat we weer terug zijn in de haven. Net aan boord begint het een beetje te regenen. Toen we in de zonnetrein zaten regende het ook. Goed gekozen dus.
Na 3 nachten in deze haven gaan we morgen weer verder.

Vrijdag, 17 juni

Slecht geslapen vannacht, ben er maar uitgegaan en heb mijn boek uitgelezen. Daarna weer naar bed gegaan en uiteindelijk wel in slaap gevallen. Tegen negenen opgestaan. Als je 's nachts wakker bent bedenk je natuurlijk allerlei dingen. Zoals toch maar even een de verzekering de schade doorgeven. Dus wat foto's gemaakt, gegevens van de verzekering te voorschijn getoverd en doorgegeven. Ondertussen ook naar de havenmeester om onze rekening te betalen, de stroomkabel losgetrokken (niet geheel onbelangrijk, zoals we uit een eerdere reis weten!) en dan varen we om 10 uur de Pietersplas af. Er is geen verkeer als we eruit varen en bakboord uit gaan naar de Sluis van Klein Ternaaien of Lanaye. Sluis ligt 4 km verderop dus we zijn er zo. Er is veel verkeer. Bij het opvaren ligt vlak bij de sluis ook een Zwitsers scheepje te wachten. We roepen de sluis op en mogen in de oude sluis achter de Farney invaren. Maar wat is de oude sluis? De sluiswachter is zo vriendelijk om aan te duiden dat het sluis 3 is. Die is dan ook zo gevonden. Met zo'n man kun je tenminste wat. Er zijn er genoeg die geen antwoord geven, ach ja, die vervelende pleziervaart hé. Maar ja, het is wel hun baan! Op zo'n druk complex moet je alles in de gaten houden.

Oeps, de sluis.... Na onze ervaring van een paar dagen geleden bij Born komt er wel een dikke knoop op de plek waar mijn maag zit. En ik ben niet de enige. De Farney vaart er rustig in en we sluiten samen met de Zwitsers achter hem aan. Met een respectvolle afstand. De bolders liggen alleen heel ver uit elkaar. Daarom leggen we midscheeps vast ik met een lijn vanaf de boeg en Willem met een lijn vanaf de kont. Die sluis is enorm! Aan het begin spuit het water al naar binnen en langzaam glijden we omhoog. 15 Meter ongeveer. Al met al zijn we vanaf de eerste sluis in elk geval al met bijna 60 meter gestegen. Daar komen nog wel wat meters bij voordat we bij Dinant zijn. In het stuk van Luik naar Namen zijn 3 sluizen en van Namen naar Dinant een stuk of 9. Dat zijn kleintjes met een verval van 1.50 tot 3.90.
Op naar Luik! Totale afstand Maastricht - Luik is 39 km. Iets minder, want wij zaten onder Maastricht.

Na een brug of 10 zijn we bij de jachthaven vlak bij het centrum. Voorzichtig naar binnen varen en halverwege de steiger is een ruime plek. Er staan 2 heren (Ned.) te praten en zij pakken de lijnen aan. We raken direct in gesprek over de waterstand, de havenmeester enz. Dan komt ook de vrouw van een van hen erbij, een zeer praatgrage dame. Maar ze had wel nuttige info! We hebben in 15 minuten het hele verhaal van hun nagelnieuwe boot gehoord en nog veel meer! Na 3 uur melden in het havenkantoor. A.s. zondag schijnt hier een hele leuke grote markt te zijn. We blijven hier voorlopig liggen en betalen voor een week. Dat is net zo veel als liggeld voor 3 dagen. Kunnen we daarna beslissen of we langer willen liggen. Zelfs als we niet verder zouden kunnen bijv. vanwege ruimtegebrek in haventjes omdat het druk is met wachtende boten. De Franse Maas is n.l. vanaf km 0 t.e.m. 49 is gesperd en terug moeten. Binnen die week kunnen we hier weer liggen. De berichten zijn een beetje tegenstrijdig. Er wordt gezegd dat de vaarweg naar Frankrijk weer open gaat op 20 juni, maar er zijn ook veel stakingen vanwege de arbeidsperikelen. En daar zitten wij schepelingen dus een beetje klem tussen. De praatgrage mevrouw, Doreen, ligt hier daarom al een week en gaat weer een week bijboeken. Heel lief mens overigens.

Zaterdag, 18 juni

Regen, regen, regen, regen en heel af en toe een beetje zon! Denk niet dat we vandaag waren vertrokken als we het havengeld al niet betaald hadden. Iedereen die er gister lag blijft ook liggen. In de loop van de dag komen er nog wat schepen bij. De meeste liggen dubbel aan een ander schip. Het stopt bij de Rollin' Stone. Dus de eerstvolgende die binnenkomt 'moet' aan ons vastleggen.

Mooie dag om het schip weer een beetje op te ruimen en boodschappen doen tussen de buien door. Na ruim 2 weken weg ligt er soms iets op plaatsen waar het niet hoort. We hebben geen zin om ons drijfnat te laten regenen om iets van het centrum van Luik te zien. Kan later nog, hebben tijd genoeg.

Met alle regen die er valt hebben we natuurlijk weer ergens lekkage. En komen we achter een lek in onze verdediging tegen dat water, die we al lang hebben gemist. Ergens bij de stuurautomaat en de gashandle lekt het. Constateren waar dat vandaan kom is nu eenvoudig. Noem het een geluk bij een ongeluk. Gaan we dus nog wat aan doen.
Terwijl ik dit schrijf horen voor de zoveelste keer weer iets van politie, ambulance of brandweer. Het is alsof je deel uitmaakt van een Hollywood politiefilm met al die alarmen! Het is sowieso rumoerig op staat. We hebben het nog niet officieel gehoord, maar België heeft waarschijnlijk gewonnen met de voetbal. Aan de auto's die hier luid toeterend rondrijden kan dat niet missen. Heerlijk voorspelbaar..... Ze lijken wel op ons Nederlanders! Nogal chauvinistisch.......
We hebben zojuist een het weerbericht bekeken, maar om daar nu vrolijk van te worden!!!!!!!

Zondag, 19 juni

Ondanks het weerbericht is het een prachtige dag geworden.
Om een uur of 11 pakken we de fiets om naar de zondagsmarkt te gaan. Dat schijnt iets groots te zijn volgens de mensen die we daarover hebben gesproken. In de info over Luik staat dat het een markt is met een lengte van 2 km. De Luikenaren noemen deze markt "La Batte" en het is de grootste en oudste publieke markt van België. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het vinden. Groenten, fruit, brood, kazen, vlees en vis, levende have, bloemen en planten, kleding, schoenen, huishoudelijke zaken, speelgoed, eet- en drinkgelegenheden, echte standwerkers (erg leuk).

De winkels zijn hier zondags dicht, maar als je deze markt ziet weet je waarom. Het is er ook goed druk. Als we net de markt oplopen komen we een paar bewapende militairen tegen. Dat komt hier vaker voor gezien de recente aanslagen. We hebben ze nog niet eerder gezien. Om een uur of 1 zijn we weer in de haven. Hapje eten en lekker genieten van het zonnetje. Zo'n beetje iedereen die om ons heen ligt is of te voet of per fiets naar de markt vertrokken en komt al dan niet bepakt en bezakt weer terug. Grappig om te zien.
Vanmiddag stappen we nog een keer op de fiets. Willem wil naar de witte toren fietsen die we vanuit de haven zien. Als we dichterbij komen blijkt dat we er niet op een eenvoudige manier kunnen komen. We hebben van dit gedeelte van Luik geen plattegrond, die we hebben ligt overigens nog aan boord, heel slim.... Er zit een enorm station tussen en de weg gaat behoorlijk omhoog. Station is in 2009 afgebouwd en bestaat uit glas en beton en het heet Station Guillemins van Santiago Calatrava. Dat station daar kunnen we waarschijnlijk wel omheen of ergens onderdoor maar de weg omhoog wordt mij te gortig. Willem vergeet soms dat hij 'electrisch' omhoog kan, ik niet! We toeren nog een beetje rond terug richting centrum en komen uiteindelijk weer in de buurt van de markt van vanmorgen uit. Morgen maar eens verder kijken.
Onze achterburen zijn schoon schip aan het maken voor vertrek richting Nederland morgen, wij blijven nog even.

Maandag, 20 juni

Beetje grauwe dag. We worden om 7.50 met veel geweld wakker. Het is net of er iemand over het achterdek loopt en daar slapen wij direct onder. Je zit dan gelijk rechtop in je bed en vraagt je af wat er in hemelsnaam aan de hand is. Willem stapt uit bed, daar ben je tenslotte man voor, maar er is alleen helemaal niets te zien. Onze achterbuurtjes zijn in geen velden of wegen te bekennen, dus dat kan het niet geweest zijn. Een klein raadsel dus. Gevolg is natuurlijk wel dat je never nooit meer in slaap komt!

's Middags na de lunch stappen we op de fiets en gaan naar de wijk Outremeuse. Daar heeft de schrijver Simenon gewoond en zijn beroemde Maigret-verhalen geschreven. Het valt een beetje tegen, zoveel is er nou ook weer niet te zien. Ik had er meer van verwacht.
Daarna fietsen we een van de vele bruggen over de Maas over en komen weer in het centrum terecht, vlak achter de plek waar zondag La Batte was. We komen terecht op een vreselijk mooi pleintje met een fontein, een kerk en een kunstwerk. Het is omringd door bomen met bloesem en die bloesem veroorzaakt de geur die we met enige regelmaat opvangen. Heel zoet, maar erg lekker! Het begint ondertussen wat te spetteren. Dit is ook de plaats waar verschillende antiquairs zijn gevestigd. Ze hebben mooie stukken in hun etalages liggen. Dan stuiten we op een mooi uitziend steegje en gaan daarin. Jammer het loopt dood, maar ziet er leuk uit, heel rustig om te wonen, kleine tuintjes met heel veel bloemen. We fietsen verder het centrum in en komen op een giga-plein met een enorm gebouw erop en winkels erom heen. Duidelijk het hart van Luik. En ook weer een paar patrouillerende militairen met machinegeweren. Wat verderop het theater van de ' l Opera. We gaan langzamerhand weer richting boot en komen vlak bij de supermarkt van de Carrefour uit. Leuk, allemaal andere artikelen in het assortiment. Dan weer terug naar de haven en uitzakken.

Dinsdag 21 juni

De langste dag van het jaar en onze Marco is jarig. Felicitaties dus!! De zon is er nog steeds niet bij maar koud is het niet. Ook nu stappen we na de lunch weer op de fiets om de verdere bijzonderheden van Luik te ontdekken. Er is een botanische tuin. Ik vind dat altijd wel interessant maar deze valt tegen. Het is meer een onderdeel van een school geworden. We fietsen dus langzaam verder omhoog, want we willen toch op een of andere manier bij die witte toren uitkomen waartegen we aankijken vanaf het schip. Uiteindelijk lukt het bijna, maar het laatste stukje omhoog is mij toch wat te veel en daarom onverrichter zake terug richting haven. Maar ja, we zijn weer op plekjes geweest waar je anders niet gekomen was.
Gister hebben we bij de Carrefour kalfsschenkel gekocht voor Ossobucco. Dat is heerlijk en gaan we lekker klaarmaken. Broodje erbij en weer een overheerlijke maaltijd. Smikkelen en smullen !!

Woensdag, 22 juni

We krijgen een beetje genoeg van het lawaai van de stad en gaan verder. Stroomop- of -afwaarts.
Het wordt toch stroomopwaarts, richting Dinant. We zien wel hoe ver we komen. Het is nog steeds niet duidelijk wanneer de sluizen bij Frankrijk open gaan, maar in principe hebben we kunnen gewoon niet verder dan Dinant. Voor ons is alleen van belang dat we ergens kunnen liggen.
Nog even langs de mensen van de Marga om aan te geven dat we vertrekken en ik spreek af dat ik laat weten hoe het verder op is. Dan kunnen zij ook hun plan trekken. Doreen geeft aan dat ze ook behoorlijk genoeg heeft van het 'liggen' in Luik. Je hebt het wel gezien na een aantal dagen!

Om 10 uur gaat de voorlijn los en kan het voorschip worden gedraaid in de richting van de uitgang van deze haven. De buurvrouw van het schip voor ons maakt de achterlijn los en dan begint het Amsterdamse pedante mannetje te roepen: mijn zwemtrap, mijn zwemtrap!! Helemaal niets aan de hand natuurlijk, zijn gewoon geen echte bootmensen. Ze vonden de tegenstroom van 2 mijl ook al erg veel... Niks gewend, alleen een beetje de mooie jongen uithangen in de Amsterdamse grachten met de overigens prachtige sloep.
We varen onder de vele bruggen door en komen dan bij de eerste sluis. Vandaag moeten we er 2 nemen (in elk geval). Voor ons ligt het zeilschip uit Düsseldorf wat ook in Luik lag en achter ons komt de Deense zeilscheepje wat we ook al eerder zagen. Je komt vaak dezelfde schepen tegen. We kunnen met zijn drieën achter een vrachtschip aansluiten en worden vlot geschut. Dat gebeurt ook bij de tweede sluis, alleen zonder de Duitsers. Die zijn ver achter gebleven. Na deze sluis komen we in de buurt van Huy. Hier moet een jachthaven liggen en wanneer we daarin varen lopen we bijna onmiddellijk vast in de modder. In zijn achteruit dus maar voorzichtig eruit en hopen dat we verderop een haven vinden waar we wel kunnen invaren.
De Denen zijn we met onze escapade van het in- en uitvaren uit het oog verloren. 5 Km verder bij Port de Statte kunnen we normaal invaren, diepte 2,5 m en liggen we onder een dikke muur. Heel beschut. Na 5 uur kunnen we ons melden, dat duurt dus nog even. Dit is een kleine haven, heel beschut en rustig. Je hoort alleen af en toe een trein langskomen en wat autoverkeer. En een heleboel vogelgeluiden. Uiteindelijk komen ook de Duitsers binnen en die liggen achter ons. Een beetje ongemakkelijk want zij moeten via een smalle trap in de muur van boord. Ze durven het niet aan verder te varen want zij steken nog dieper dan wij. We liggen dus vast en het wordt drukkend warm. Als de wolken zijn weggetrokken wordt het behoorlijk warm. Wat een omschakeling! Het was best wel aangenaam om te varen vandaag, maar in een keer wordt het bloedheet.
De Nederlanders voor ons vertellen dat de sluizen nog zeker 1 week dicht blijven voor de recreatievaart, tenminste als er een week geen regen valt. Af en toe schijnt de beroepsvaart door te kunnen varen, maar dat is afhankelijk van het personeel op de sluis. Want naast het vele water is de staking ook een factor die roet in het eten gooit.
Nu alleen nog even een berichtje aan de Marga aan Doreen over de info die wij t.a.v. de sluizen hebben.

Donderdag, 23 juni

De zon schijnt en waarschijnlijk duurt dat de hele dag, mogelijk in de avond onweer. Dat is het weerbericht.
Het eerste klopt in elk geval. De rest zal blijken.

We varen op onze gebruikelijke tijd (rond 10 uur) met wat hulp van de mensen uit Drunen voor ons de haven uit. Er was weinig ruimte om te manoeuvreren maar door een stukje achteruit te zakken ontstaat er het precies genoeg ruimte om in het kommetje te draaien. Richting Namen. We passeren weer de nodige bruggen en komen langs fraaie oevers met grote rotspartijen en af en toe een kasteelachtige woning. Bij km 63 de eerste sluis. Een rot sluis weer met veel ruimte tussen de bolders. Willem heeft wel een bolder te pakken maar ik kan net niet bij het trappetje en moet me dus met de pikhaak vasthouden. Trap is glad en vies van de algen. Die pikhaak schuift er makkelijk van af. Het ging al helemaal verkeerd bij het invaren. Vlak voor de sluis worden we ingehaald door een Belgisch bootje, de Bacchus. Nou de Belg die achter het roer staat heeft misschien gister wat te veel aan deze god geofferd, hij zwalkt over het water schijnbaar zonder op te letten. Eerst heeft hij een hele tijd achter ons gevaren totdat hij moest passeren. Ook bij sluis gaat hij steeds heen en weer om vervolgens vlak voor ons opeens naar stuurboord te varen. Zonder op of om te kijken of hij iemand hinderde. Potlood!! Nou ja, het schutten duurt best lang, helemaal als je alleen een pikhaak hebt om je vast te houden!
Dat loopt uiteindelijk goed af.
Op naar de 2e sluis dus. Die is zo groot dat er makkelijk 2 vrachtschepen naast elkaar in kunnen liggen. Hier lukt het iets beter met 2 bereikbare punten voor het vastleggen. Ook weer met die verd... Belg, die we maar hebben laten passeren. We willen hem het liefste voor ons i.p.v. achter ons met dat gezwalk.
Namen komt in zicht en dus ook de laatste sluis vandaan. Er wachten Al 2 bootjes (inclusief die Belg) en bij het rode licht komt een groene. Teken dat we bijna mogen invaren. En dan alleen groen, invaren dus. We kunnen niet zien of er beroepsvaart aankomt dus maken los en vlak voordat we willen invaren zien we een vrachtschip. Weer inhouden dus. We worden met dat schip en een stuk of 8 recreatieboten geschut. Waarvan er een aantal met een bloedvaart wegvaren richting havens van Namen. Inclusief onze aso-Belg. Er zijn op de splitsing van de Maas en de Sambre in Namen verschillende kleine havens en kaden. We stevenen op de kade af en die verrekte Belg gaat net voor ons op een voor hem veel te grote plek liggen, terwijl er ook nog een kleinere beschikbaar is. De mensen van de Butskop uit Harlingen die we eerder bij de Carrefour in Luik troffen hebben ook net vastgemaakt en gebaren kom maar naast ons liggen. Gisteravond wilde hij onze lijnen in de haven waar we vastliepen ook aanpakken. We troffen elkaar dus weer.
Willem wilde eigenlijk door de volgende sluis en dan aanleggen, maar ik heb er genoeg van. Het is warm en ik wil rust. Dus liggen we nu aan hun schip vast. Ze heten Ineke en Ben en hebben een kooikerhondje (Bob) Marley uit Harlingen. Erg aardig. Hun ligplaats is in de haven achter de sluis van Harlingen. We hebben daar met de Zwaantje wel eens gelegen. Met sommige mensen kun je in een keer een klik hebben. Dit is zo'n klik.
Het wachten is op de havenmeester voor betaling en muntjes voor de stroom. Hij komt pas om na 8 uur (normaal tussen 6 en 7). Het betalen is geen probleem, maar het krijgen van stroom wel. Er zit nog stroom in van de vorige gebruikers, maar er is een defect. Wordt misschien morgen opgelost.
Je raakt aan de praat met allerlei mensen en iedereen heeft zijn eigen verhaal en weet weer iets anders over de waterstand, het doorvaren of teruggaan. Het is nog steeds onduidelijk wat er gaat gebeuren. Of het nu wel of niet open is. Enige optie is zelf te gaan kijken.

Ondertussen wordt het boven onze hoofden steeds donkerder en we horen dat er in Nederland code oranje geldt. Nou dat kan voor hier ook wel eens zo worden. Er komt een inktzwarte lucht aan met een grote rolwolk. En dat is vaak geen goed teken. Merel vertelde vanmorgen ook dat het in Amsterdam bar en boos was. Ik hoop dat het meevalt. Het is in elk geval jammer voor het feestje op de andere oever. Elke donderdagavond live-muziek en het klonk goed. Beetje van alles door elkaar, Jazz, Pop, van alles door elkaar. Het onweer en de regen vallen, het koelt heerlijk af.

Vrijdag, 24 juni

We blijven liggen in Namen en gaan de stad bekijken. Heb geen zin om 6 sluizen door te moeten om in Dinant te komen. Dan maar 30 km eerder terug naar het noorden.
Vanmorgen dus eerst het schip verlegd. We liggen niet meer langs de Butskop en hebben inmiddels ook elektriciteit. Daarna boodschappen gedaan, verse broodjes gegeten voor de lunch en toen Namen ingegaan. Mooie oude stad met oude panden, grote kerken en de grote citadel. Die boven de stad uitsteekt. Heel groot. Wil ik wel graag zien en dat houdt een behoorlijke klim in. Staat voor morgen op het programma.
Ondertussen zijn de sluizen nog steeds dicht, want er komt nauwelijks verkeer van zuid naar noord. Wat wel opvalt is dat er enorm veel hout wordt meegevoerd, de stuw over en dat schiet dan met een behoorlijke vaart (soms tegen het schip) maar meestal langs het schip. Kleine takken maar ook beste stronken en hout dat al lang in het water ligt. (Moet soms wel aan je denk Nel, want er zitten mooie stukken bij om in bloemstukken te verwerken!)
Vanmorgen was het behoorlijk grijs en het heeft vannacht goed geregend. Tegen de middag klaart het steeds meer op en om 4 uur zitten we weer heerlijk in de zon op het achterdek.