nr. 5, we varen weer!!!
Door: Carina
Blijf op de hoogte en volg Willem en Carina
05 Juli 2016 | België, Wanze
Toen ik vanmorgen wakker werd scheen het zonnetje, maar niet voor lang. Al snel schoven de wolken ervoor, maar het was nog steeds droog. Het is nu half 2 en het regent al weer een dik uur. Jammer, want ik wilde heel graag naar de Citadel van Namen. Een immens groot complex wat waarschijnlijk al 8000 jaar bewoond is. Het ligt tamelijk hoog en er zijn verschillende toegangswegen. Ook een soort busverbinding vanaf het station, maar dat ligt ook helemaal aan de andere kant van Namen. Er is van alles te doen. Je kunt met een treintje rondgereden worden (à la Maastricht), er zijn ondergrondse ruimten, het kasteel zelf, een parfumhuis dat in de grotten haar product maakt/opslaat.
We zijn naar een van de 5 toegangswegen gegaan en hebben geprobeerd om dat pad te volgen naar Terra Nova, het informatiecentrum. Halverwege moest Willem helaas afhaken, ik ben nog doorgelopen naar boven tot een punt wat vlak leek te worden, helaas ging het nog veel verder omhoog. Dus ben ik ook teruggegaan. Moeten het van een andere kant gaan proberen. Tenminste als het droog wordt.
Gisteravond hadden we van de overkant van het water bij het havengebouw/La Capitainerie nog een muziekconcert van een plaatselijke band tot een uur of 12. Er vlogen ook nog 4 luchtballonnen door het luchtruim. Mooi gezicht was het, ze kwamen jammer genoeg niet echt heel dichtbij.
Achter ons aan de kade ligt een oud stel Piet en Agaath (ja, oud, veel ouder dan wij) uit Lutjebroek met hun bootje en die worden een beetje vervelend. Niet alleen voor ons maar zeker voor Ben en Ineke. Ze worden bij wijze van spreken bijna achtervolgd door die oude baas. Nee zeggen, is vaak moeilijk. Maar het lijkt wel of ze hen op sleeptouw genomen hebben. Eerder kwamen die oudjes al zonder diesel te zitten, geen jerrycans mee en Ben maar slepen met geleende jerrycans van een benzinestation. Nu hebben ze moeilijkheden met hun watersysteem. Een pomp defect, water onder in het schip en een boiler die afgekoppeld moet worden. Ze hebben geen materiaal mee om dit soort zaken op te lossen! Ben is nogal handig en technisch en heeft ze dus geholpen, maar nu verwachten ze bijna dat ze voor alles bij hem terecht kunnen. We hebben hem al zeker 4 keer naar hun boot zien lopen met weer een vraag en goeie oude Ben kan geen nee zeggen dus schuifelde dan maar weer met hem naar hun schip. Maar hij heeft ook vakantie! Ineke hoorde in een telefoongesprek wat de oude baas had met Nederland dat ze wel een pomp met een monteur konden sturen. Hij zei toen, de pomp opsturen is goed maar hij had wel een vriend (??, Ben dus) die hem kon monteren. Zonder dit verder met hem te bespreken. Ben zegt ook, het zijn oude mensen en je wilt best iemand een handje helpen, maar dit gaat toch wel wat ver. Ineke razend over die opmerking van die vriend en die is van plan om er wat van te zeggen. Ben heeft beloofd dat hij vanmiddag zou proberen om een bypass voor de boiler te maken. Maar daarna moet het stoppen.
Die ouwe kwam gister bij ons met zijn Ipad, omdat hij ook geen verbinding kon maken en zijn bloedwaardes naar de trombosedienst moest sturen. Dat gaat lastig zonder internet. Volgens zijn provider moest het werken, maar ik kreeg de melding dat er geen datatransfer mogelijk was. Dus toch ergens bij de provider waarschijnlijk niet goed. En vanmorgen kwam ie weer met een soort klokje wat ze gekocht hadden dat hij niet aan de praat kreeg. Allemaal knopjes en daar snapte hij niets van. Willem heeft hem ingesteld en hij ging weer blij weer weg.
Zojuist loopt Ben met een brede grijns op zijn gezicht naar deze mensen toe. Kijken of hij het kan fixen om de boiler om te leiden. Ach ja je maakt wat mee met al die bootjesmensen!!
Het lijkt erop dat het gaat lukken. Hij moet alleen iets van een ringetje van boord halen en als hij dat heeft gevonden en weer van boord stapt laat hij per abuis datgene wat hij heeft gerepareerd vallen en natuurlijk valt dat in het water. Weg dus en helemaal niet leuk. Uiteindelijk is de bypass gemaakt en wordt er aan deze mensen geadviseerd om terug te gaan naar huis. Een advies wat ze waarschijnlijk gaan opvolgen.
Ondertussen komen er weer veel boten naar de kade om hier te overnachten. Zo ook de Marga van Doreen en Ceub en in hun gezelschap de Regina del Mar. Het Duitse schip uit Wanze en nog een ander schip dat daar ook lag. Iedereen heeft weer zijn/haar verhaal, leuk. Aan de andere kant van het water ligt de Amsterdammer van het zwemtrappetje en de Denen.
Vanmiddag worden we nog getrakteerd op een wedstrijd Staand Surfen. Georganiseerd door de haven. Er worden een paar grote plastic ballen in het water gelegd en op een of andere manier hebben ze die vastgemaakt. Ze drijven tenminste niet weg. Tussen de buien door zie je diverse jongelui (van beide geslachten) oefenen en dan gaat het los. Iets van 30 deelnemers leggen een enorm parcours af. Eerst richting sluis en dan terug, onder de brug door naar de andere sluis. Dat doen de meesten een keer of 5. Dan hebben we een winnaar of winnaars, want er zijn verschillende categorieën, dames, heren en professionals. Als laatste komt een meisje binnen die in haar eentje de laatste ronde heeft afgelegd, nadat ze vlak daarvoor in het water kukelde. Heel knap.
De Butskop vertrekt morgen naar Dinant. Net als de Marga. Willem vertelt na het eten dat hij eigenlijk toch wel naar Dinant wil ondanks de sluizen, dan hebben we in elk geval ons afgesproken doel bereikt. Dat gaan we dan toch maar doen. Maar morgen gaan we eerst naar de citadel. De zoon van Ben en Ineke Peter en partner zijn vanmorgen gekomen en varen mee. Hij maakt de fout waar Willem Ben gisteravond voor waarschuwde, hij gooit 4 muntjes in de waterautomaat i.p.v. de elektra-automaat. Hun waterslang is niet lang genoeg en met de onze eraan gekoppeld lukt het wel water te laden, maar het is veel te veel
100 l voor 1 muntje dus wij krijgen de rest. En dan is er alweer bijna een dag voorbij.
Zondag, 26 juni
De verjaardag van moeders/oma. Wij zijn er niet, maar de rest gaat naar Hoorn.
Even voor 9 uur opgestaan. Als ik de gordijnen open doe zie ik nog net door het raam dat de lijn van de Capricorn, die achter ons ligt van de bolder glijdt. Ze zijn er dus vroeg bij om te vertrekken. Alhoewel vroeg! De sluis wordt op in het weekend pas vanaf 9 uur bediend. Op werkdagen vanaf 6 uur lees ik in de Wateralmanak. Door de voorruit zie ik dat de Butskop ook klaar is voor vertrek. Even gauw de waterketel vullen dan zal ik ze uitzwaaien. Als ik dat heb gedaan varen ze al naar de sluis. Stuur ze vanavond wel een appje om te informeren waar ze zijn afgemeerd. Ook de Marga schuift langs ons op weg naar de sluis. Even zwaaien naar Doreen en Ceub en dan is het een stuk leger aan de kade. Die zal vanavond wel weer vol liggen.
Het zonnetje is zo langzamerhand weer verdwenen en het wordt steeds grijzer in de lucht. Om 11 uur bellen we om moeders te feliciteren. 82 Jaar is ze vandaag geworden, vorig jaar lag ik in het ziekenhuis te wachten om te horen hoe laat de traumachirurg de breuk zou herstellen. Alweer een jaar geleden......
We gaan vanmiddag omhoog om de Citadel van Namen te bekijken. Eens kijken of we half fietsend, half lopend boven kunnen komen met die getrainde (!) lijven van ons. Het is een behoorlijke inspanning. Maarrrrrr, het lukt en het is zeker de moeite waard. Wat een prachtig uitzicht over Namen en de Maas. Gelukkig blijft het droog, alhoewel het behoorlijk betrekt. We kijken wat rond op dit enorme terrein. Er zijn verschillende excursies die je kunt doen en een museum over de geschiedenis. Om het echt goed te bekijken moet je wel de tijd nemen. Zeker de moeite waard om een keer terug te komen. Na wat rondkijken gaan we weer naar beneden. Het duurde een half uur om boven te komen, maar in minder dan vijf minuten staan we dus weer beneden! Dat was hele andere koek, mijn remblokjes zijn behoorlijk gesleten denk ik.
Weer beneden komen we op de brug de mensen tegen die ons in Wanze hebben geholpen om de haven uit te komen. Zij gaan ook nog naar boven, wat we ze alleen maar kunnen aanraden. Ook zij gaan morgen verder naar Dinant en daarna weer terug. Hopelijk hebben ze kunnen schuilen voor de regenbui die 5 minuten nadat we elkaar zagen naar beneden kwam.
Weer terug bij het schip doen we de fietsjes alvast weer aan boord. Schip een beetje opruimen, eten maken en een beetje lezen o.i.d. Ik loop nog even met wat onderweg gekregen tijdschriften, die ik inmiddels uitgelezen heb, naar het oude echtpaar om die daar achter te laten. Dat noemen ze nu recyclen. Het schuift allemaal op. Als ik ernaar vraag vertellen ze dat ze ondanks het advies van Ben doorgaan en zich een beetje aansluiten bij de mensen die wij vanmiddag op de brug spraken. Die zullen daar misschien niet zo blij van worden. Als ik het goed begrepen heb willen ze ook via de Moezel naar de Rijn en dan weer naar Nederland. Ik hoop dat het goed gaat. De Rijn is momenteel erg onstuimig ook door het vele water en volgens mij hebben ze er geen ervaring mee. Maar ja, ze moeten het zelf weten.
Maandag, 27 juni
We zijn voor ons doen al vroeg wakker, zal wel met het vertrek uit Namen te maken hebben.
Twee van de drie vrachtschepen zijn al vertrokken en om 8.30 zien we het scheepje uit Drunen losmaken, direct gevolgd door de Relax van Piet en Agaath. Even later schuift ook de Regina del Mar langs ons schip naar de sluis. Zullen we ook al losmaken en meeliften met de sluis? We zijn zo weg natuurlijk. Alles is klaar. Starten, de stroom eraf en gaan. We wilden rond 9 uur weg, dus wat maakt dat half uur eerder uit? Voor de aansluiting moeten we nu beslissen, een Duitse kruiser geeft de doorslag en we schuiven achter hen aan naar de sluis. Het licht is nog steeds groen. Deze sluis is een stuk kleiner dan die we eerder al ingevaren zijn. De afmetingen zijn 100x12 meter. Dat zijn dus 5 scheepjes in de sluis en dat blijft zo totdat we Dinant bereiken. Totaal 6 sluizen, er wordt een tempo gevaren zodat we allemaal redelijk bij elkaar blijven varen.
In de informatie stond dat dit stukje van de Maas eigenlijk mooier is dan bepaalde stukken van de Rijn. Geen woord van gelogen. Prachtige omgeving, kolossale huizen op de oevers, de vogels fluiten uit volle borst, weinig wind. Alleen miezert het wel af en toe. Koud is het niet echt. Als het zonnetje erbij was zou het een perfecte dag zijn geweest. Nadat we in de 3e sluis zijn gevaren krijgen we te horen dat de 4e sluis defect is. Reparatieteam schijnt onderweg te zijn, maar of het gemaakt wordt, ja, dat het mannetje niet met zekerheid zeggen. We zien wel. Tussen sluis 3 en 4 komen we wel een bootje tegen, is die geschut?? Bij sluis 4 gaan onze voorliggers allemaal naar de kade om daar af te wachten wat er gaat gebeuren. Wij kunnen er niet achter liggen en zouden moeten dubbelen. Zover komt het alleen niet want opeens komt er een bootje de sluis uitvaren en springt het licht weer op groen. Iedereen weer los dus en daar gaan we weer. Dinant komt in zicht, de 6e sluis en vlak daarachter de laagste brug in het traject, 5,66 m doorgang volgens het boek. De marifoonantenne raakt de brug, geeft niet want dat kan ie hebben. Wij willen hier overnachten en in elk geval een dag blijven. Is een beetje lastig, want men is hier bezig om een boulevard van de maasoever te maken en dat betekent heel weinig aanlegplaatsen. We vinden een bijna lege steiger, er liggen 2 schepen. De anderen varen door en die zien we in principe niet meer terug. Ons einddoel hebben we bereikt. We meren af. Prima plek. Met elektriciteit en water, voor het laatste heb je muntjes nodig die de havenmeester heeft. Ze komt tussen 4 en 5. We krijgen de watermuntjes, een infoboekje van Dinant, een vuilniszak en altijd leuk een korting omdat we 2 nachten blijven. De supermarkt is een paar minuten lopen en het centrum is ietsje verder. Helemaal goed dus.
We zijn alleen wel een beetje verreist. Het ging in een rap tempo al die sluizen en het water was er erg onrustig. De bolders waren goed verdeeld, maar door het onrustige water moesten we echt kracht zetten om de Rollin' Stone in bedwang en bij de kant te houden. Met werkhandschoenen aan ging dat beter en dat voorkomt zere handen en blaren van de lijnen. Ook niet onaardig, je houdt schone handen, want de muren van de sluizen zijn behoorlijk smerig, glad en glibberig ! We zullen al met al over dit traject ongeveer 15 meter omhoog gegaan zijn.
Morgen Dinant en de directe omgeving verkennen.
Ik heb toch maar een berichtje gestuurd naar Ben en Ineke om hen te waarschuwen dat het oude echtpaar de raad van Ben niet heeft opgevolgd en toch hun kant opkomt. Ze waren al in Givet en gaan morgen de tunnel bij Han-sur-Meuse in en zo hun reis via Moezel-Rijn-IJssel-IJsselmeer te vervolgen.
Dinsdag, 28 juni
Wakker worden met het zonnetje. Wat wil je nog meer!
Vandaag gaan we Dinant verkennen. Levendig, maar om een of ander reden dachten we allebei dat het groter was. We fietsen eerst over de brug naar de andere oever, daar is de Belgische VVV. Ik loop daar naar binnen om te informeren of zij ons misschien kunnen helpen met een adres waar we onze gasfles kunnen inleveren /omruilen voor een andere. Helaas, gaat hem niet worden. Vandaar uit fietsen we naar de sluis van Dinant, via de brug over de Maas komen we bij Leffe uit. Aan de noordkant ligt de Leffe bierbrouwerij en het riviertje de Leffe. De brouwerij hoeven we niet persé te zien en we fietsen een stukje langs de Leffe. Daar is een natuurreservaat, maar we fietsen steeds verder, zeg maar landinwaarts zonder een fatsoenlijke kaart en dat is een beetje tricky. Geen idee waar je uitkomt dus maar terug. Dan langs de in aanbouw zijnde boulevard naar het centrum.
Daar is een soort pleintje met veel uitbaters, de grote kerk en de toegang naar de citadel. Je vindt ook overal verwijzingen naar meneer Adolfphe Sax, uitvinder van de saxofoon. Momenteel is er een internationaal iets gaande wat met hem te maken heeft. Op de brug staan grote sculpturen van saxofoons met daarbij bordjes van verschillende landen, zoals Ierland, Frankrijk, Engeland enz. Door het centrum ook een wandelroute met de voetstappen van bekende musici, bijv. Charlie Parker. Jazzy-ig dus!
Eerst maar eens de grote gotische kerk met de bolvormige klokkentoren, de Notre-Dame van Dinant, bekijken. Hierin een enorm glas-in-lood-wand van Ladon wat het levensverhaal van Maria vertoond en de gebruikelijke attributen van een katholieke kerk in al zijn pracht en praal. Er staat een buste van een of andere hoge geestelijke, geheel van edelmetaal en daarin zit ook de schedel van de man verborgen.
Daarnaast is de entree naar de citadel. Toegang via een stenen trap met ik weet niet hoeveel ongelijke treden of een kabelbaan. Willem ziet die kabelbaan en de trap al helemaal niet zitten. Ga maar alleen, zegt-ie. Ja, leuk !, dus de citadel slaan we over.
Dan gaan we weer naar de andere oever naar het Musée du Patrimoine Médiéval Mosan in Bouvignes. Het huis van het middeleeuwse erfgoed. Een prachtig gebouw met informatie over de Maas, de kastelen, steden, de bevolking, de specifieke beroepen die hier werden beoefend en geschiedenis van deze streek. Het staat op een soort plein samen met weer een enorme kerk. Was erg leuk. Het is inmiddels een uur of 4 en we moeten nog terug fietsen naar de RS dus steken de Maas weer over.
De steiger ligt als we terug zijn bijna vol met voornamelijk Hollandse scheepjes. Het lijkt iets drukker te worden nu de sluizen in Frankrijk weer bediend worden.
Morgen weer een dag, gaan we weg of blijven we nog. Ik ga er een nachtje over slapen.
Woensdag, 29 juni
Het wordt nog een dagje Dinant. Veel te laat wakker. Het is een grauwe ochtend, veel wind ook.
Eerst wat klusjes doen. Er moet een lijn aan een fender worden geknoopt, touwzaak dus Willem. De centimeter moet op de dieseltank worden bevestigd. Kijken of we dan het gebruik en de hoeveelheid diesel wat inzichtelijker kunnen maken. We hebben wel een brandstofmeter maar die komt eigenlijk niet diep genoeg (er was toen we die aanschaften geen langere te koop). We weten het wel ongeveer maar willen meer info. De olie- en koelvloeistofpeilen gecheckt en aangevuld. De bilge verder leeggepompt (het water van de lekkage van het waterfilter). Dat moeten we alleen weer ergens zien kwijt te raken onderweg.
's Middags fietsen we langs de andere kant van het water naar de plek waar de Lesse in de Maas stroomt. Kun je ook een kajak huren om de Lesse af te varen en dan 3 km verder weer opgepikt te worden. Er is een groot centrum op de oever gebouwd, met kajak/kano-, mountainbike- en een soort strandactiviteiten. Zo'n plek waar je heen gaat om schoolreizen en kennismakingsweken te ondergaan wanneer je naar een nieuwe school gaat o.i.d.
We komen ook langs de plek waar een grote rots staat, het lijkt wel een supergrote menhir uit Asterix en Obelix met een vlag er bovenop. Ze hebben er vlak naast een doorgang gemaakt voor auto's, maar die is een beetje te smal voor sommige! Een iets bredere vrachtauto kan er al niet door. Voetgangers mogen er niet door, veel te gevaarlijk ............... Ernaast een grote rotspartij.
Even bij de volgende sluis kijken en een klein stukje verder fietsen. Hier is ook weer een steiger waar je kunt overnachten. We zien daar ook de Belg weer liggen die gister nog achter ons lag en vanmorgen was verdwenen. Weer terug in Dinant boodschappen gedaan ook voor morgen. Want dan gaan we echt weg. Ik ga de wekker zetten!
Donderdag, 30 juni
Half 9 gaat de wekker, 9.15 klaar voor vertrek, op naar de 1e sluis.
10 uur 1e sluis en om 13 uur 6e sluis.
Toen we eenmaal in de flow van de sluizen zaten ging het prima. Alleen voor de sluis in Dinant moesten we wachten op 2 andere recreatiescheepjes om te schutten, maar daarna ging het gesmeerd. We moesten alleen iets harder varen dan Willem wilde. Stroomafwaarts gaat het natuurlijk moeitelozer en sneller! Jammer dat het niet zonnig was, dan is het nog mooier varen.
Onderweg bij de 3e sluis zagen we ook nog een paar bergbeklimmers in actie. Dat was zo'n beetje het meest spectaculaire wat er is gebeurd.
Na sluis 6 zijn we weer in Namen, gaan we door? Wanze ligt nog 30 km verderop. Is een beetje ver. Nee, we blijven hier liggen, ruimte genoeg.
De Engelse bewoner van de 'Kabouter' pakt de lijnen aan en we raken natuurlijk direct ik gesprek. Over de Brexit (hij had voor gestemd), de naam van het schip (zijn vrouw is een Zaanse Nederlandse die met kleuters werkt vandaar), het verschil tussen Vlaanderen en Wallonië. En dan sta je zo maar weer een tijd te kletsen. We liggen dus weer onder de muren van de Citadel, morgen verder.
Vrijdag, 1 juli
Helemaal niets verder!! Onze DAF 615 start wel, maar slaat niet aan. Wat is er aan de hand? Gister voor vertrek alles nagelopen, niets aan de hand. Alleen startte de motor niet snel. Hij had wel 4 pogingen nodig, terwijl 1 of 2 keer normaal is. Er werd ook behoorlijk gerookt.... Maar nu?? NIETS....
We zijn allebei dus geen monteurs, dus zitten gelijk me de handen in het haar.... Willem probeert nog een trucje van Pedro maar dat helpt ook niet. De motor loopt niet. NIET verder dus, eerst dit oplossen. Wat zijn de mogelijkheden? Oh Ben, wat jammer dat jullie verder gegaan zijn naar de Moezel en Rijn! We hadden je kennis goed kunnen gebruiken en je had vast een idee wat er aan de hand zou kunnen zijn.....
Maar eens informeren bij onze havenmeester of er een monteur in Town is. Hij heeft 2 adressen, de officiële dure en het mannetje, Jacques, wat ze zelf ook inschakelen wanneer er iets aan de hand is. Die laatste dus maar. Helaas zo 1-2-3 geen contact. Guillaume, de havenmeester, gaat het later nog proberen en wij ook, helaas geen contact. Jacques komt vanavond naar de Belgische voetbal kijken in de Capitainerie, dan kunnen we misschien wat afspreken. Ondertussen proberen wij onze Jurre te pakken te krijgen. Dat lukt redelijke snel. Hij heeft nog een idee, de brandstofpomp. Blijft de stopknop daar niet op hangen? Ons Keulse probleem dus, wat volgens het revisiebedrijf geen probleem was!! De stopkabel bij de stuurstand wil niet bewegen, loskoppelen dus onder in het schip. Dat lukt allemaal wel, maar het mechanisme wil niet voor en achteruit. Mogelijk is het asje dat de kabel bediend defect. Het lijkt erop dat dit het probleem is. Wat nu?? Jurre heeft een revisiepomp in zijn werkplaats, is die goed en hoe krijgen we die in Namen? Goed, eerst testen en aan het eind van de middag laat Jurre weten, dat het er goed uitziet. Hij wil hem zelf komen monteren... Klasse toch??? Maar ja, het wordt wel maandag. Dus zitten we hier even vast. Ondertussen onze havenmeester laten weten dat zijn mannetje waarschijnlijk niet nodig is, hij zou vanavond langskomen. Dat doet hij ook en het is geen probleem als we hem maandag evt. willen inschakelen om de brandstofpomp te monteren. Dan nog niet wetend dat Jurre zelf onze kant uitkomt.
Op een van mijn terugtochten van de andere kant van de Maas kom ik opeens Piet en Agaath weer tegen. Ze zijn samen met de mensen uit Drunen weer terug van Waulsort iets verder dan Dinant en op de terugreis. (Butskop kan dus opgelucht ademhalen, jullie komen ze niet tegen.) Ze zijn begaan met onze misère en ook de mensen uit Drunen die ik 200 meter verder tegenkom! Wij wachten intussen rustig tot het maandag is en Jurre er is. Wachten dus maar weer tot het weekend voorbij is!
Zaterdag, 2 juni
Lekker uitgeslapen, we kunnen toch niet weg. Er staat veel wind, het is grauw en af en toe regenachtig. Heel af ten toe een zonnetje. Gister ook een toegangspas gehaald om te douchen, dus dat gaan we maar eens doen tussen de buien door. Vandaag maar schoon schip maken, stofzuigen, opruimen, bed verschonen, was verzamelen en uitsorteren. Later boodschappen doen. Niet om te zeggen, spectaculair!!!
We gooien een paar kippenpoten op onze Cobb, broodje erbij en smullen maar!
De lucht blaast lekker schoon en is momenteel helemaal blauw.
Er is morgen nog iets Medievals te doen in de Citadel. Daar gaan we maar naar toe, tenminste als het weer meer werkt.
Zondag, 3 juli
Niet veel te melden, gewoon afwachten tot we verder kunnen. Uitgeslapen, een zondags ontbijtje/lunch. Het is de hele dag droog gebleven, hoewel het niet echt lekker is om buiten te zitten vanwege de harde wind. Heb vanmorgen eerst de kleding die ik gister in de week gezet heb gewassen en opgehangen. Met die bries is drogen geen probleem. Jurre een berichtje gestuurd waar hij ons kan vinden morgen en dan hoop ik dat ons probleem na zijn bezoek weer opgelost is en niet geheel onbelangrijk, de kosten enigszins mee vallen!!
Tegen de avond komen de laatste scheepjes in de haven aan en (verbazing) we zien de 4 Groninger scheepjes met wie we voor de brug in Weesp lagen te wachten totdat we weer door konden onder de pont de Jambes varen richting haven aan de overkant. Ze wilden naar Parijs en het is wel frappant dat we ze 3 weken later hier in Namen weer zien. Ze hebben waarschijnlijk de berichten goed in de gaten gehouden, de sluizen in Frankrijk draaien allemaal weer, maar niet geheel zonder problemen als we het tenminste goed begrijpen. Er zouden nieuwe stremmingen zijn vanwege schade aan de sluizen veroorzaakt door het hoge water.
Maar weer eens contact opnemen met Ben en Ineke hoe het hun vergaat en dan kan ik gelijk doorgeven dat Piet en Agaath vanmorgen zijn vertrokken richting Nederland. Ze lagen tenminste toen wij opstonden niet meer aan de kade.
Maandag, 4 juli
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Jurre en zijn nieuwe vriendin Marleen (leuk mens!) stoppen even voor 12 uur op de kade. Eerst even bijpraten en dan gaat Jurre de machinekamer in en Marleen verdwijnt richting centrum Namen. Onze brandstofpomp wordt vervangen door degene die Jurre bij zich heeft. Gisteren hebben we nog gekeken of we een nummer op onze pomp konden vinden, maar nu blijkt dat er 2 identificatieplaatjes op zouden moeten zitten.
Die konden wij dus niet vinden, kon ook niet want ze zaten er niet meer op. Bij demontage blijkt dat Jurre exacte dezelfde pomp heeft meegenomen als degene die eraf moet! Toeval?? Of puur geluk!! Na ongeveer anderhalf uur is de pomp verwisseld en kunnen we starten. Het klinkt goed. Met deze pomp loopt de motor veel rustiger en Jurre moet toegeven dat we al meerdere keren hebben aangegeven dat de motor na de revisie niet goed liep. Voor de revisie was het starten en lopen. Het geluid wat de motor maakte was heel anders, een veel scheller, blikkiger geluid.
En de monteur in Keulen had aangegeven dat we hem moesten laten nakijken. Hebben we in 2014 laten doen maar er werd gezegd dat het goed was..... Wat moet je dan??
Het is nu nog een kwestie van afstellen en dan kunnen we morgen verder. Jurre neemt de pomp mee en gaat hem nakijken en we spreken af dat we contact hebben als we weer terug zijn in Den Helder.
Ondertussen is Marleen ook weer terug en gaan we eerst lunchen. Daarna motor afstellen en zijn wij klaar voor vertrek morgen. Ons bezoek ook voor vertrek naar Nederland. Klasse hoor, even uit Nijkerk overkomen om ons probleem op te lossen! Geweldig.
Rest ons nog om de ligdagen te betalen, na aftrek van de borg voor de douchesleutel en de muntjes. Havenmeester Guillaume handelt het allemaal prima af. We kunnen weer verder. Willem vertelt de Fransen achter ons dat wij morgen vertrekken. Ergens tussen 9 en 10, beetje afhankelijk van het weer. Zij hebben hetzelfde idee. We zullen het meemaken.
Dinsdag, 5 juli
Oh, wat heerlijk. De sleutel omdraaien en de motor start........
Tegen half 10 zijn de lijnen weer los en varen we naar de 1e sluis van vandaag, de écluse Grand Malades. Een grote sluis, afm. 200 x 25 meter. Aanmelden en dan wachten totdat we kunnen invaren. Er liggen 2 schepen in en het duurt even voordat we groen licht krijgen. Vooralsnog zijn we de enigen, dus varen we helemaal naar voren. En dan denk je: gooi die handel maar dicht, maar zo werkt het niet. Na 10 min. meldt zich nog beroepsvaart en ze schuiven ook naar binnen. We zakken in elk geval 3,9 meter, maar dat wordt wel iets meer vanwege de waterstand. Het zal rond de 4,5 m zijn. In overleg met het vrachtschip varen wij als eerste uit en al snel vaart hij ons met een behoorlijke gang voorbij.
Beetje lullig voor de Nederlanders die eigenlijk ook mee wilden schutten, om een of andere reden mogen ze niet mee.
Dus sluis nummer 1 is achter de rug, op naar nummer 2.
Het is bewolkt, de zon laat zich af en toe zien en we krijgen ook een spat regen mee.
Dan de 2e sluis, daar ligt het vrachtschip wat ons voorbij voer te wachten op een schutting en dan kunnen we dus weer mee, maar nu achter hem. Voor ons ligt een kleiner vrachtschip. Hier gaan we ongeveer 5,5 m naar beneden. Voor de sluis ligt me toch een partij diesel in het water. Alle ganzen zwemmen er gewoon door heen. Er ligt ook weer een enorm stuk hout in de sluis, deze kunnen we ontwijken in de vorige sluis niet. Gingen we helemaal overheen. Maar dat ging goed.
We kunnen doorvaren naar Luik of in Wanze overnachten. Qua tijd zou het wel gaan, het is bijna 2 uur en we moeten dan nog 2 sluizen door. Zitten nu bij km 75 en de haven Luik is bij 110 km. Best nog wel een eindje te gaan. Het wordt Wanze, lekker rustig, Luik is weer druk midden in de stad, redelijk sanitair, goed internet.
En wie zien we als we de haven indraaien, de boten van Piet en Agaath en de Relax uit Drunen (zij heten Tjeerd en Mia, heb het maar even gevraagd, wel zo makkelijk en wat vriendelijker). Het kaaitje ligt bijna vol, we willen niet aan de hoge muur liggen. Dan de kom maar voorzichtig benaderen, er is nog een gat maar het wordt krap! Met de hulp van Tjeerd aan de kant en de stuurmanskunst van Willem liggen we vast, het past precies. Voor nog 1 meter ruimte en achter ook zoiets. Als we vast liggen komt ook het scheepje wat bij de eerste sluis niet mocht meeschutten binnen. Die liggen achterin aan de andere kade. Het stinkt daar ook vreselijk naar diesel. Het is de vraag of ze mogen blijven liggen en anders kunnen ze bij ons aan. Geen probleem.
-
05 Juli 2016 - 16:49
Cees En Nel:
Nou dat is ook toeval... Reageer net 5 minuten geleden op je vorige verslag nr. 4. We vroegen ons al af wat zou er loos zijn. Ga dit weer op ons gemak lezen. Later... Dikke kus van ons. Cees en Nel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley