Het laatste stuk

Dag 39, woensdag 9 juli

Regen, regen, regen en nog eens regen. De hele dag door. Broodjes bij de bakker halen verderop in de regen uiteraard. Toen we terugkwamen van onze natte wandeling lagen er naast ons 2 Nederlandse schepen, een uit Gorinchem en een uit Alblasserdam. Verder weinig gebeurd. Volgens de Duitse buienradar wordt het rond 18 uur droog.

Dag 40, donderdag 10 juli

En voor zover ik het heb kunnen constateren is het droog gebleven. Na een slechte nacht met weinig slaap schrik ik om 8 uur wakker van het starten van de motor van onze buurman. Het zicht is goed, maar in het half uur daarna verslechterd dat weer en ik krijg opeens de zenuwen en zie ons weer niet vertrekken! Ik wil hier weg……
Willem slaapt nog en is niet blij met mij als hij eenmaal te voorschijn komt. Ik maak veel te veel lawaai en hij kan niet wakker worden. De vuilnis is inmiddels weggewerkt, de sleutel van de poort naar de havenmeester gebracht. Die waarschuwt nog even voor grote takken in het water op de rivier vanwege de nu hoge waterstand. Betaald hadden we gister al. Wat mij betreft kunnen we vertrekken en nadat Willem nog even een sanitaire stop heeft gemaakt in het havengebouw gebeurt dat ook. Het is 9 uur en de trossen gaan los.

De steiger waar we aan gelegen hebben is een losse, die met de waterstand kan fluctueren. Eergisteren was de losse trap om op de trap van de kademuur te komen al verplaatst. Gister lag de trap gelijk met de vaste kade en vanmorgen stond er ongeveer 30 cm meer water op de vaste kade, zodat de losse steiger hoger was. Een raar gezicht. Maar ja, zo’n systeem is wel effectief en ook noodzakelijk in deze contreien.
Dus om 9 uur vertrokken, het is bewolkt met een matig zicht. Een kilometer of 4-5. Goed opletten dus, maar dat moet je altijd. Af en toe dreigt het te gaan regenen. De sterke pakken liggen klaar voor het geval dat, maar blijken achteraf niet nodig. Wel een regenjasje tegen de frisse wind. Langzamerhand probeert de zon er door te komen en dat lukt ook om een uur of 11. Na ongeveer 4 uur varen zijn we bij Wesel en schijnt de zon volop. Heerlijk. We hebben dan 74 km gevaren. We zien een paar kilometer voor Wesel het scheepje dat vannacht naast ons heeft gelegen de havenmonding invaren. Eigenlijk vinden we het te vroeg om te stoppen en we gaan dus door naar Arnhem. Dat is 70 kilometer verder, dus ergens tussen 5 en 6 kunnen we daar zijn. Lukt het niet dan zijn er met deze waterstand havens waar we nu wél kunnen liggen.
Het scheepverkeer is zoals altijd wisselend. Dan zie je kilometers geen schepen en dan is het bijna vechten voor je plekje op het water. Dat is natuurlijk altijd op plekken waar iets aan de hand is. Bij de monding van een haven of een plek waar tijdelijk gebaggerd wordt. Het gaat allemaal goed. De meeste schepen gaan stroomopwaarts. Vanaf de havenmonding van de Ruhr bij Duisburg zijn er stroomafwaarts geen schepen meer die ons voorbij lopen.

15.45 De grens Duitsland-Nederland bij km. 867,8 volgens het boek. Het Duitse gastenvlaggetje kan dus weer naar beneden. Langs Spijk, Lobith-Tolkamer en dan de splitsing van De Waal-Pannerdens Kanaal. We gaan stuurboord uit het Pannerdens Kanaal op naar Arnhem. Nog ongeveer 10 km varen. Vlak voor Arnhem nemen we contact op met de jachthaven voor een plekje. Die haven is niet zo groot en heeft maar beperkt plek voor boten zoals wij. We kunnen komen volgens Jan, hij weet nog wie we zijn. Dan nog even contact met José en Rob, kijken of we gezamenlijk kunnen eten. Willem wil naar de Chinees. Afgesproken dat ze naar de haven komen.

Na 144,44 km liggen we om half 6 vast. Het is benauwd. Daar hadden we op het water veel minder last van. Er dreigt onweer. Even wachten op de familie en dan heerlijk eten. Gezellig. Tijdens het eten barst de eerste bui los. Zo een waarbij je binnen 5 minuten door en door nat bent. Hele dikke, harde druppels.
Terug naar boord nog even napraten en tegen 11 uur zijn we weer met zijn tweetjes. Tussen de inmiddels donkere hemel zie je af en toe de flitsen van het onweer, prachtig. En dan breekt het natuurgeweld weer los. Gelukkig zijn Rob en José al thuis.

Dag 41, vrijdag 11 juli

Benauwd en het is mistig. Er zit heel veel vocht in de lucht. Er is nog weinig activiteit van de andere gasten op de steiger. De mist trekt erg langzaam op, pas als de zon poging doet om door te komen verbeterd het zicht. Tegen 12 uur vertrekken we om de Nederrijn af te varen. Langs de woonarken in Arnhem, er zitten hele mooie bij, varen we rustig verder. Het is een mooie omgeving, mooie oevers met veel (badende) koeien en regelmatig kanovaarders. Tot Wijk bij Duurstede moeten we ook door 2 sluizen. Bij Driel en Amerongen. Moeten we even wachten omdat er via de andere kant al geschut wordt en daarna kunnen we met de beroepsvaart mee naar binnen. We zakken toch gauw een meter of 2 in deze sluizen. We overnachten bij WSV Rijn en Lek. In de kom vlak voor het Amsterdam-Rijnkanaal. Een rustige haven met een hele vriendelijke havenmeester. Hun toiletgebouw is pas helemaal opgeknapt en ziet er fantastisch uit. Enige nadeel is het druksysteem om water te krijgen. Wel begrijpelijk, want het bespaart water, maar steeds een ram op die knop geven is gewoon vervelend.

Dag 42, zaterdag 12 juli

Vandaag naar Zaandam via het Amsterdam-Rijnkanaal. Volgens de gegevens ‘een drukbevaren waterweg door de beroepsvaart en kleine schepen kunnen er beter niet varen en een andere route kiezen’. Dat valt reuze mee. Wel erg onstuimig water met veel golfslag tegen de kaden. Samen met een Duits scheepje liggen we voor de sluis te wachten tot we aan de beurt zijn.
Deze mensen komen uit Bad Honneff, vlak bij Bonn. We maken op de steiger een praatje over de reis en de plannen. Ze willen via Utrecht langs de Vecht en dan verder via Gouda, die omgeving in. Mooie tocht is dat. Ook zij ‘klaagden’ over de informatie die in Duitsland aan de watersporters gegeven wordt, ze kunnen een voorbeeld nemen aan de manier waarop het in Nederland gebeurd. Hun vakantie stond ook even op losse schroeven vanwege de waterstand van de Rijn, want ook zij konden niet uit hun haven komen wegens te weinig water.
Dan krijgen we groen licht voor het invaren, maar moeten we even inhouden omdat er inmiddels een vrachtschip is gearriveerd en dan mogen wij aansluiten. De Prinses Irene sluizen zijn enorm lang en niet zo breed. Hier zakken we ongeveer 4 meter naar beneden en varen we onder een druppende sluisdeur het kanaal op. 61 Kilometer voor de boeg tot Amsterdam en dan nog een kleine 10 km tot Zaandam. Er is weinig verkeer en er is niet zo heel veel te zien. We varen door Utrecht, langs het grote RWS-gebouw, onder de bruggen door langs Maarsen, Breukelen, Nigtevegt, Weesp en IJburg en dan zijn we weer op het IJ.

De wind is inmiddels toegenomen en komt uit het westen, dus we hebben hem vol op de kop. Als we de bocht omgaan om het kanaal naar Dekker in te varen is het een stuk aangenamer uit de wind. Het is even spannend of we onder de brug door kunnen varen. Peilschaal geeft aan een kant ongeveer 5.20 aan, we hebben 5.50 nodig. Maar de brug loopt wat schuin en is aan een kant dus hoger. Hoeveel hoger, dat is de vraag. Voorzichtig naderen en dan glijden we er makkelijk onderdoor.
We kunnen aan de eerste steiger liggen volgens Wouter en dat klopt ook. Aanleggen en dan de winkel in. Reacties zijn wel leuk, oh leuk zijn jullie weer terug….

De laatste dag van de ‘Donau-reis’.

Zondag 1 juni begonnen en zondag 13 juli geëindigd. Dit wordt het laatste stukje van het verslag van onze reis naar de Zwarte Zee. Die helaas niet is verlopen zoals we hadden gewild. Ik denk dat we het maar moeten zien als een generale repetitie, als die mislukt krijg je een perfecte eerste uitvoering!

We hebben in elk geval weer een hoop gezien, leuke mensen ontmoet en veel geleerd. De voorbereiding moet nog beter en alle kleine en grotere problemen die we zijn tegengekomen moeten we oplossen. Dit avontuur krijgt wel een staartje, het is nog niet afgelopen, want we gaan het volgend jaar gewoon opnieuw proberen. Eerder in het jaar weg en met de kennis en ervaring over het varen op de Rijn die we hebben opgedaan gaat het dan vast lukken.

(Als ik met dit laatste verslag bezig ben word ik 2 keer onderbroken en moet ik Willem ’assisteren’. Hij is aan het vissen en heeft inmiddels 2 vette brasems gevangen en weer teruggezet. Hebben we het visgerei tenminste niet voor niets meegenomen!!!)