nr. 8

Zaterdag, 16 juli

Na mijn half slapeloze nacht gister lag ik gisteravond vroeg in bed, na een lange gloeiend hete douche. Heerlijk uitgeslapen wakker geworden. Het is grijs. Deze zomer is toch wel heel erg raar. Gister ook, je wordt wakker met een grijze lucht en onderweg werd het steeds helderder en vanaf een uur of 3 's middags volop zon. Vandaag precies hetzelfde.
De havenmeester vertelde gister dat we bij Voets een gasfles kunnen aanschaffen, ong. 3 km verderop. Maar een beetje ver om ermee te sjouwen. Via de telefoon krijgen we de mededeling dat ze een gasfles hebben maar hem niet kunnen brengen. Er is op zaterdag maar 1 persoon in de winkel. Dus of zelf halen of wachten op een volgende gelegenheid. Willem zegt op een gegeven moment: ik ga eens in de haven rondkijken. Hij raakt aan de praat en komt even later terug om de lege gasfles op te halen. Er is een man die wel even heen en weer wil rijden. Erg aardig. Dit actiepunt kunnen we dus ook schrappen. Goed geregeld.
We liggen vlak onder het clubhuis van de zeeverkenners. Vanmorgen is de meisjesclub aan de beurt om met hun bootjes te vertrekken naar waar ze hun clubdingen doen op het water. Rond 12 uur de boodschappen gedaan en terug naar de haven. Het is 13 uur en de meisjes komen terug en dan volgt een ritueel van opruimen, de vlag hijsen, groeten en weer binnenhalen, een of ander ritueel (ik ken ze niet) en gaan ze weer weg.

Om 14 uur rijden we naar het centrum van BoZ om bij de ANWB een waterkaart van Zeeland te kopen. Het was even zoeken, maar dat is ook gelukt. We eten een ijsje bij Crusio op de Wouwsestraat. Lekker hoor... Daarna fietsen we weer terug en doen lekker niets.

We kunnen wel genieten van het ritueel van de 'jongetjes' zeeverkenners die weer terug zijn in de haven. Het verloopt ongeveer hetzelfde als bij de meisjes, iets minder gedisciplineerd, er wordt wat meer gestoeid en 'gevochten' en het duurt wat langer totdat iedereen is opgesteld om hetzelfde ritueel uit te voeren. Het is leuk om te zien. De gewone leden vertrekken dan en de kapiteins gaan zo te zien evalueren en dingen afspreken en regelen die moeten gebeuren voor het zomerkamp van de volgende week. Dat heb ik tenminste meegekregen uit het praatje dat de oudste hield aan het eind van de bijeenkomst. Dit groepje blijft de hele avond om te bbq-en, de boel op te ruimen ondertussen bier te drinken en in een kruiwagen een kampvuur te maken. Als wij naar bed gaan, zitten ze nog steeds buiten. Hoogstwaarschijnlijk slapen ze ook hun clubhuis.
De zon is er inmiddels bijgekomen en we zitten heerlijk op het achterdek. Drankje erbij, heerlijk niets doen.

André, Marianne en de kinderen komen morgen voor de verjaardag van Willem. Het is ongeveer 80 km van Boxtel naar BoZ, heel wat korter dan Den Helder-BoZ.
Vanavond nog een fenomeen. Het is ongeveer 8 uur en er vliegen echt duizenden kauwtjes over de haven richting westen. Alsof ze allemaal dezelfde afspraak hebben gemaakt...
We kennen zoiets wel van spreeuwen die zich in van die zwermen verzamelen en dan in de lucht de prachtigste figuren maken. Meestal aan het eind van de zomer voordat ze weer verder migreren. Misschien is er verder op wel iets van voedsel te vinden. Dan tussen 10 en 11 strijken ze in verschillende groepen neer op de silo's achter de haven en als die dus helemaal vol zijn vliegen ze met zijn allen weer richting stad naar de bomen. En volgt een volgende groep vogels die precies hetzelfde doet. Dit gebeurt een paar keer. Nog nooit gezien! Maar wel mooi om te zien.

Zondag, 17 juli

Willem weer een jaartje ouder. Net als gister is het eerst grauw buiten, koud is het niet. Er is een hoop volk in de haven. Mensen die gaan varen en hun schip klaar maken of schoonmaken. Dat blijft eigenlijk de hele dag zo. Rond 2 uur arriveert onze visite en het zonnetje weer en kletsen we gezellig bij. Er is een hoop te vertellen. André over zijn solofietstocht van 3000 km, de schoolplannen van de meiden, de vakantie die gepland is en onze belevenissen.
Verder natuurlijk de reacties/felicitaties van familie en vrienden.

Maandag, 18 juli

Zou de zomer dan toch eindelijk zijn begonnen? We varen om 10.15 de haven uit naar de Petersbrug. Die opent bijna direct en dan varen we via het Zoommeer langs de Molenplaat (de voormalige werkplek van Willem) het Tholense Gat in naar de Bergse sluis. Daar moeten we eventjes wachten totdat de brug voor ons wordt geopend en dan zijn we weer op het zoute water. Er is bijna geen wind en we kunnen kilometers ver kijken. Heel in de verte zie ik de zendmast van Goes. We varen via de brede vaargeul tot bij Wemeldinge en volgen dan de boeienlijn naar Yerseke. Je moet hier goed binnen de boeien blijven wegens de droogten aan de stuurboordkant van de geul. Zeker bij eb. We varen de haven halverwege eb en vloed binnen. Het tijverschil is hier tussen 3,5 en 4,5 meter. Daar merk je weinig van door de drijvende steigers.

Er is in Yerseke een passantensteiger waar je tijdelijk je boot afmeert en dan bij de havenmeester informeert waar hij je wil hebben. Ondanks oproepen via de marifoon en mobiel lukt het niet om contact met hem te maken. Pas na een aantal pogingen krijg ik hem te pakken, hij zat op de motor op weg naar het stadhuis. Kon dus niet zijn mobiel beantwoorden. Ja, we mogen gaan liggen op de plek die we voor ogen hebben en we zien hem later wel. We schuiven dus voorzichtig naar deze plek toe en we passen er precies tussen. Weer bereidwillige mannen op de steiger die de lijnen aanpakken en dan liggen we. Het is heerlijk weer, zelfs in de haven.
Naast ons ligt een Grand Banks met een ouder stel. Van hen krijgen we later op de avond een stukje van hun maaltijd. Ze hebben verse krab gekookt met een beetje verse zeekraal en dat smaakt echt heerlijk en natuurlijk naar meer. Maar dit was een proeverijtje!! Zeker een aanrader. De krab is een soort bijvangst van de Zeeuwse kreeft, die van 1 april tot 15 juli gevangen mag worden. Toch eens zien of we het ergens te pakken kunnen krijgen.
De havens in Zeeland zijn behoorlijk duur in vergelijking met België en andere plekken in Nederland. Maar alles is wel aanwezig.
Het is hier een komen en gaan van bootjes die een plekje willen in de haven of even Yerseke ingaan om bijv. mosselen e.d. te kopen. Het is af en toe lachen als boten afmeren en het gaat helemaal fout. Maar meestal gaat het prima. Morgenochtend gaan we eerst in Yerseke rondkijken en daarna vertrekken we naar een haven verderop.

Dinsdag, 19 juli

Yerseke, klein stadje, vrij compact. Bestaat uit een oudere kern en een gedeelte dat qua stijl duidelijk na de watersnoodramp van 1953 is gebouwd. Weinig echte oude panden. Kleine straten met diverse winkeltjes en de super van AH. Aan de waterkant vind je de bedrijven die zich bezig houden met de Oesterteelt. Met grote bassins. Of die oesters bevatten is niet te zien, de afstand is te groot. Er is een aparte haven voor de vrij grote vissersvloot. Die haven ligt naast de haven waar wij liggen. Als we weer bijna bij de jachthaven zijn komen we bij de lokale viswinkel. Willem heeft zin in haring. We hebben de nieuwe nog niet geproefd, maar dat is snel geregeld. Deze waren erg lekker.

Terug in de jachthaven zijn de meeste schepen die gister afmeerden weer vertrokken. Dat gaan wij ook doen. Als we de haven uitvaren vergis ik mij in de boeien. Toen we invoeren moesten we de rode boeien aan bakboord houden en als je uitvaart dus aan stuurboord. De mevrouw van de krab vertelde nog dat veel schepen vastliepen en wij dus ook. Gelukkig voeren we niet hard omdat het erg smal is en het is nog steeds eb. In zijn achteruit zijn we snel weer los en dan varen we langs de goede kant tussen de boeien door richting het grotere water. Het is behoorlijk druk op het water en het is warm. Via de verschillende boeienlijnen varen we naar de Zeelandbrug, varen daar onder door en dan zijn we bij Zierikzee. Onderweg zie ik mbv de verrekijker de zeehonden op de zandbanken liggen. We kunnen niet echt dichtbij komen, te ondiep. Wie weet later nog wel een keer. In deze wateren vind je ook bruinvissen en met een beetje geluk komen we ze tegen. Vlak voor de Zeelandbrug zie ik in het water een paar rugvinnen. Ze zwemmen vrij ver van het schip maar ik zie ze verschillende keren boven water komen. Helaas komen ze niet dichterbij.
We hebben de hele vaart stroom tegen gehad. Bij Zierikzee varen we het kanaal in nu met de stroom mee. De gemeentehaven ligt ongeveer 2 km landinwaarts en de havenmeester komt in zijn rubberboot naar ons toe varen en geeft de instructie dat we aan de Zeehond kunnen liggen. Een soortgelijk schip als dat van ons. Een voormalige voetgangerspont van de Merwede, 42 ton staal, 17 meter lang en ligt normaal in Huizen. Tijdens een gesprek met de eigenaren vertellen ze dat ze in Zierikzee wel eens naast een Noord-Hollandse aannemer hebben gelegen, Jan Deurwaarder. Die kennen wij ook, want hij lag met de Vrijheid samen met ons in de haven in Zaandam. Soms is de wereld klein.

Het is nog steeds ongekend warm en in de loop van de middag lopen er nog diverse schepen binnen om af te meren. De avond is gewoon zwoel, het voelt een beetje Mediterraans aan en we maken even snel een kort rondje langs de haven. In tegenstelling tot Yerseke staan hier wel veel oude gebouwen. Grachtenhuizen, een poort en de binnenhaven. Het is inmiddels eb en die binnenhaven ligt bijna droog. Bij de brug staat helemaal geen water meer. De museumschepen die er liggen staan bijna droog.
Terug bij de Rollin' Stone blijven we nog een tijdje buiten zitten totdat het bijna donker is, het is binnen ook nog behoorlijk warm. Ondanks de airco en de ventilator. Het koelt maar weinig af.

Woensdag, 20 juli

Opgestaan en het is al warm. Dit belooft wat voor de rest van de dag. Gelukkig staat er wel een briesje, ozo 2-3. Na de gebruikelijke rituelen starten we om 09.30 de motor en verlaten het mooie Zierikzee weer via het kanaal naar het ruime water van de Oosterschelde. Het is laag water, in tegenstelling tot gister staat er een stevige bries, zeker een kracht 4. Daar wordt dan ook dankbaar gebruik van gemaakt door de zeilboten. We hebben het zonnedakje laten staan en twijfelen of we het niet moeten inhalen. Maar met de wind van voren klappert het helemaal niet. Laten staan dus. We varen een stukje van onze route van gister terug tot de bocht naar het water wat Keeten heet. Een stuk verder heet het Mastdiep en daarna Zijpe. Hier komen we ook weer beroepsvaart tegen.

Vlak voordat we de Keeten invaren schiet de punt van het zonnedak eraf. Oeps toch maar inhalen dan. Dat lukt niet wat het hele metalen oog is los. Ik had al gezien dat het niet helemaal lekker meer zat, maar niet gerealiseerd dat dit kon gebeuren. Met een hand het doek vast houden en met je andere hand het touwtje wat om de stang is gewikkeld anderhalve meter verderop gaat lastig. Als we iets verder varen komen we een beetje in de luwte van het land, dan kan Willem me daarmee helpen. Dus moet ik ongeveer een kwartier het tegenspartelende doek vasthouden. Des te meer in de luwte, des te makkelijker dat gaat.
Willem draait de boot enigszins met de boeg in de wind en kan zo het touw en de nog vastzittende kant van het doek losmaken. Dan nog de drukknopen aan de imperial los en het kan weer opgevouwen worden. Het klinkt makkelijker dan het is. Een buis van de constructie schiet los en dat maakt het niet eenvoudig. Alles moet tenslotte wel binnenboord blijven. Dat is uiteindelijk toch gelukt. Vanavond maar weer eens kijken hoe we het maken want de losgeschoten hoek is gescheurd en er moet een nieuwe ring in gemaakt worden.

Zonder verdere kleerscheuren komen bij de Grevelingendam met de sluis. Er liggen een paar schepen te wachten en langzaam varen we richting sluis met achter ons ook de nodige scheepjes. Dan gaat de brug omhoog en loopt de sluis leeg. Er lagen behoorlijk wat bootjes in, groot, klein, met en zonder mast. Het licht wordt groen en dan is onze kant aan de beurt. Je hebt altijd van die potloden die denken dat ze meer mogen dan anderen en voordringen. De sluis is groot genoeg, dus het is niet erg maar weinig sociaal. De schutting kost veel tijd en het water zakt heel langzaam. Eindelijk kunnen we uitvaren. Direct aan bakboord uit de sluis ligt de haven van WSV Bru. Daar willen we overnachten. Ik bel de havenmeester, geef onze gegevens en na overleg met haar mogen we tijdelijk afmeren aan de meldsteiger. Om ons heen verschillende schepen die ook daar willen overnachten of boodschappen doen in Bruinisse. Terwijl er aan de andere kant ook weer schepen komen om geschut te worden. Het krioelt door elkaar en er wordt weinig gekeken of het allemaal maar kan. Wij moeten draaien naar de meldsteiger, uiteindelijk lukt het. Mensen hebben gewoon niet in de gaten dat ons schip niet zo makkelijk te hanteren is als een licht bootje. Net als Willem de Rollin' Stone naar de steiger wil draaien komt er van de andere kant een zeilboot aanzetten die niet ziet wat we aan het doen zijn en zelf afmeert aan de meldsteiger.
De havenmeester is er snel bij en zegt dat wij daar voorlopig kunnen liggen, geeft de andere boot een box door en dan gaat de bewuste mevrouw eerst naar het havengebouw om te betalen i.p.v. eerst te gaan liggen zodat wij ook verder kunnen. Gelukkig is ze redelijk snel weer terug en kunnen we afmeren. Het is nog vroeg, maar dat vindt Willem wel fijn, kan hij de etappe van de Tour de France van vandaag zien. Die moet spannend worden. Nu maar even afwachten wat de havenmeester voor ons in petto heeft. Om een uur of 3 begint het te betrekken en wordt het benauwd. Onweer??? Het blijft droog maar koelt wel snel af. Dan komt het verlossende woord: blijf maar liggen! Zo gezegd, zo gedaan, stroom aansluiten en klaar zijn we. Kan Willem tv kijken en ik ga op een leenfiets van de haven alvast wat boodschappen doen. Metteke, Marco en Berber komen morgen. Ze willen graag een dagje meevaren, blijven waarschijnlijk slapen en dan de volgende dag weer naar huis. Gezellig. Morgenochtend halen we de rest van de boodschappen dan nog voordat ze er zijn.
Het is nog steeds warm en benauwd. Er zijn regelmatig mensen die in de haven zwemmen en ik heb eigenlijk ook wel zin om erin te springen. Kan ik gelijk het zwemtrapje wat ik ooit voor 2,50 gekocht heb uittesten. Dat is een soort touwladder en denkelijk te kort. De treetjes zitten vrij dicht op elkaar en het lijkt me niet echt gemakkelijk. Ik ga het toch doen en duik in het frisse zoute water van de Grevelingen. Koud maar toch erg lekker. Eruit komen m.b.v. het trapje is geen succes. Even afspoelen en dan ben ik heerlijk opgefrist. Dan nog even in het zonnetje op het achterdek zitten met een drankje, later eten en genieten van de heerlijke avond.
Er blijven tot ong. 9 uur bootjes naar de sluis varen en eruit komen.
Vanmiddag hebben we samen het gat in het zonnedoek al gerepareerd en in sla er vanavond op de steiger een nieuwe ring in. Nu maar hopen dat die wel goed blijft zitten totdat we hem later kunnen (laten) maken.