Wismar

Woensdag, 28 augustus
Willem vond vanmiddag op zijn verkenningstocht door Stralsund een Waschgeschäft. Vlak bij. Hier kon je je was brengen, maar erg belangrijk ze waren ook een internetpunt. Café kan ik niet zeggen, want vloeibare spullen verkocht de dame niet. Ze kon wel onze was doen en het lekker drogen. Ondertussen waren wij in de gelegenheid om ons verhaal te ‘posten’. Iedereen weer op de hoogte en wij heel gelukkig. Om 6 uur zou de was klaar zijn en dan was het ook nog opgevouwen. Ik hoefde het alleen maar in de kast te leggen. Kunnen we weer een tijdje voort. Nadat we de was hadden afgegeven kwamen we in een iets rustiger stukje van Stralsund terecht. Een klooster, net Jacobiklooster, wat jaren geleden was afgebrand en niet weer opgebouwd was, was wel een mooi monument geworden. Je kon er niet in, waarom was niet geheel duidelijk, want dat gedeelte leek behoorlijk intact. Naast dat klooster was een gedenkteken voor de weggevoerde Joden. Het stond op een soort hofje, zoals wij dat kennen in Hoorn, Utrecht, Amsterdam en natuurlijk het hofje waar Metteke en Marco wonen in Leiden. Het was iets groter zag er anders uit dan in Nederland, met vakhuisjes, in allemaal verschillende kleuren geschilderd. Het zag er heel vredig uit. Er woonden ook gewoon verschillende mensen, een oudere mevrouw en gezinnen met kinderen. Er stond een hele oude hedera met aan de onderkant een stamomvang van wel 25-30 cm. Het waren 2 planten die een halve meter boven de grond samengegroeid waren en vandaar uit weer gesplitst. En een oude populier met ‘hangwangen’. Heel bijzonder plekje. En net nu had ik de camera niet bij mij, Willem is teruggefietst en heeft hem opgehaald. Een aantal foto’s geschoten, ik hoop dat de sfeer een beetje is blijven hangen.
Morgenvroeg gaan we naar Warnemünde. Dat is ongeveer 52 mijl verderop een uurtje of 9 varen. Lange trip dus, maar kan niet anders. Er is alleen een vluchthaven tussen Stralsund en Warnemünde. Dat is een natuurgebied en daar mag je alleen liggen met motorpech of iets dergelijks. Je wordt weggestuurd volgens de havenmeester als je geen gegronde reden hebt om daar aan te leggen. Vanavond dus nog even de olie en koelvloeistof checken, dat scheelt morgen weer tijd.
Donderdag, 29 augustus
7.30 Vertrokken en 18.00 aangelegd. Wat een vervelende dag en een verschrikkelijk saaie tocht! In dit stuk tot Bock heel rustig weer, het was nog enigszins heiig en dus geen wind. Tussen de groene en rode tonnen door naar de doorgang tussen de eilandjes Bock en Geller. Daarna ben je weer op de Oostzee. Bijna gingen we verkeerd. Gelukkig zag ik het redelijk bijtijds, want we hadden de verkeerde vaargeul te pakken, we waren 1 boei te ver. Oorzaak niet goed opletten natuurlijk maar ook een niet goed werkende plotter. De kaart bleef niet goed werken, geen betonning te zien en Willem werd er helemaal sjacherijnig van. Gelukkig wel een goede kaart van het gebied dus het ging goed, maar wat als de plotter er helemaal mee uitscheid?? Je moet er niet aan denken. Het apparaat geeft wel steeds de snelheid, afgelegde afstand en coördinaten waar je op dat moment bent, maar verder weinig. Hiermee moeten we zeker terug naar de leverancier.
We varen om 13 uur langs Darsser Ort, de vluchthaven en er vaart inderdaad een vaartuig van de milieupolitie om eventuele onterechte aanwezigen te verwijderen. De tocht duurt langer dan ingeschat, pas na 5,5 uur zijn we bij Darsser Ort en dan hebben we het stuk naar Warnemünde nog te gaan. Na 10 uur varen kunnen we eindelijk aanleggen na zoals al eerder gezegd een saaie tocht, tegen de weinige wind die er was in. Af en toe een spiegelgladde zee, weinig watersporters. Je doet eigenlijk niets op zo’n dag en toch ben je hondsmoe. Vroeg naar bed dus.
In de haven van Warnemünde kun je in verschillende jachthavens en bekkens terecht om te overnachten. In de Alte Stadt zijn maar weinig plekken, vlak daarvoor is een kleine jachthaven en aan de buitenkant ligt een enorme haven. De höhe Düne. Wij vinden het niet mooi, vele ligplaatsen groot en klein, verschillende grote panden met hotels, dure winkels en restaurants, een congrescentrum en het havenkantoor staan op het grote terrein. Maar dit is toch de plek waar we overnachten. We krijgen enigszins het Monte Carlo-gevoel bij het zien van al die overdaad. Een enorm verschil intussen tussen de jachthavens waar we eerder hebben aangelegd.

Vrijdag 30 augustus
Pas vlak voor ons vertrek komen we erachter dat er in de hele haven internetgebruik mogelijk is. Willem wil nog wat tanken en in die tussentijd wil ik proberen de data-stick aan de praat te krijgen. Ben daar volop mee bezig (er is verbinding maar verschikkelijk traag, want we zitten behoorlijk ver van het accesspoint af. Eenmaal klaar met tanken vaart ie gelijk de haven uit. Daar gaat mijn mogelijkheid om de stick te activeren!! Buitengaats is het net als gisteren heiig, er is zicht genoeg en varen we richting Wismar, ongeveer 35 mijl verder. Halverwege wordt aangegeven op de kaarten dat er een dumpgebied van militair afval is. Daar varen we omheen en kost dus iets meer tijd. Ook nu weinig (tegen)wind en doordat we zover op zee zitten ook weinig te zien van de kust. In de buurt van Wismar wordt het eindelijk wat drukker met scheepjes. Vanaf de havenmond naar Wismar is ook nog ongeveer 5 mijl en er lijkt geen eind aan de boeien te komen. En dan eindelijk Wismar met 4 havenarmen waar we kunnen liggen. De Westhaven ligt aardig vol en zo te zien geen mogelijk om langszij te liggen. In de Alte Hafen is plek en nadat we aan de oostkade aanleggen komt er direkt een mannetje naar ons toe. Hoe lang we willen blijven? Op de plek waar we liggen komt morgen om 10 uur een groot passagiersschip liggen. Wij verleggen de boot naar een plek die volgens hem akkoord is. Dan naar de havenmeester een eindje verder op. Dat mannetje is een soort walrus qua model (hij heeft alleen geen snor). Compleet met kapiteinspet en een enorm wit met blauwgestreept shirt aan. Nadat we hebben uitgelegd waar we liggen en hij het begrijpt moppert ie wat. Waarom niet hier in de SüdHafen aangelegd, er is hier ook een plek voor ons schip. Liggen we beschutter, toiletten e.d. dichtbij. We bekijken de plek en besluiten voor de 3e keer te verhalen. Dus liggen we nu langszij aan een wat lage steiger, maar zo komt ons trapje weer van pas. Al met al is het alweer 18 uur, zitten en daarna eten. Dat wordt erg makkelijk. Gister zuurkoolstamppot gegeten en de dag ervoor spagetti. Van beide is genoeg over om de maag te vullen. Kliekjesdag dus…

Zaterdag, 31 augustus
We gaan Wismar in. De grootste Hanzestad in de Meckelenburg-Pommeren. Het is druk met toeristen en er zijn grote parkeerterreinen om de hele Altstad heen aangelegd. Eerst weer de nodige boodschappen doen en zien of we bij het bedrijf dat ik gister ontdekte koelvloeistof kunnen aanschaffen. Dat lukt en het is weer zaterdag dus de winkels gaan hier soms om 12 of 13 uur dicht. Deze winkel sluit om 12 uur en we stappen echt om 5 voor 12 binnen. Zodra we weer buiten staan gaat ook resoluut de deur op slot… Aankopen naar de boot brengen, broodje eten en dan gaan we echt Wismar in. Dit is werkelijk een prachtige stad. Er is in de laatste wereldoorlog erg veel kapot gebombardeerd, daar kun je de restanten goed van zien. Maar er is veel hersteld en je kunt duidelijk zien dat dit vroeger een ontzettend rijke gemeenschap is geweest. Er staan maar liefst 3 enorme kerken, de St. Marien (alleen de toren staat nog overeind en het kruis nog steeds helemaal weg. De contouren van de vroegere kerk zijn nagebouwd na de vernietiging.), de St. Georg en de St. Nicolas kerk. De kerken gaan we morgen wel bekijken, vandaag beperken we ons tot het rondkijken en de prachtige gevels bekijken. De stad zelf bestaat al sinds ongeveer 1230 en is in de 16e en 17e eeuw nog Zweeds grondgebied geweest. Pas ergens rond 1800 is het voor 100 jaar in bruikleen gegeven aan het hertogdom Meckelenburg (waarschijnlijk net zo’n soort constructie als indertijd tussen Engeland en Hongkong is afgesloten) en na die 100 jaar werd het definitief Duits grondgebied. Er zijn nog veel Zweedse huizen en overblijfselen uit die periode aanwezig.
Het weerbericht voor zondag en maandag is niet echt goed. De wind gaat aanhalen en ze geven een windwaarschuwing op van windkracht 6 tot soms 7. Dat worden dus mogelijk 2 extra dagen hier. Maar er is genoeg te zien om je te vermaken.

Zondag, 1 september
De dag rustig gestart, een zondags ontbijtje met broodjes en een gekookt eitje en daarna gaan we de St. Nicolas kerk bekijken. We zijn al in heel wat kerken geweest, maar deze spant toch echt de kroon. Wat een enorme ruimte. In de ruimten aan de zijkant van de kerk waar vroeger allerlei altaartjes zijn geweest, zijn allerlei grote attributen uit andere kerken uit de omgeving opgesteld, je kijkt je ogen uit. Het lijkt erop dat de kerk in 2 ruimten is verdeeld. Er zijn 2 grote orgels, maar een enorme kansel en een altaar. Op de kerkbanken staan de namen van de ‘eigenaren’ van de plekken. Veel foto’s gemaakt. Daarna fietsen we naar de St. Marien, de kerk waarvan alleen de toren nog staat en buiten hebben ze de contouren van voor het bombardement ruwweg aangegeven. De laatste kerk is de St. Georg. Dat is eigenlijk maar een kale bedoening. Binnen alleen maar een grote ruimte en overal staan rijen stoeltjes. Geen enkele versiering aan de muren, behalve de beschilderingen. Heel summier en basic, maar wel imposant. In de buurt van de laatste kerk is ook nog het Ambtsgericht. Een heel bizar gebouw met prachtige kozijnen en als je door het poortje gaat kom je op een soort binnenplaats. Aan een kant is het versierd met bijna romeins aandoende blauwwitte versiering.
In tegenstelling tot de andere plaatsen in de omgeving zijn de meeste winkels hier dicht en is het een saaie boel. Als het dan ook nog begint te regenen gaan we terug naar het schip.
De wind is krachtig, achteraf denken we dat we makkelijk hadden kunnen vertrekken vanmorgen. Maar ja, dat is achteraf. Wie weet valt het morgen ook nog mee.

Maandag, 2 september
Wakker worden van de regen op het achterdek. Dat is een tijd geleden. Het waait soms behoorlijk hard en de temperatuur komt niet boven de 16 gr. De dag is grijs en nat. Het wordt een dagje ‘cocoonen’. Op de schepen die zijn gebleven ook niet echt aktiviteiten. Vandaag maar eens stofzuigen, afval wegwerken en het schip een beetje kuisen. Wat moet je anders doen op zo’n trieste dag. Om Cornelis Vreeswijk te citeren; Misschien wordt het morgen beter, maar het wordt toch nooit goed….. Als het droog is nog even snel de stad in voor wat aankopen en dan weer gauw terug, want het begint weer te regenen.