14

Zondag, 14 augustus

Ondanks het feit dat we midden in centrum Rotterdam liggen is het rustig vannacht. In de directe omgeving zijn geen kroegen en eetgelegenheden. Maar ja, het was wel zaterdagnacht en op een klein lawaaiig incident ergens rond 3 uur bleef het stil.
We hadden de wekker gezet omdat de boot voor ons om half 10 zou vertrekken. Nico vertelde dat we op de plek van de Belgen konden gaan liggen. Wij hebben geen Belgen in de haven zien liggen, maar er vertrekt inderdaad een schip dat vlak naast het havenkantoor lag. Zodra ze los zijn gooien wij de lijnen ook los en varen rustig die richting op. De Belgen blijven alleen midden in het vaarwater liggen en we kunnen er zo niet langs. Het duurt even voordat ik ze dat aan hun verstand gepeuterd heb. Mijn Frans is niet zo goed en hun Nederlands was ook slecht. In het Engels lukt het wel. Ondertussen zitten we met de RS bijna tegen een van de historische sleepbootjes aan, met wat afduwen komt het goed en kunnen we naar de betreffende ligplaats varen. Vast maken en de rust is weergekeerd.
Om 11 uur vertrekken we op de fietsjes naar de Breitnerstraat voor de brunch. We moeten langs de Oude Haven, de Wijnhaven en dan afslaan naar de Blaak. Eenmaal op de Blaak is het steeds maar rechtdoor fietsen tot we op de hoogte van de Breitnerstraat zijn en op het goede moment afslaan. Het is ongeveer 2,5 km fietsen. Het is altijd gezellig om iedereen te zien. Na de brunch gaan we weer richting schip. Op de heenweg heb ik gezien dat er ergens allerlei andere historische schepen e.d. liggen daar wil ik langs. Dat blijkt het buitenterrein van het Maritiem Museum te zijn. Nog veel meer sleepboten en andere werkschepen. Er ligt ook een graanzuiger en het Russische schip de Standard, wat gebruikt is voor de film van Michiel de Ruyter. Dat ligt er een tijdje en is toegankelijk voor publiek. Veel kinderen zijn erop te vinden. Over de steigers in de haven kun je langs allerlei boten lopen. Daarna naar de Markthal. Daar is het druk en Willem wil onze fietsen daar niet stallen, dus gaan we eerst naar de RS en lopen daarna via de haven en de kubuswoningen in het Spaanse kwartier naar de Markthal. Een kleine 10 min. lopen en we staan voor de hal. Het is eigenlijk een grote (vr)eetschuur onder een enorm fruitdak. Met een aantal zaken die bijv. vlees, vis, groenten en fruit, kaas en chocolade verkopen. Een mooie grote toko en verder kun je het zo gek niet bedenken of je kunt het ergens eten. Oesters, snacks, sushi, ijs, patat, vis, Italiaans, Frans, Turks, Spaans. Onderin vind je een AH, Gall en Gall en Etos en de parkeergarage. We doen onze boodschappen en stappen weer naar buiten. Voor de Markthal is ook een redelijk grote markt. Het is zondag en misschien is de markt doordeweeks wel groter. We lopen rustig terug naar de haven en genieten nog een tijdje van de zon.
Morgen is het tegen 8 uur laagwater en de beste tijd om te vertrekken is 2.45 uur na de eb in Hoek van Holland. Dat is dus om 10.45 en hebben we stroom mee naar de Hollandse IJssel. De boot voor ons uit Lelystad wil waarschijnlijk ook morgen weg en na overleg spreken we af dat we om 10 uur de brug bellen voor een opening om half 11. Zij gaan dat regelen. Mooi dus.

Maandag, 15 augustus

Beetje vervelend, maar Nico en zijn kornuiten staan om een uur of 8 al luidkeels op zijn Rotterdams te kletsen op de steiger naast het schip. Er moet gewerkt worden. We zijn dus al vroeg klaar wakker. Tijd genoeg voor een douche. De man uit Lelystad meldt dat we om 10.15 door de bruggen kunnen. Ietsje eerder, jammer dan hebben we nog een stukje het tij tegen. Kaarten e.d. pakken en dan is het 10.10 en gooien we los. Er gaat nog een 3e schip mee naar buiten en in eerste instantie zouden we als laatste aansluiten, want voor ons moet de tweede brug ook open. Voor de andere twee niet. Maar ze treuzelen zo dat wij als eerste voor de brug liggen. Dan moeten ze tussen de bruggen maar om ons heen varen. Een kwartier later zijn we weer op de Maas en varen naar de Brienenoordbrug en de daarachter liggende H. IJssel. Door een vrachtschip kunnen we niet direct oversteken naar de stuurboord kant van het water. Bij de Brienenoordbrug horen we over de marifoon dat er grote zeevaart onze kant op komt, de brug moet daarvoor open en dat staat gepland voor 11 uur. Wij zien nog niets en dan ineens is het schip zichtbaar. Het wordt begeleid door 2 sleepboten, 1 ervoor en 1 erachter. Eindelijk gaat de dubbele brug open en varen ze gedrieën verder en varen wij een paar minuten later de H. IJssel op. Er liggen 7-8 zeilboten voor de Algerabrug te wachten, wij kunnen zo doorvaren. Toch makkelijk zonder masten! Ongeveer 20 km verder komen we bij de Julianasluis, vlak voor Gouda. Daar kunnen we nog meeschutten en slaan dan 1 km verder af naar de stad Gouda. Even wachten voor de 1e brug, dan een kleine sluis en weer een brug en dan zijn we vlak bij het centrum van Gouda. Voor de brug komt er achter ons een huurschip met buitenlanders liggen. Waar is de marina van Gouda? Ik leg het ze uit, maar of ze het echt snappen? Ze moeten maar achter ons aan varen dan zien ze het vanzelf. Nou dat hebben we geweten.
Na de laatste brug in Gouda willen ze direct achter ons liggen en ze gebaren druk dat we iets naar voren moeten zodat dat voor hen makkelijker kan. Alleen voor ons niet. Het zou hier diep genoeg voor ons moeten zijn maar vlak voor de kade lopen we net vast of er ligt iets op de bodem wat ons tegenhoudt. Ondanks dat maken we gewoon vast, morgen zien we wel verder. Dan onze buitenlanders. Als we uitleggen dat we niet voor of achteruit kunnen willen ze achter ons aanleggen. Met heel veel moeite en gesjor ook van ons lukt dat. Wat blijkt het zijn Russen, hebben nog nooit gevaren! De vrouw spreekt goed Engels, de 2 mannen bijna geen woord.
Ook zij willen graag elektriciteit, maar hun kabel is veel te kort. Met onze kabel van 55 meter kunnen we het net naar de stekker redden. Het bootje wat voor ons ligt gaat echter weg en als die Russen nu daar gaan liggen, hebben ze meer ruimte en elektriciteit. Ook dat leggen we uit. Eerst hebben ze er niet veel oren naar, maar als we aangeven dat we ze zullen helpen gaat dat gebeuren. Het is zo'n huurschip wat weinig diepgang heeft en we kunnen hem zonder al te veel moeite langs ons schip naar achter trekken. Vindt de kapitein maar vreemd, zonder motor en zonder te sturen! Zonder problemen trekken we het schip naar achter en liggen ze nu voor ons. Helemaal blij en popelend om Gouda te bekijken.
Gouda is heel erg mooi. Veel grachten met oude huizen en het prachtige marktplein met het stadhuis. Molen de Roode Leeuw en de historische schepen. We hebben het een paar jaar geleden al uitgebreid bekeken, maar op weg naar de winkel maken we een hele tocht en zien het opnieuw. Voor het eerst raken we elkaar kwijt tussen de kleine straatjes. Niet erg, gewoon terug gaan naar het schip.
We zitten natuurlijk net te eten en zijn bijna klaar als de havenmeester komt voor het liggeld.
Wifi is hier niet, het enige wifi wat er is heeft hij, grapt ie.... Douchen zijn verderop aan de kade in het nieuwe gebouw. Hij vertrekt weer op zijn scootertje en prompt stopt de stroom ermee. Even bellen, hij komt zo nog even kijken. Dat duurt eventjes maar dan is hij er. Er zit een resetknop op en dat helpt. Stroom weer hersteld en zo gaan we de avond in.

Dinsdag, 16 augustus

Eerst maar eens zien los te komen. Ik denk dat het wel meevalt. We liggen helemaal niet zo vast want als er een groter schip langs vaart bewegen we nog steeds. Ik heb gelijk. Als het achterschip weggeduwd wordt komt het makkelijk los, het voorschip volg dan vanzelf want is minder diep.
even brood halen en we kunnen dus weg. Om 10 uur draait de brug en varen we naar de sluis. Helaas moeten we voor de volgende brug wachten op een soort veerdienst van Gouda naar Alpen (Avifauna). Dan langs Waddinxveen en Boskoop door de hefbruggen naar Alpen a.d. Rijn.
We gaan het avonturen om binnendoor naar Amsterdam te komen, via het Aarkanaal. Dus niet afslaan naar Alpen maar rechtdoor naar Uithoorn en verder. Daar wil ik overnachten. Mooi kanaal, veel bootjes aan de pleisterplekken aan de oevers. De Calisto die tegenover ons in Gouda lag volgt ons en lift lekker mee op onze roepjes voor openingen. Om 13.30 gaat het Aarkanaal over in de Amstel. Totdat we bij Uithoorn zijn. Onderweg hadden we al gehoord dat ze zo ver mogelijk naar Amsterdam wilden komen. Wij stoppen in Uithoorn, zij varen verder, zo gaat dat.
Het is een beetje lastig om een plek te vinden maar als we net hebben besloten om toch door te varen zien we een ruime plek iets verder en leggen we aan. Op de nieuwe steigers een 3-tal jonge knullen (13-14) die aan het zwemmen zijn. Ik zeg, sorry jongens maar we leggen toch op jullie zwemplek aan. Geeft niets, is het antwoord. Ze gaan gewoon door met hetgeen ze bezig zijn. Gesprekken over ouders, school, vriendjes en meisjes natuurlijk vangen we op. 'Ik heb er liever een van 16 dan van 14, maar hij was wel zo reëel dat ie zei dat die meisjes niet naar hen keken. Ik dacht het, hij zei het. Meisjes van die leeftijd kijken naar jongens die minstens 2 jaar ouder zijn. Nooit geweten dat jongens net zulke gesprekken voerden als meisjes!
Dan op een gegeven moment een heftige brandlucht, er staat iets in de brand. Later blijkt het een auto te zijn geweest. De jongens trekken er heen, we zullen op hun spulletjes op de steiger letten. Het stelt eigenlijk niets voor zeggen ze later. Het gekakel van de jongens op de kade is om half 7 afgelopen, het gezin wacht met de maaltijd en wij vallen aan op het kippetje in de braadzak uit de oven. Heerlijk. Het is toch verbazingwekkend hoelang je met een fles propaangas kunt doen. Elk moment verwacht ik dat er geen gas meer is en de fles dus leeg. Maar 'so far so good'.
De avond verloopt verder rustig, met af en toe een schip dat nog wil overnachten.

Woensdag, 17 augustus

Eenmaal wakker zijn er al diverse schepen rondom ons vertrokken. Tot laat in de avond kwamen er nog steeds schepen voor een overnachtingsplek. Voor mij is nog steeds de vraag of we via de Amstel en de verschillende bruggen in Amsterdam op het IJ kunnen komen. Het gaat o.a. om de laatste spoorbrug. Die heeft een doorvaarthoogte van 5,10 zoals later op de dag zal blijken en gaat alleen 's nachts open i.v.m. het treinverkeer. Dat is heel erg krap voor ons.
De mensen achter ons lijken ervaren binnenwatervaarders. Ik vraag aan de mevrouw of zij weet of er een aparte kaart van Amsterdam te koop is en leg uit wat mijn dilemma is. Volgens haar moeten we na de Magere Brug via de bruggen naar het IJ kunnen komen volgens de Staande Mast route. Nou die Staande Mast route loopt niet via dat gedeelte van Amsterdam. Dat weten we zeker, maar we gokken het maar. In het ergste geval moeten we gewoon terug naar Alphen of op een of andere manier door andere bruggen in Amsterdam. Na een afvaldump vertrekken we om 10 uur verder langs de Amstel. Het is prachtig weer, staat alleen een beetje veel wind. De voorspelde kracht 2 is wel wat te laag. Het is minstens 3 met vlagen 4.
De Amstel ligt enigszins hoger dan het omliggende land dus we hebben mooie vergezichten. Weilanden met vee, mooie huizen, wuivende rietkragen, af en toe een veerdienst en wat bruggen die open moeten. Regelmatig tegenliggers in allerlei maten en vormen. Tegen 12 uur wordt het drukker met roeiers en kanovaarders. We komen dus in de buurt van Amsterdam. Er zijn diverse roeiverenigingen waar de Amstel echt Amsterdam in loopt. De eerste brug is de Utrechtse Brug, doorvaarhoogte 5.1.- 5.7. Ja, waar slaat dat op? Aan het begin 5.1 en daarna 5.7 of varieert de hoogte afhankelijk van het kanaalpeil? We gaan maar uit van het laatste en de marifoonantenne raakt de brug en buigt ietsje door. Daar kunnen we dus met gemak onderdoor. Dan moeten we linksaf de Amstel verder volgen. De eerste brug is de Berlagebrug en ja, meneer de brugwachter onze masten kunnen niet naar beneden en je moet wel openen. Hij doet het onder protest en dat geldt ook voor de volgende 3 bruggen. Voor de Hogesluisbrug moeten we redelijk lang wachten en het kost moeite om het schip op de plek te houden. Het krioelt van de kleine bootjes en rondvaartboten. Iedereen wil zo snel mogelijk de weg/vaart volgen die in het hoofd zit. Er wordt weinig rekening gehouden met het feit dat wij nu eenmaal niet zo makkelijk manoeuvreren. En dan de Magere Brug. Als die knuppels van de Havendienst nu aangeven dat het een behoorlijke tijd duurt omdat er ook een vrachtschip aan komt leggen we vast aan een paal, maar zoals jullie zullen begrijpen, dat gebeurt niet. Willem heeft de grootst mogelijke moeite om het schip enigszins in controle te houden. Dat komt door de wispelturige wind, het roerige water en al die bootjes om ons heen. Voor de brug die wij inmiddels gepasseerd zijn ligt nog een grote recreant en die heeft weinig begrip voor het feit dat hij zo lang moet wachten om te passeren. De havendienst geeft hem ook geen antwoord.
Oke, het vrachtschip is bijna gearriveerd en moet heel voorzichtig door de Hogesluisbrug en de openstaande sluis varen. Dan is ie bij de Magere Brug en sluiten wij eindelijk aan.
(Het is wel een heel spectakel om te zien. Dat grote schip tussen die smalle bruggen door en het ziet bijna zwart van de toeristen. We zijn weer, net als het vrachtschip, heel wat keer gefotografeerd en gefilmd.)
Daarna gaan we rechtsaf de Nieuwe Herengracht op. Nog 4 bruggen, die redelijk snel openen omdat het beroepsvaart is en varen we de Museumhaven bij Museum Nemo en de Batavia binnen. Je moet echt je petje af nemen voor deze schippers. Aan beide kanten van het schip hooguit 20 cm ruimte, krappe bochten en zonder schade varen. Wij houden koste wat kost aansluiting met het vrachtschip voor ons. Dan kunnen die bruggen in elk geval niet naar beneden! De laagste beweegbare brug ligt voor ons, een voetgangersbrug, maar ....... daarachter de spoorbrug. Willem leest opeens 4.70 doorvaarhoogte. Oeps, te weinig voor ons, wij weer terug. De andere schepen kunnen gelukkig om ons heen. Gauw oproepen. Is het echt 4.70? Nee, 4.70 + NAP, ongeveer 5,10. Toch maar proberen, we kunnen altijd nog terug. Het lukt, boven de hoogste mast nog ong. 5 cm ruimte en de marifoonantenne buigt helemaal om. Na de spoorbrug veert ie weer terug en zijn we op het IJ. Gauw oversteken, langs de ponten achter het station en dan kan Willem eindelijk rust nemen. Hij zit behoorlijk stuk. Het is bijzonder intensief om op deze manier te varen, zere rug en voeten van het schrapzetten en kan dan weer langzaam bijkomen. We varen door naar Zaandam, slaan af naar Dekker Watersport en leggen daar aan.
Het lijkt erop dat de accu van de koelkast het heeft begeven en we willen weten hoe het zit met onze duur aangeschafte Wifi-antenne die het op geen enkele manier wil doen. Het is een verrassing als we het kanaaltje invaren, want we zien een grote kale vlakte. Op deze plek komt als het goed is een Ikea vestiging en alles is gesloopt. De wind heeft vrij spel en waait behoorlijk. We melden ons in de winkel en kunnen gerust 1 of 2 of meer dagen liggen blijven. Maar even bijkomen en dan aan de gang met die accu's. We willen een switch maken. Om de boegschroef en ankerlier te bedienen hebben wij (zoals blijkt) een accu van 102 AmpU en 88 AmpU. Bij de koelkast ook een 102 AmpU. De koelkastaccu is 'overleden'. De 88 AmpU accu gaat naar de koelkast en voor de boegschroef zetten we eenzelfde 102 AmpU accu bij. Maar dat valt niet mee. De koelkastaccu is moeilijk bereikbaar, onder in het schip boven de watertank. Demonteren lukt. Bij Dekker een nieuwe gehaald, geplaatst bij de andere boegschroefaccu en dan doet alles het weer. Kost ongeveer al met al bijna 2 uur en na afloop hebben we het zo langzamerhand wel gehad. Een intensieve tocht en reparatie!
Maar de zon schijnt nog steeds en de wind neemt wat af. Het belooft een mooie avond te worden.