Het derde verslag

Woensdag, 14 januari

Het is bewolkt als we opstaan. Om een uur of 11 komt de zon er weer bij en blijft schijnen.
Vanmiddag stappen we in de auto om richting Catania te gaan. We zijn nog steeds op zoek naar waxinelichtjes, misschien heeft de Lidl ze in het assortiment. Die winkel zijn we tegengekomen in Linguaglossa toen we naar de Etna gingen. We komen erlangs. Het concept is precies hetzelfde als in Nederland. We slaan gelijk wat andere produkten in. En jawel, ook waxinelichtjes. Wij weer helemaal gelukkig...
Weer richting kust komen we uit bij Pozzillo, een van de kleine vissersdorpjes. De 'leugenbankjes' op de kop van de haven zijn het verzamelpunt van de (oude en mogelijk werkeloze) mannen. Volgens de gegevens is de werkloosheid erg hoog, vooral onder de jeugd. Op deze plek worden met veel gebaren de sterke verhalen verteld. Verder op de pier zien we verschillende vissers, een gratis maaltje is natuurlijk altijd welkom. De weg loopt dood en we moeten terug naar de doorgaande weg. Gaan dan richting Acireale en komen ook nog door een gebied waar de bomen en planten gekweekt worden die hier in de tuinen worden gebruikt. Grote kassen met daarin de palmen, olijfbomen, cactussen, agaven en nog veel meer planten die hier in de tuinen worden geplant.
Acireale is een behoorlijk grote stad, een kuuroord met veel hotels, eettenten en smalle straten. Natuurlijk ook hier druk. We hebben het niet zo op die drukte en rijden via een gedeeltelijk andere weg weer terug naar huis.
Route: Giardini Naxos - Pizzollo - Acireale - Gairdini Naxos.

Donderdag, 15 januari.

Ik denk dat we vandaag niet weg gaan. Na de intensieve rit van gister en een gedeeltelijk slapeloze nacht doet de rug van Willem niet echt mee.
Orlando en zijn mannen zijn nog steeds met hun plateau-projekt bezig. Ze metselen ongeveer 1 meter hoog met grote blokken die open zijn, dan zetten ze er betonijzer in en storten dat vol met cement, en het muurtje staat. Om 12 uur hebben ze weer genoeg gedaan voor vandaag. Maria heeft besloten dat ze in de grote tuin werkt. Ze is aan het snoeien en sjouwt heen en weer met manden tuinafval.

Het is heerlijk weer. Nu we niet weggaan maar eens een begin maken met een gezond kleurtje. Lekker een uurtje gestrekt op het zonnebed met af en toe een bezoekje van Zwartje, die vindt dat hij ook erg belangrijk is en uitgebreid aangehaald moet worden.
Een zeer rustig dagje dus.

Vrijdag, 16 januari

De eerste week zit erop en is omgevlogen. En zeer eentonig voor iedereen het is weer zonnig.
Vanmorgen zat Willem op de tablet te kijken en dacht een leuk ritje voor vandaag gevonden te hebben. Via Trapittello via de SS185 omhoog naar Francavilla di Sicilia en dan maar verder zien. Zo gezegd, zo gedaan. Hij had alleen niet bedacht welke richting dat op was en had er een totaal verkeerd beeld van. Dacht dat we een compleet andere richting zouden opgaan.
Dat neemt niet weg dat het een prachtige tocht was. We hebben ons echt omhoog geslingerd via Fr. di Sicilia naar Novaro di Sicilia en Terme Vigliatore naar de noordkust van Sicilië. Echt prachtig. Vlak achter Fr. d. Sicilia ontdekte ik dat ik de camera niet bij me had. De foto's zijn dus gemaakt met de mobiel, een beetje lastiger fotograferen vind ik dat. Het hoogste punt van deze tocht was ongeveer 1125 m. hoog. We hebben tot N. di Sicilia 2 of wel 3 tegenliggers gehad en waren verder alleen op de wereld met herders en hun kudde schapen, loslopende koeien en paarden.
In dit gebied vind je tussen de bergen stroombedden waardoor het water van de bergen wordt afgevoerd. Het is nu al heel droog en water is er nauwelijks. Aan de breedte van de bedding kun je goed zien dat het ook heel anders kan zijn. Verder heb je in dit gebied wel de indruk dat het winter, of minstens herfst, is. Er is een andere begroeiing dat aan de zuidoost kant. Op sommige plekken ziet het eruit als de Indian Summer in Canada. En er zijn stukken waarop je duidelijk de gevolgen van de branden van vorig jaar kunt zien. Maar in een woord: geweldig!! Prachtige vergezichten, diepe kloven en de bergen om je heen. De Etna op de achtergrond. Je bent maar heel klein dan!!
Weer aan de noordkust zijn we via de SS113 naar Messina gereden en hebben daar de Autostrada naar Giardini Naxos genomen, dat schiet wel op. Heel wat anders dan de bergwegen met alle kronkels. Het is tegen 18.00 uur als we de afslag naar ons verblijf nemen en het is aardedonker. Voorzichtig rijden dus. (Petje af voor de chauffeur, officieel mag ik in de gehuurde auto niet rijden.)
Vlak voor Messina gaat er een piepje af in de auto, we moeten tanken. Hebben ongeveer 525 km. gereden op deze tank. De benzineprijzen variëren wel erg. Aan de zuidkust betaal je tussen de 1,41 en 1,49 per liter. Hier in het noorden en in het binnenland hebben we ook 1,59 gezien. Eens kijken wat we moeten betalen. Willem wil voor we de Autostrada opgaan getankt hebben, dan maar duurder. Het wordt de Agip met een literprijs van 1,437. Valt mee dus.
Route: Giardini Naxos - SS185 -SS113 naar Messina - Autostrada - afslag Giardine Naxos - huisje.

Zaterdag, 17 januari

De dag begint weer met zon, maar om een uur of 1 wordt het bewolkter. Gister heeft Willem de route bedacht en vandaag ben ik aan de beurt vindt hij. Dan wordt het iets dichtbij, n.l. Savoca. Ligt ongeveer 20 km noordelijk van ons richting Messina. Na de lunch vertrekken we.

Eerst even wachten totdat de was klaar is. Wasmachines staan hier vaak gewoon buiten op het balkon of onder een overkapping. Kan je ook je was gelijk ophangen. Alleen nadat ik de kleding en het wasmiddel erin gedaan heb en het programma heb gekozen blijft het apparaat zeuren over de deur die niet goed dicht is. Ook Maria kan dit niet verhelpen en moppert over de elektronica van de moderne machines. Gelukkig heeft ze in haar werkruimte boven nog een oud aftands mechanisch ding staan en kan ik die gebruiken. Die doet het altijd zegt ze, na een uurtje is de was klaar.
We raken aan de praat over de tuin, Sicilië, de Maffia en wat voor werk ze doet. Ze springt bij in hun autoverhuurbedrijf, behalve in de winter, dan is hun bedrijf dicht en verder houdt ze zich bezig met de tuin en het bereiden van voedsel uit de tuin. Ze maakt allerlei dingen in en ik moet beslist een potje sinaasappelmarmelade, tomatensaus en olijven uit eigen tuin meenemen. Ook olijfolie laten ze persen.
De tuin is veel werk en voor de snoei van de grote olijf- en citrusvrucht-bomen komt een tuinman.
Ze hebben nog maar 1 van de 7 mediterrane palmbomen in de tuin over. Rond de Middellandse Zee zijn die bijna allemaal aangetast door een soort rode kever. De bergwand waar we tegenaan kijken was tot voor kort bijna helemaal bedekt met deze palmsoort. Nu zie je er incidenteel nog een. Hopelijk haalt hun laatste palm het, maar ze heeft er een hard hoofd in. Mollie had laatst zo'n kever te pakken. Je praat over bomen van een respectabele leeftijd, deze palm is ongeveer 30 jaar oud.

Savoca is wereldwijd een van de bekendste dorpen van Sicilië. Dat komt door de film The Godfather (deel 1 - een van mijn favoriete films). Hier vonden in de jaren 70 de opnamen plaats door Frances Coppola van de scènes dat zoon Michael na de moord op de Turk en de corrupte politieagent Amerika moet ontvluchten. De wraak van La Familia na de aanslag op de Don.
De film heeft het dorp geen windeieren gelegd. Het is behoorlijk geconserveerd en een toeristische trekpleister geworden. Het café is weer helemaal teruggebracht in de stijl van de film. Helaas was het gesloten en helemaal ingepakt.
De sfeer van de film is wel behoorlijk verloren gegaan door de (te) mooie bestrating in het hele dorp en het dorre, hete effect was er vandaag niet omdat de zon niet scheen. Beetje jammer. Terwijl ik naar het Castello en de ruïne van de Normandische burcht liep bleef Willem op het plein voor het café en dan zie je naar beneden kijkend de weg met bochten omhoog slingeren. Mooi om te zien.
2 Grote touringcars kwamen omhoog, voorzichtig de weg naar het dorp vindend. Op mijn weg omhoog weer de mooiste vergezichten, het maakt niet uit welke kant je opkijkt.

Na een uurtje vertrekken we weer richting SS114. Had bedacht de slingerweg te volgen naar de volgende dorpen. Casalveggio - Limina -Mongiuffo - Melia en dan de SS114 weer op bij Letojani.
In Casalveggio gaan we dwars door het dorp via een weggetje zo smal dat het echt eng is. Je moet goed kijken via spiegels op strategische punten of je überhaupt wel kunt doorrijden. Het gaat goed, onze spiegels zitten er nog aan! Even verderop geeft de weg Antillo aan en daar loopt het dood. Dan maar terug dus om via Savoca naar huis te gaan, de afslag naar Limina vinden we niet.
Inmiddels is het steeds somberder geworden en hangen er boven de bergtoppen wolken en vragen we ons af of het droog blijft. Je ziet de regen letterlijk aankomen. Nog wat boodschappen halen en dan de indrukken van vanmiddag maar verwerken.
Het blijft droog en de temperatuur is goed.
Route: G-Naxos - Savoca - Casalveggio - Trapitello - G-Naxos.

Zondag, 18 januari.

Wakker door de regen en we leven in een grijze wolk. Die wolk is af en toe iets dunner maar blijft aanwezig. Net als wij is ook de familie Seminara vandaag niet uithuizig. We zien ze niet en ook de beesten niet. Morgen beter hopelijk, alhoewel het weerbericht zegt dat het morgen ook regenachtig is.
Goed voor de planten in de tuin moeten we maar denken.