nr. 7. Weer (tijdelijk) in Nederland

Zaterdag, 9 juli

Heerlijk blijven liggen en langzaam wakker worden. Het is vandaag echt een 'slow start'. Koffie, thee en dan douchen. Dat laatste stelt niet erg veel voor in deze haven. 1 Douche voor de hele haven en een heel klein wasbakje hebben we tot onze beschikking. We worden geacht een 50 cent muntje in een bakje te gooien en dan kun je zo lang douchen als je wilt, dat is wel fijn. Bij de meeste havens moet je apart voor het water betalen. In Nederland zitten die kosten vaak al in het havengeld. Maakt niet uit natuurlijk, linksom of rechtsom betaal je er altijd voor.
Eerst maar eens boodschappen doen en daarna het centrum van Hasselt verkennen. De supermarkt hebben we na een beetje zoeken en vragen gevonden. Het centrum ook want het is de haven uit, oversteken en we zijn er al. De hele ochtend zijn er hordes mensen in de straat langs de haven gelopen en die lopen nu allemaal in de Hasseltse straatjes rond. Het is behoorlijk druk. Gister aan het eind van de middag liepen er ook veel mensen. De meesten hadden zakken met aankopen bij zich (het is volop Solden!). Veel daarvan papieren zakken met blauwe opdruk. Ik zei toen al tegen Willem het lijken wel Primark-zakken. Ik herken ze, omdat er in Zaandam ook een Primark was. En ja hoor, de eerste winkel die we hier tegenkomen is Primark. Het is echt druk in het centrum, eigenlijk vinden we dit niet leuk. We zoeken dus een beetje de buitenkant op. Er is hier een universiteit en veel faculteiten. Het valt op dat er enorm veel uitzendbureaus zijn. Alle bekende 'merken' kom je wel tegen.
Het is een heel compact centrum, echt een rondje. Volgens de havenmeester is de doorsnee ongeveer 750 m. Met kleine straatjes, grote winkelstraten, musea en andere markante punten. En veel eetgelegenheden, want daar staat Hasselt om bekend.
Op de Vismarkt een schitterende kerk, zowel de binnen- als de buitenkant met van die gargoyles. Er is ook een Jenevermuseum en daar moeten we natuurlijk ook naar binnen. Grote koperen ketels en attributen die met het stoken te maken hebben. Heel herkenbaar. Willem heeft immers zelf gestookt, al was dat alleen voor eigen gebruik. Al die onderdelen stonden in het museum in het groot. We sloten af met een bezoekje aan het proeflokaal. Was leuk. Inmiddels is het half 5 en gaan we terug naar het schip. Straks lekker de Cobb aansteken en bbq-en. Daar is het uitermate geschikt weer voor.

Zondag, 10 juli

Ook vandaag hebben we geen haast. Het belooft een warme dag te worden, tussen de 25 en 30 gr. In de haven staat een heerlijk windje, maar tussen de straten is het warm. Wat we gisteren vanwege de mensenmassa niet konden zien hebben we vandaag bekeken. Daarna nog wat rondgefietst, maar het was gewoon te warm en we zijn dus weer naar de haven gegaan en hebben daar de middag verder in alle rust doorgebracht. Kijkend naar bootjes die kwamen en gingen.
De havenmeester kwam vanmorgen nog even zijn centjes halen, want morgenochtend is hij er niet als wij weer vertrekken.

Maandag, 11 juli

Uurtje of 9 losmaken, dat was onze insteek voor het vertrek vanmorgen. Lukt aardig, alleen vlak voordat we weg willen ligt de "Gratias", het schip wat momenteel volgegooid wordt met verontreinigde grond van het terrein wat bouwrijp gemaakt wordt, midden in het vaarwater. Willem roept de schipper even op via de marifoon en vraagt of wij er met onze 4 meter langs kunnen. Schipper zegt dat niet mogelijk is, maar of we 10 min. willen wachten met vertrekken, dan is het schip volgeladen en gaat hij weer aan de wal liggen. Geen probleem. Wordt het 9.15 als we vertrekken...
Weer op het Albert kanaal moeten we even wachten met opdraaien, want er komt net zowel in de op- als de afvaart verkeer aan. Dan varen we weer door. Het is rustig, soms een tegenligger. We moeten vandaag 3 sluizen passeren om bij Herenthals te komen. Bij het eerste sluizencomplex zien we vanuit de verte dat in de grote sluis 2 schepen liggen en de sluis is gesloten. Ik roep de sluis op en wij mogen de middensluis (een kleine) invaren. Achter ons is het water leeg. Het is dus de vraag of we moeten wachten op beroepsvaart of dat we alleen geschut worden. Gelukkig voor ons is het de laatste optie. Daar lig je dan met je bootje van 15 m in een sluis van 136 x 12 m. Zolang de sluis vol water staat valt het nog wel mee, maar als je dan in een leeggepompte sluis ligt ben je echt klein! Wel waren we nu in staat om video's te maken van het hele proces. Dat was dus een hele goede en vooral rustige schutting. Op naar de 2e sluis. Iets meer verkeer, maar ook hier hetzelfde verhaal met de schutting. We moeten alleen wachten op een 2e klein schip. We zien dat met sneltreinvaart naderen en de sluis in schuiven. Na deze sluis moeten we na ong. 2 km rechts af naar het Kanaal Dessel - Turnhout. Die sluis ligt vlak achter de bocht, altijd een beetje lastig. Nu helemaal want de wind is behoorlijk en hebben we eigenlijk de hele tocht van voren gehad, als we het kanaal opvaren komt ie van achter en met de stromingen is de Rollin' Stone slecht tegen de kant te krijgen. Gelukkig werkt de sluiswachter mee en is de sluis snel open. Klein sluisje, 55 x 7,5, en we varen naar binnen. We gaan hier weer naar boven, ongeveer 8 meter. De sluiswachter laat een touw met een haak zakken dan kan hij onze voorlijn boven om de bolder gooien. De achterlijn gaat om een ring die is bevestigd aan een lange ijzeren stang, zodat de lijn mee glijdt naar boven. En zo gaan we weer langzaam naar boven. Weer op het kanaal varen we rustig naar de haven. Onbekend en smal water dus rustig varen. We komen bij de haven. Volgens de gegevens moet het diep genoeg zijn maar we zijn al doende wijs geworden en naderen de ingang langzaam. Recht voor ons een vrije plek, dus bij gebrek aan een havenmeester gaan we die richting uit. Er is een man op een schip aan het werk. Havenmeester? Nee, maar zijn schip ligt normaal op de bewuste plek en we kunnen er gaan liggen wat hem betreft. Dat doen we dan maar. Met hulp van een paar handjes op de wal liggen we al snel stil. Mooi plekje voor een haven, een kleine kom met zoals we later kunnen constateren enorme vissen, iets snoekbaarsachtig. Groenbruine kleur boven, zilveren buik en ze jagen op de vele kleine visjes.
De haven is pas in andere handen overgegaan en deze meneer concentreert zich eerst op het café/restaurant om centjes te verdienen voor het opknappen van de haven. Dat opknappen is wel nodig. Het waterpunt vlak bij ons is defect, douches en toiletten stellen weinig voor. Het café staat nog gedeeltelijk in het plastic. Kortom, nog veel te doen om het rendabel te maken.
Het is hier lekker rustig, veel vogels, weinig lawaai. We blijven een dagje extra en dan maar kijken wat we gaan doen. Echt naar Antwerpen of richting Oosterschelde.
Antwerpen is natuurlijk prachtig, hebben we inmiddels ook wel e.e.a. van gezien in vroeger jaren en de grote vraag voor ons is wat we na deze stad doen. Ook voor Antwerpen moet je weer iets aanschaffen voor registratie, een FD-registratie. Een blijvend nummer gekoppeld aan je schip. De havendienst Antwerpen wil van alles wat varen kan weten waar het zich bevindt. Als je in het Willemdok overnacht worden er geen kosten berekend en ook als je alleen doorvaart zijn er ook geen kosten aan verbonden.
We moeten nu gaan nadenken wat we na Antwerpen gaan doen, naar Nederland, verder naar Gent over de Westerschelde? Dan hebben we weer (gedeeltelijk) te maken met het getijde.
 
Dinsdag, 12 juli

Gisteren was een mooie dag, de zon scheen volop. De berichten voor vandaag waren wat minder, temperatuur ergens rond de 20 gr. Af en toe dreigende wolken maar het blijft droog. Het centrum van Herenthals is 10 min. fietsen volgens de havenmeester. We hebben van hem een plattegrond gekregen en we gaan maar eens even kijken hoe het eruit ziet. Volgens de omschrijving is Herenthals de historische hoofdstad van de Kempen. Net als Hasselt is het centrum een compact rondje. De sfeer die er hangt is alleen compleet anders. Veel rustiger. In Hasselt was het ronduit druk, het was natuurlijk wel in het weekend dat we daar waren. De straten waren daar echt van de voetgangers. Hier niet, er zijn wel mensen op straat maar heel anders. Op de Grote Markt staat de Lakenhal, een statig gebouw met vlaggen en een standbeeld ervoor ter nagedachtenis van de boerenkrijg. Ook zijn er nog 2 mooie gerestaureerde stadspoorten, de Bovenpoort en de Zandpoort. Een Augustijnerklooster, een nonnenklooster en een begijnenhof.
We hebben onze boodschappen weer gedaan en als we de winkel uitstappen begint het te spetteren en boven ons hangt een inktzwarte lucht. We moeten maken dat we in de haven komen of ergens gaan schuilen. Het lukt om nog redelijk droog in de haven te komen. De regen valt mee en een kwartiertje later is het weer droog en gaan we verder met onze verkenning. Nu fietsen we over de Jaagweg langs het kanaal richting de sluis. Even kijken of er ergens een waterkaart van de Wester- en Oosterschelde te koop is. Het is geloof ik het enige gebied waar we op een of andere manier geen kaart van hebben. Terwijl we wel daar wel zijn geweest jaren geleden met de Zwaantje. In de boekhandel kunnen ze ons niet direct helpen, ze kunnen de kaarten wel bestellen, maar dat duurt een week. Hebben we dus niets aan. Misschien lukt het in Antwerpen. Dan langzamerhand maar weer terug naar de haven. De accu van de fiets van Willem is leeg en hij moet nu veel meer moeite doen om te fietsen dan ik op mijn oude vertrouwde veel lichtere vouwfietsje.
Er zijn tijdens onze afwezigheid nog een aantal schepen aangekomen. Is altijd leuk om te zien hoe er schepen een plekje vinden. Nu vangt de havenmeester ze wel op en wijst ze een plek, hij miste gister onze komst. Had het te druk met andere dingen op zijn terras aan de waterkant.
Het was ook een feestdag, n.l. de feestdag Vlaamse gemeenschap (Vlaamse overheidsdiensten).
Om een uur of 6 weer een zwarte lucht en nu regent het wel serieus, de poppetjes dansen in het water. Maar ook dit duurt niet al te lang en ik moet zeggen, na zo'n bui ruikt het wel heel erg fris en het voelt schoon.
Morgen gaan we weer verder, toch maar naar Antwerpen. We zien daar wel verder. Er wordt net op de radio verteld dat vanaf 15 juli in Gent de Gentse feestdagen zijn, misschien wel leuk om mee te maken. Het zal er wel druk zijn dan ook met boten. Morgen eerst maar eens zien dat we een FD-registratie krijgen voor Antwerpen.

Woensdag, 13 juli

Wat een rotdag!! Al eindigt hij wel prachtig onder een strakblauwe lucht met een beste bries.
Om 9.15 vertrekken we met een grote zwaai van onze Herenthalse bootbuurvrouw. Willem draait in de kom en rustig varen we naar de sluis terug naar het Albert kanaal. In totaal hebben we nog 2 sluizen te gaan tot Antwerpen. We kunnen zo de 1e invaren, maar dat gaat al niet echt lekker. Willem hoort niet dat ik 2e en 3e bolder zeg, dus die mist hem. Dan moet ik mijn lijn weer verleggen naar de volgende bolder. Een beetje moeizaam maar uiteindelijk lukt het. De sluisdeuren gaan direct dicht en voor we goed en wel vastleggen zakken we al naar beneden. Het voorschip is lager dan het achterschip, dus mijn lijn is eigenlijk net te kort. Daarom knop ik een korte lijn eraan vast dan heb in tenminste lengte genoeg en een betere grip. Tot bij de laatste sluis eigenlijk niets spectaculairs. Heel af en toe een waterig zonnetje afgewisseld met een paar spaten regen. De sluis kunnen we gelijk invaren en achter ons schuift nog een klein vrachtschip. In de sluis naast ons zien we een passagiersschip varen, de Allegro uit Enkhuizen blijkt later. We zakken naar beneden, varen om 12,15 de sluis uit en dan is het andere koek. We zijn in Antwerpen en het kanaal wordt vanaf hier druk bevaren. Het begint te regenen als ik ondertussen een paar boterhammen klaar maak en dat blijft het eigenlijk doen. We krijgen op een gegeven moment een versmalling in het woelige vaarwater en vanaf de andere kant komen een vrachtschip en een bunkerbootje aan. Zij hebben dus voorrang. Dus schuiven we langzaam naar de kant. Het is moeilijk om de Rollin' Stone in controle te houden. Gelukkig staan er op de walkant wel bolders. Ik kan op onze middenbolder een lijn zetten en zo komt de controle weer terug. Het is lastig om de lijn vast te houden wegens de grote kracht door de aanzuiging van het eerste schip dat passeert. Achter ons nadert alleen ook weer een bakbeest, die moeten we voor blijven anders zijn we helemaal in de aap gelogeerd. Na het bunkerschip, lijn los en maken dat we hier wegkomen. Ondertussen blijft het regenen en worden we steeds natter en kouder. Beneden sturen is nu even geen optie. Een paar bruggen later komen bij het punt waar we ons bij de havendienst moeten melden op VHF 20 voor dat FD-registratie. Het duurt even maar dan zijn al onze gegevens door het meneertje in de computer gezet en krijgen we ons nummer.
En het gaat steeds harder regenen. Op naar de Royersluis. Ik roep hem op, geef hem ons nieuwe nummer en geef door dat we naar Willemdok willen om te overnachten. Dan blijkt dat we de sluis helemaal niet door moeten maar via de Siberiabrug en de Londenbrug de haven kunnen bereiken. We moeten via VHF 62 maar informeren wanneer deze bruggen draaien. Inmiddels komt het met bakken uit de lucht. De stemming is heel ver beneden 0. De in België aangeschafte waterkaarten kunnen heel slecht tegen water! Wij zo langzamerhand ook. We varen een stukje verder om uit te zoeken waar we naar toe moeten. Dat lijkt nu duidelijk en we draaien om. De Siberiabrug ligt vlak naast de Royersluis. Intussen heeft het passagiersschip de Allegro (uit de sluis) VHF 62 opgeroepen en we horen zo dat die brug om 13.45 en de Londenbrug om 14.00 opent. Het is bijna 13.30. Wachten dus maar dat is te overzien. Eindelijk wordt de regen iets minder en kunnen we wat meer zien. De Royersluis wordt geopend en daar komen 2 Engelse marineschepen uit die ook door de bruggen willen. Vanaf de andere kant varen nog meer kleine bootjes naar de brug. Daaronder ook een Russisch schip. De Allegro probeert ondertussen zo rustig mogelijk voor de te openen brug te blijven liggen. Ondertussen vaart tussen alle wachtende schepen ook nog andere beroepsvaart door. Het is allemaal erg onoverzichtelijk. Op een gegeven moment meldt de sluis dat de Kattendijkbrug defect is en die draait gelijk met de Siberiabrug. Langer wachten dus en ondertussen probeert iederom om elkaar te ontwijken en rondjes te varen. Goed, die defecte brug werkt weer en de Siberiabrug gaat openen. Normaal wacht je op een groen sein voor doorvaart, maar de Allegro ligt inmiddels zo dicht onder die brug dat ze wel door moeten varen. Aan de andere kant ligt ook nog een zeilboot te wachten en die wordt gesommeerd om te wachten. Als de Allegro door de brug is mogen zij eerst en dan de schepen die naar binnen willen. Langzaam glijden de schepen onder de brug door en keert de rust een beetje terug. Totdat de Allegro in de achterliggende kom moet draaien om aan de wal te komen. Evengoed heel knap want het schip is zeker 100 m lang en manoeuvreert dus lastig. Nu kunnen we eindelijk doorvaren naar de Londenbrug. Daar liggen ook nog een aantal boten te wachten. Maar hopen dat het niet te lang duurt voordat deze opengaat. Het is 14.15 en de slagbomen gaan naar beneden. Tegelijkertijd schuift er een rubber boot met een in een oranje reddingsvest geklede man onder de brug door. Dat is een van de havenmeesters. Hij dirigeert alle schepen een kant op om ligplaats te nemen. Voor ons heeft hij er een die een beetje lastig is, maar volgens hem groot genoeg. Dat is ook zo en er zijn weer heel veel handen die de lijnen willen aanpakken. We zouden er zelf niet voor kiezen om hier af te meren. We liggen en hebben de pijp uit! IJskoud, doodmoe, doornat en met pijn in het lijf gaan we eerst uitzakken. Straks naar het havenkantoor voor het aanmelden, maar eerst even weer bijkomen.
Ik denk dat we morgen in elk geval ook blijven. Er zijn wasmachines en een droger, die ga ik maar eens laten draaien.
Nou, het was me het dagje wel.......

Donderdag, 14 juli

Of Quatorze Juilliet zoals ze in Frankrijk zeggen. Het regent als we wakker zijn en tot een uur of 1 zullen er met enige regelmaat forse regenbuien overtrekken. Er is er een die je over het water naar je toe ziet komen. Mooi om te zien. Daarna trekken de buien weg en komt er een blauwe lucht te voorschijn, zonnetje erbij. Het dreigt nog steeds af en toe, maar het blijft droog.
Er zijn vanmorgen weer de nodige schepen vertrokken en de gaten zullen tegen de avond wel weer opgevuld zijn. Vanmiddag maar eens Antwerpen in.
Uit ervaring weten we dat het een mooie stad is. Het is alleen zeker 25 jaar geleden dat we er geweest zijn. Toen we in Steenbergen woonden kwamen we er met enige regelmaat. Toen was de echte Vogeltjesmarkt met de verkoop van dieren er nog. Dat mag al jaren niet meer voor zover ik weet.
Ik wil in elk geval naar het Steen, een van de verhalen van de strip Suske & Wiske. Het was de oude gevangenis van Antwerpen en tot voor enkele jaren onderdelen van het Scheepvaart-museum. Dat is verplaatst en tegenwoordig is het een centrum voor de jeugd. Net als in alle grote steden wordt er het nodige heringericht en ligt een gedeelte van de stad open.
We fietsen eerst naar de Grote Markt met het stadhuis en de prachtige oude huizen. Veel van de oude gevels zijn bewaard gebleven, maar er zijn ook straatjes waar men in de oude stijl nieuwbouw neergezet heeft. Heel mooi. Zo komen we ook bij de St. Pauluskerk uit. Een mooie poort leidt naar een beeldentuin. Helemaal vol met beelden van apostelen en mensen die voor deze Dominicaner kerk belangrijk waren. De tuin grenst gewoon aan de woonhuizen van omwonenden en de beelden en grafstenen maken deel uit van hun woningen. Bizar.
Terug naar de ingang lopen we naar de gang die toegang geeft tot de kerk en dan kun je niet anders dan heel stil worden. We hebben nog nooit een kerk gezien die zo overdadig was! En we hebben er onderweg al heel wat gezien. Beide zijwanden zijn helemaal van houtsnijwerk. Er is een vrouwtje bezig om met een kwast dit houtsnijwerk te ontstoffen. Ik vraag haar hoelang ze over een wand doet. Het antwoord is: een week..... Lekker baantje toch? Onvoorstelbaar hoeveel houtsnijwerk er hier is. Niet alleen dat. Ontzettend veel beeltenissen van heiligen e.d., zwaar verguld. Er is zelfs een schatkamer waarin het nodige kerkelijke zilver en goud al dan niet met diamanten (Antwerpen, diamantstad natuurlijk) staat uitgestald. In een aparte kluis in de schatkamer staat een zonnemonstrans met daarin 67 karaat aan diamanten en andere edelstenen. Onvoorstelbaar. Dit moet een gigantisch rijke kerkgemeente zijn geweest beschermd door hele rijke mensen. Overal in de kerk staan bakken met verzoeken om geld voor deze en of gene groep mensen die het minder hebben. Je kunt ook informatieboekjes kopen over de kerk, alles kost geld. Willem is er duidelijk over, laten ze maar wat van hun rijkdom verkopen dan hebben ze geld genoeg voor wie dan ook.
Weer buiten gaan we nog even op zoek naar een supermarkt. We moeten brood en een pot augurken hebben. Als we alles hebben fietsen we door het Antwerpse Red Light District naar de haven terug. Willem heeft het pas halverwege in de gaten, maar die kijkt doorgaans recht voor zich uit op de fiets en niet om zich heen. Dan mis je toch een hoop (haha...) schaars geklede madammekes in allerlei kleuren en formaten!!
Gek, het publiek dat hier loopt is voornamelijk man..................

Morgen weer verder, als we tenminste weg komen, het wordt nog een hele toer want we liggen eigenlijk verkeerd om en hopelijk is de straffe wind van nu morgen verdwenen. Het zonnetje schijnt volop, dat is wel heel fijn. De lege plekken aan de steigers zijn weer allemaal gevuld.
Wat een vreselijk bericht krijgen we via de radio over Nice. Vreselijk! Wat een idioot is dit geweest. In wat voor een wereld leven we tegenwoordig. Ik mag het niet zeggen maar hij heeft het niet 'verdiend' dat hij doodgeschoten is met alle ellende die deze man heeft veroorzaakt.

Vrijdag, 15 juli

Of het nu door die idioot in Nice of door de giga snurkende Willem kwam ik kan niet slapen. Ben er dus maar uitgegaan en heb wat gelezen. Toen ik weer in bed kroop lukte het wel. Het was dus een korte nachtje toen de wekker om 9 uur afliep. Volgens de gegevens draait de Londenburg om 10 uur met een aansluitende opening voor de Siberiabrug. M.b.v. VHF 62 een opening aangevraag, dat is verplicht hier. We hebben gister al nagedacht over de manier waarop we moeten losmaken, we liggen met de boeg de verkeerde kant op, eigenlijk klem achter de kont van een ander schip. Moeten rekening houden met een watertappunt op de steiger, die we heel moeten houden en met plm. 2 meter ruimte t.o.v. het schip dat achter ons ligt. Een puzzeltje dus. Gelukkig is de wind die er gister was afgenomen. In het kort komt het erop neer dat eerst de achterlijn los moet, dan de spring (tussenlijntje op de middenbolder) en als we ver genoeg om zijn kan de voorlijn als laatste los. Als je dan gas geeft naar voren komt de kont los van de steiger en kunnen we langzaam achteruit varen langs het schip wat achter ons ligt. Nog even langs het havenkantoor om de borgsleutel terug te brengen en dan kunnen we de hierboven genoemde actie gaan uitvoeren. De achterbuurman houdt ons angstvallig in de gaten tijdens de actie. Bang voor eventuele schade aan zijn dure schip. Maar Willem heeft het goed in de hand en we varen precies zoals bedacht de havenkom uit naar de brug. Er ligt al een scheepje te wachten en er komen steeds meer schepen bij. In totaal wachten er 8. Dan gaan de slagbomen naar beneden en de brug open. Hier mag je uitsluitend bij een enkel groen licht passeren. Voor ons gaat de eerste door rood+groen zonder reactie van de brugwachter. Wij volgen en krijgen als we de brug bijna door zijn de wind van voren, wat denken we wel we varen door rood!!! Niet dus, door rood+groen. Moet ie die lichten ook niet zo lang zo laten staan. Door naar de volgende brug en na ongeveer 5 min gaat ook deze open. 1 Schip gaat richting Albert Kanaal en de rest allemaal richting Nederland.
Nu merk je goed dat je op een van de drukte waterwegen bent. Veel grote en kleinere schepen, sleepboten van de havendienst die een groot schip begeleiden. Met alle verschillende dokken moet je goed opletten, gelukkig hebben we apparatuur die ons daarbij helpt. Bij de Noordlanderbrug melden we ons af bij de havendienst Antwerpen en varen naar het Schelde-Rijn kanaal. We varen langs de enorme sluizen naar de Westerschelde. Daar mogen geen recreatiejachten door en zijn dan om 13 uur bij de Kreekraksluizen. Weer aanroepen, de beroepsvaart gaat voor. Een dubbele bak met duwer, een Belgisch schip en dan volgt nog een klein schip. Daarna mag de recreatievaart aansluiten. Deze sluis is 360 x 25 m, er kan dus wel e.e.a. aan schepen in. We gaan ongeveer 3 m naar beneden en dan varen we om 13.45 aan de andere kant naar het Zoommeer bij BoZ, Er is nog een brug die niet hoog genoeg is. De brugwachter gelooft ons niet als we zeggen dat we er niet onderdoor kunnen en zegt dat we het maar moeten proberen. Maar je kunt nu eenmaal niet met een schip van 5,40 door een ruimte van 4,25. Als hij constateert dat het echt niet kan, gooit ie de brug snel open (de dombo) en varen we eerst langs de industrie van BoZ naar de jachthaven. Havenmeester neemt zijn telefoon niet op en na overleg met iemand die in de haven ligt gaan we naar een plek met voldoende ruimte om te liggen maar niet om te manoeuvreren. Het lukt wonderwel om de Rollin' Stone er tussen te leggen. (Petje af, Willem.) Het is behoorlijk zonnig en we gaan eerst het zonnedakje opzetten. Tenminste als we alle stokken nog hebben. In een van de laatste sluizen klapte de achterlijn op het afdak en daardoor zakte de constructie in elkaar. Ik dacht dat we daardoor een stuk stok kwijtraakten en ongezien in de sluis was achtergebleven. Dat bleek niet zo en die staat dus weer overeind.