Op zee

Donderdag, 5 september.
Gisteravond in het donker kwamen er met enige regelmaat veerdiensten aan. Je kon ze al ruim van tevoren horen, want het geluid en beweging van de schroeven van die schepen zorgt ervoor dat wij dat bij ons schip horen en voelen, een soort resonantie . Dat komt dus eerst en dan zie je even later de schepen met al hun lichten aankomen. Mooi gezicht. Al met al zijn er gisteravond toch zeker 10 van die schepen aangekomen en vertrokken. Wat er vannacht eventueel nog aan scheepsverkeer is geweest, geen idee, ik heb er helemaal niets van gemerkt.
Eerst maar eens even lekker douchen. Er staat aangegeven in het toiletgebouwtje dat je voor 50 cent 8 minuten kan douchen. Wow, wat een luxe, kun je gewoon onder de warme straal blijven staan zonder dat je je afvraagt of je de shampoo en zeep wel kunt uit- en afspoelen. 5 Minuten douchen is vrij normaal en in Wismar was het zelfs 3 minuten. Dat was wel heel kort. En warm water bij de wasbakken. (Wat hebben we thuis toch een luxe.) In deze haven moet er wel een soort toeristenbelasting betaald worden. Dat is ook heel verschillend. Dit is een van de weinige plekken waar ze het hebben.
We gaan eerst nog eventjes rondkijken in Travemünde. Gistermiddag zijn we in een sneltreinvaart erdoor gegaan, nu maar even goed rondkijken. De haven biedt het gebruikelijke beeld, vissersboten, netten en eetgelegenheiden. Ook hier kun je verse vis kopen. En dan bedoel ik ook echt vers, pas gevangen en gelijk verkocht vanaf de kade. Er komt nog een soort visagent aan te pas om te registreren hoeveel er gevangen is, maar daarmee is dan ook de kous af.
Om 12.30 vertrekken we naar Neustadt, dat ligt ongeveer 13 mijl verderop in de Lübecker Bucht. Het is een beetje lastig om weg te komen van de kant, want de wind staat pal op de zijkant en drukt ons tegen de steiger. Bij de 2e poging komen we goed los. Wind komt uit het zuiden kracht 3, dus we kunnen weer eens een zeilpoging wagen. Neustadt ligt pal noord. Buiten de vaarroute het zeil omhoog en dan rustig aan verder zeilen. Het is zelfs druk op het water, zowel zeil- en visboten en vrachtverkeer. Heel anders dan gisteren toen we aankwamen. In tegenstelling tot andere keren zit ik er met mijn plaatsbepaling behoorlijk naast. Het is dichterbij dan ik gedacht had.
In Neustadt zijn verschillende havens en we kunnen om 16 uur aanleggen aan de kade in het centrum, wel vlak onder een restaurant, dus veel nieuwsgierige mensen. Aanleggen gaat prima. Dan gaan we het havenkantoor opzoeken, dat ligt een stukje verderop richting havenmonding. Eenmaal daar is er nog geen havenmeester, pas om 17 uur. Maar er zitten brieven met een soort aangifteformulier in het postbusje.
Je kunt je gegevens daarop achterlaten (pen is er ook) en het geld in een envelop stoppen en in de brievenbus doen. Klaar dus en makkelijk. Terug naar de boot. We eten bij het restaurant waar we onder liggen. De porties zijn hier buitensporig groot. We snappen ook waarom er hier zo veel te dikke mensen rondlopen. Tijdens het eten wil Willem wat zout op zijn frietjes strooien, maar hij laat het zoutvaatje los precies boven zijn glas bier. Een grote schuimpartij dus, de tafel is behoorlijk nat. Maar even een serveerster erbij roepen. Ze ruimt het netjes op, Willem verontschuldigt zich en krijgt een nieuw glas bier.
Terug aan boord eerst maar eens ‘uitbuiken’ en daarna pas koffie.
Als je van zee komt zijn en de ligplaatsen voor schepen een de rechterzijde. Op de linkerzijde is een groot militair terrein. Er staat ook aangegeven dat er met wapens gepatrouilleerd wordt. Dus maar beter niet zonder goede reden op dat stukje land stapt. Vlak voor de haven staan op de kaart 2 gebieden aangegeven. In het ene wordt geoefend met het leggen van mijnen en in het andere gebied oefenden de onderzeeboten. Helaas geen onderzeeër gezien.

Vrijdag, 6 september.
Vertrekken we weer om 10 uur. Eerst voorbereidingen getroffen om te zeilen, dus alle zeilen klaargemaakt. De wind komt mooi van voren dus voordat we Neustadt hebben verlaten staan het grootzeil en de bezaan al gehesen. De genua komt pas omhoog als we ver op zee zijn. Het doel is Ort, ongeveer 35 mijl verder. Dat ligt op de hoogte van Heiligenhafen wat we op onze heenreis hebben aangedaan.
Eenmaal echt buitengaats en op de koers voor Ort komt de wind voor ons weer uit de verkeerde hoek. Zeilen kan natuurlijk wel maar dan moeten we overstag en slagen maken. Dat duurt veel te lang en dan komen we vandaag niet in Ort. Alles dus maar weer ingehaald en op de motor verder tot de hoek bij Dahmeshoved. Daar weer proberen met de genua te zeilen. Dat schiet ook niet echt op, een gang van 1,8 mijl. Maar weer inhalen dus. We varen pal noord naar het eiland Fehmarn tot een rood-witte boei die de vaargeul naar de brug van Fehmarnsund aangeeft en dan gaan we bakboord is links uit. Maar dan komt het, van dit stukje Duitsland, dus van Ort naar Kiel hebben we geen echte kaart, wel de plotter en het grote boek. De haven van Ort hebben we wel op papier. De aanloop is via 2 pieren de haven in, maar naast die pieren is het ondiep. Er zijn ook veel surfers en kitsurfers actief, mooi gezicht. Maar er is gelukkig wel een klein boeienlijntje vlak voor de haven. Daar maar voorzichtig en rustig naar toe varen, achter 2 zeilboten aan die zo te zien bekend zijn. De wind komt nu dwars op en eenmaal in de haven is het aanmerkelijk minder. De haven is alleen behoorlijk vol, dus moeten we dubbelen en maken vast een een grote kruiser, waar zo te zien niemand aan boord is. Aan de spinnenwebben te zien ook al lang niet. We hebben net vastgelegd en dan komt de havenmeester er al aan. Hij is akkoord met ons aanleggen en we betalen dus het havengeld. Morgenochtend komt de eigenaar van de kruiser waarschijnlijk en dan horen we wel of we vroeg weg moeten.
Om een uur of acht krijgen we nog een aanlegger, een jachtje van 8/9 meter met 3 personen aan boord. We hebben de fenders al buiten hangen, als teken dat we daar geen bezwaar tegen hebben. Ze vragen netjes of ze voor/achterlangs van boord kunnen. Dat wordt dus voorlangs, we slapen immers achter en dan heb je dat gestamp over het dek ´s morgens vroeg. De schipper vertelt dat hij ook al achter in de haven was geweest, had gevraagd of hij aan een schip kon aanleggen en dat werd dus geweigerd. Dat mag helemaal niet volgens de scheepsregels. Hij was dus behoorlijk pissig op die booteigenaar en blij dat we er absoluut geen bezwaar tegen hebben dat ze aanleggen.
Er liggen ook 2 grote windjammers in de haven, beide met de Amsterdamse vlag hoog in top. Het zijn de Tolkien, die is Nederlands en de Loth Lorien. Dat is waarschijnlijk geen Nederlander. Mooi gezicht zo naast elkaar afgemeerd.
Op het Duitse nieuws hoor ik ook dat het personeel van de sluizen bij Kiel en Brunsbuttel maandag in staking gaan. Lekker als wij door het Kielerkanaal willen. Even afwachten dus .Als we zaterdagavond in Rendsburg kunnen zijn, dan kunnen we zondag door de sluis aan de andere kant en hebben we er geen last van. Of dat lukt?

Zaterdag, 7 september
De havenmeester is al vroeg om 8.30 bij onze buurtjes voor havengeld. De schipper geeft ook aan dat hij gister door een ander geweigerd is en de havenmeester is het daar absoluut niet mee eens. Hij had bij hem langs moeten komen dan had hij even korte metten met die eigenaar gemaakt. Daar kwam het in het kort op neer, de discussie duurde iets langer.
Intussen is ook de eigenaar van de kruiser aanwezig en vraagt Willem of hij gereedschap bij zich heeft. Hij heeft sleutels nodig om iets te demonteren. Blijkt dat hij nieuwe accu’s moet plaatsen, de oude zijn onderwater gelopen. Als je weet dat je moet klussen neem je toch gereedschap mee!! Wij willen inmiddels weg en Willem vraagt of hij al klaar is. Nee, en het duurt ook nog wel even. Hij krijgt de flenzen er niet af en geeft de sleutels terug en dan kunnen we los. Het kleine scheepje naast ons heeft echter motorpech, een oude Yanmar-motor van 40 jaar oud. Als wij afvaren blijven zij gewoon bij aan ons vast en varen we als een driemaster of een catamaran gezamenlijk naar buiten. Eenmaal buiten de haven kan hij het zeil omhoog doen en losmaken. Ze komen uit Heiligenhafen, aan de andere kant van het water en willen vandaag nog een beetje zeilen en dan tegen de avond op het zeil naar binnen. Kan lastig zijn, maar je ziet het vaker. Een grote zwaai en bedankt en ze zijn los.
In Wismar kwam er zo ook een man alleen binnenvaren, hij had geen motor aan zijn schip. Het echte werk dus!.
Inmiddels varen we op het zeil met een gangetje van ongeveer 4 mijl halve wind richting Kiel. Het weer is prachtig.