Spannend.....

Woensdag 28 januari
Thuisgebleven.

Donderdag 29 januari

Vanmiddag gaan we richting Acireale-Catania. Via de kustweg. Tussen Acireale en Catania liggen een paar stadjes waarvan gezegd wordt dat de rotsen in zee daar zijn ontstaan door de Cyclopen. De Riviera dei Ciclopie. Drie kustplaatsen beginnend met Aci en iets er achteraan. En dat herinnert aan de geschiedenis van Acis en Galatea. De schone nimf Galatea werd vergeefs het hof gemaakt door de cycloop Polyphemos. Hij woonde op de Etna. Maar Galatea wilde niets van de cycloop weten en werd verliefd op Acis de herdersjongen. Polyphemos sloeg hem dood met een brok lavasteen en de goden hadden medelijden met de geliefden en veranderden Acis in een rivier. Zo konden de geliefden zich weer herenigen in de zee. Waarschijnlijk houdt de mythe verband met een vulkanische prehistorische uitbarsting waarbij de Etna de rivieren bedolf. Mooi verhaal natuurlijk en mooie plaatsjes.
Bij Aci Tezza em Aci Castello zijn de vreemd gevormde rotsen het beste te zien. Vooral in Aci Tezza is ook een mooi haventje, met veel kleine vissersbootjes. We lopen over de pier om de haven heen. Weinig vissende mannetjes hier, maar 2 en wel een paar zwerfkatten. Een zwarte die er niet uitziet en iets uit de afvalcontainer heeft gevonden wat eetbaar is. Het is hartverscheurend zoals dat beestje eruit ziet en verderop nog 2 exemplaren van een iets beter kaliber. Een van hen met een dikke lip, net alsof er een vishaakje inzit. Maar toch, je zou ze zo mee naar huis nemen. Me and cats........
Omdat het weerbericht voor morgen er goed uit ziet maar even de wasmachine aanzetten, dan kan het lekker drogen. Even voorzichtig proberen of er een reparateur is geweest. Ja, hij doet het weer. Hoef ik tenminste niet naar boven naar dat aftandse apparaatje van Maria.
Route: G-Naxos - Acireale - Catania - Acireale en weer naar G-Naxos.

Vrijdag 30 januari

Redelijk vroeg op en om 10.15 zitten we in de auto richting Catania. Maar nu over de Autostrada. Afslaan naar het centrum. Verdikkeme, we gingen een beetje gehaast weg en nu liggen de kaarten en het Sicilië-boekje nog op tafel. Hebben we alleen Tommie om ons de weg te wijzen. Beetje weinig.

In Catania wonen 300.000 mensen, dus het is druk. Maar het lukt om bij het centrum te komen, nu nog parkeren. Dat gaat goed, eigenlijk midden in het centrum vinden we een plekje, geld in de parkeermeter en dan maar eens op zoek naar de vismarkt. Dat willen we zien. Als we naar beneden lopen zie je van grote afstand tussen de huizen door iets van een markt. Dat blijkt achteraf niet de befaamde vismarkt te zijn. We worden verwelkomd door vuurwerk (op klaarlichte dag, het effect dus nihil, maar de knallen des te meer). Eenmaal op het marktplein zien we dat er iets te doen is. Vuurwerk dus en een soort dweilband met iets wat op een heilige en een processie lijkt. 8 Stevige mannen tillen een verguld en overdadig versierd bouwsel op en blijven bij elke marktstal staan. Krijgen dan het nodige geld en spullen, tillen het bouwsel weer op en lopen een paar meter verder naar de volgende stal. En er worden tussentijds nog snoepjes rondgegooid. Het is een vrolijke boel, de mensen zijn vrolijk, het weer werkt mee want het is droog met een zonnetje. Eenmaal weer thuis moeten we maar eens zien wat er aan de hand was. Het blijkt te gaan om iets met Santa Agata en iets landbouwachtigs voor een goede oogst of zo. Orlando maar eens vragen, die weet het vast wel.
De markt is een lust voor het oog. Groenten, kruiden, vis, vlees, ingelegde groenten, noten e.d. Kramen vol. Het ziet er allemaal even mooi uit. Zo hoort een markt eruit te zien. Een stuk verder op ook nog een gedeelte met de gebruikelijke kleding, schoenen en alles wat je op een markt kunt tegenkomen.
Omdat we geen verdere info over Catania bij ons hebben en er geen toeristeninformatie in de buurt is gaan we na een paar uur weer naar de auto om via de westkant langs de Etna naar huis te rijden. Onderweg betrekt het en valt de regen gestaag uit de hemel. Van de omgeving is weinig te zien. Pas als we weer in de buurt van Linguaglossa zijn wordt het iets beter en kunnen we weer wat rondkijken. Hoe dichter we bij huis komen hoe droger het wordt. In G-Naxos is zo te zien geen druppel regen gevallen.

We krijgen ook nog een berichtje van moeders, die is na een fikse vertraging door het winterweer ook weer veilig geland. 's Morgens in Portugal een temperatuur van 20 graden en weer thuis ligt het rond het vriespunt. Een groot verschil dus.
Route: G-Naos - Catania - Bronte - Randazzo - Linguaglossa - G-Naxos.

Zaterdag, 31 januari

Het wordt een dagje thuis, lekker uitslapen en weinig doen. Geen zon, de berichten voor de komende dagen zijn iets beter. Ik ga maar eens proberen om alvast in te checken voor onze retourvlucht a.s. vrijdag. Allemaal eenvoudig te regelen via internet. Heen hadden we de stoelen 10a en 10b en nu hebben ze voor ons 30d en 30e. Achter in het vliegtuig dus. Dat is dus geregeld. Alleen even kijken of we de boardingpassen ook kunnen printen bij Orlando.
Vandaag dus weinig uitgevoerd.

Route: geen.
 
Zondag, 1 februari

Orlando en Maria komen terug (van de kerk ??) en hebben het over het gerommel wat we gistermiddag, -avond en ook vanmorgen nog hebben gehoord. Het is de Etna met een uitbarsting. Dat klinkt heel dramatisch maar schijnt vrij normaal te zijn. Wij dachten gisteravond dat het onweer was ergens tussen de bergen rondom ons. Met een beetje geluk kunnen we het ook zien. Dan moeten we i.p.v. linksaf naar beneden rechtsaf naar boven gaan.

Eerst maar even ons zondagsontbijtje klaarmaken en nuttigen en dan gaan we eens kijken of we het met eigen ogen kunnen zien. En dat doen we. Je kunt inderdaad aan de bruine wolken zien dat er iets van een uitbarsting is. Maar een fatsoenlijke foto is daarvan niet te maken, wel van het prachtige uitzicht. Het is een smal pad waarlangs we omhoog gegaan zijn en we besluiten door te rijden, keren is niet eenvoudig. Hadden we dat maar nooit gedaan!! Orlando had al aangegeven dat ik niet het logeeradres in de Tommie moest zetten omdat we dan gegarandeerd via de verkeerde weg op ons huisadresje terecht komen. We begrijpen nu waarom hij met zijn wijsvinger heen en weer bewegend zei het niet te doen....

Wat een weg. Iets meer dan een auto breed, slechte bermen, de afgrond links van je en de berg rechts. Enorme kuilen en dus een superslecht wegdek (soms kapot gereden asfalt, soms grind en zand), haarspeldbochten, keien op de weg, stukken rots die afgebrokkeld zijn. Als je hier pech krijgt ben je echt in de aap gelogeerd. Door de regen zijn er op verschillende plekken enorme bulten met meegevoerde grond gevormd en het is een wonder dat we niet bovenop zo'n bult standen.
Willem rijdt echt stapvoets naar beneden en het duurt al met al zeker een half uur voordat we weer op een fatsoenlijke weg rijden.
Wat een ervaring................

Opgelucht halen we allebei adem als we dit avontuur heelhuids beëindigen. Onderweg kregen we ook een seintje dat we moesten tanken (oeps ... hebben we de tank niet kapot gereden op de weg naar beneden, af en toe hebben we behoorlijk op het wegdek gebonkt en Willem denkt dat er meer brandstof in de tank zat). Eerst maar even tanken dus, we zijn vlakbij G-Naxos waar we al eerder getankt hebben en checken of er geen schade is.
Door de weeks staan daar mannetjes die je auto voltanken maar ja op zondag niet. Nu lukt het alleen via de bankautomaat. Met een beetje assistentie van een vriendelijke Siciliaan gaat er voor 40 euro benzine in de tank en gaan we verder op weg. We constateren geen schade aan de tank en de auto heeft geen nieuwe krassen opgelopen op onze weg naar beneden en we gaan dus maar weer verder.

Via Francavilla di Sicilia rijden we richting Castigliore di Sicilia door de bergen via Linguaglossa naar huis. We zijn hier al eerder geweest maar via andere wegen. Mooie tocht. Onderweg verschillende keren gestopt voor foto's o.a. bij een grote waterloop, die komt waarschijnlijk ergens in de Gole Alcantara uit. Dat grote park waar we eerder zijn gestopt. Erg indrukwekkend. We komen ook nog een grote groep 'motorjongens' tegen op crossmotoren. Dik onder de modder.
Weer thuis worden we op de gebruikelijke enthousiaste manier door de hele beestenbende begroet en hoort Orlando ons verhaal aan over de bergweg en lacht bij ons verhaal over de slechte weg.
Hij had ons toch gewaarschuwd!!

Als we dus weer thuis zijn zegt Willem dat hij heeft overwogen om mij te vragen voor de auto uit te lopen, dan kan er tenminste iemand om hulp vragen als het mis gaat. Op zich geen slecht idee, maar dat was een takkeneind naar beneden. Dan moet je je voorstellen dat je dan de auto naar beneden ziet vallen! De grapjas..... En later op de avond wil ie het morgen nog wel een keer doen. Dat is de goden verzoeken en om moeilijkheden vragen. Ben blij dat we heelhuids beneden gekomen zijn!!! Dat gaat hem echt niet worden.

Route: G-Naxos - berg - G-Naxos - Fr. di Sicilia - C. di Sicilia - Linguaglossa - G-Naxos.

Maandag, 2 februari

Onze tocht naar beneden van gister laat toch de nodige sporen achter. Willem beleeft de tocht tijdens zijn slaap nog 2 keer, maar dan iets erger met een afgrond. Niet bevorderlijk voor je nachtrust. Hij gaat dus maar heel vroeg uit bed en kruipt achter de laptop.
Als ik wakker wordt schijnt de zon, maar er staat heel erg veel wind. Om 7.30 ben ik al wakker geworden van de vrachtauto die een nieuwe vracht stenen voor Orlando brengt, maar draai me lekker weer om. Als je een plekje uit de wind kunt vinden is het heerlijk.
Buiten komt mijn zwarte vriendje onmiddellijk naar me toe voor een uitgebreide aaibeurt.

Dinsdag, 3 februari

Het weer begint er op te lijken, we kunnen vandaag weer eens op ons terras in de zon van het ontbijt genieten. De complete familie Seminara is al aan het werk.
Inmiddels zijn we er ook achter wat er in Catania voor activiteit op de markt was. Een voorproefje van het feest van Santa Agatha. Een van de 7 primaire heiligen en beschermvrouw van Catania. Even een stukje geschiedenis uit de katholieke kerk.

Agatha werd geboren in Catania op het eiland Sicilië als dochter van welvarende christelijke ouders. Ze werd gedoopt en als vroom christen opgevoed. In het jaar 251 had de Romeinse keizer Decius de landvoogd Tiberius Claudius Quintianus het bevel gegeven de christenen te vervolgen. Deze Quintianus, die een nogal losbandig leven leidde, was verliefd op de mooie Agatha, maar zij wees hem af. Hij liet haar gevangennemen, en omdat zij niet wilde offeren voor de heidense afgodsbeelden, maar trouw bleef aan haar doopbeloften en haar geloof in Christus, plaatste Quintianus haar in het bordeel van Aphrodisia. Hij wist dat ze veel waarde hechtte aan een zuivere levenswandel. Deze Aphrodisia had negen dochters, allemaal nog erger dan zijzelf al was. In hun handen leverde hij Agatha over met de woorden: "Zorg dat zij zich aan mij onderwerpt, en ik zal je rijkelijk belonen." Daarop nam Aphrodisia Agatha bij zich in huis, en hield haar 33 dagen lang bij zich. Ze probeerde haar te paaien met prachtige beloften; ze vleide haar; kroop zowat in haar. Toen ze merkte dat ze hiermee niet verder kwam, zaten ze dag en nacht achter haar aan. Maar met een onwankelbaar hart hield Agatha vast aan haar geloof in Jezus Christus.
Na 33 dagen ging Aphrodisia terug naar Quintianus en zwoer hem: "Dat zwaard dat je daar opzij hebt zal eerder veranderen in vloeibaar metaal en de rotsen zullen eerder als sneeuwwater wegsmelten, dan dat het hart van dit mormel zich zal onderwerpen aan uw wil!" Door haar rotsvaste geloof bekeerde ze zelfs Aphrodisia en haar dochters tot het christendom.[3]
Toen ze voor de rechter moest verschijnen, vroeg deze haar, hoe het kwam dat zij, die van adel was, slavin van Christus wilde zijn. Ze antwoordde: "Voor mij is ten dienste van Christus staan de hoogste adeldom. Mijn heil, mijn geluk is Christus." Daarop werd ze gemarteld; haar beide borsten werden afgesneden en over heel haar lichaam verminkt werd ze in de gevangenis geworpen. Volgens de legende verscheen daar een oude man (in wie men de apostel Petrus meende te herkennen) die haar wonden verzorgde en genas. Een paar dagen later werd ze weer voor de rechter gebracht. Die vroeg haar: "Wie heeft je genezen?" Zij antwoordde: "Het was Christus, de Zoon van God." En weer werd ze gefolterd. Ze werd over een bed van glasscherven en hete kolen gerold.
Volgens het verhaal is het dan alsof God zelf ingrijpt via de natuur. Een aardbeving deed alle gebouwen op hun grondvesten schudden en een eruptie van de vulkaan de Etna dreigde Catania te verzwelgen. Toen sprak ze een kort gebed: "Heer, mijn schepper, sinds de wieg heeft U mij beschermd; U heeft mij genomen van de liefde van deze wereld, en gaf me het geduld om te lijden: Ontvang nu mijn ziel!" Hierna stierf Agatha aan de gevolgen van de marteling. Ze werd in Catania begraven en door de gelovigen te hulp geroepen telkens als de Etna begon te rommelen. Sindsdien wordt ook tot haar gebeden bij brandgevaar, tegen brandwonden en lichaamskwalen als borstkanker. Ze stierf op 5 februari 251, op welke dag ze ook herdacht wordt door katholieken én orthodoxen.
Vandaag is het Festa di Sant' Agata begonnen. Dat wordt elk jaar van 3 tot 5 februari gevierd. Hoogtepunt is de processie op 5 februari om 18.00 uur. Duizenden mensen zijn daarbij aanwezig. De processie eindigt met elf candelore, 6 m hoge houten stellages van houtsnijwerk, bloemen en vaandels die de handwerkersgilden representeren. Een groot vuurwerk begeleidt de processie.
Omstreeks deze tijd wordt in Europa op verschillende plekken het feest van St. Agatha gevierd.

We willen morgen nog een keer naar Catania, het Festa meemaken. Niet de processie van donderdag, vrijdag vliegen we weer naar huis en donderdag willen we gebruiken om alvast in te pakken en op te ruimen. Maar Orlando waarschuwt dat het deze dagen heel moeilijk parkeren is. Daarom gaan we met de trein. Dat is goed te doen. Ongeveer 1 uurtje, die tijd zijn we ook kwijt als we de auto pakken. Daarom rijden we naar het station om te informeren naar de dienstregeling.
Als we naar beneden rijden is de weg die we normaal nemen afgesloten voor reparatie. Geen overbodige luxe maar nu moeten we beneden dus gelijk weer steil omhoog, langs het ziekenhuis en dan weer steil naar beneden. Deze weg hebben we nog niet gereden.
Wat een prachtig station, schitterende plafonds, nog 1e en 2e klas wachtruimten en super schoon. Morgen om 9.45 of 10.17 vertrekken er treinen richting Catania en we kunnen gewoon bij het loket de kaartjes kopen. Geen enkel probleem. Daarna rijden we door naar een stukje Etna waar we nog niet geweest zijn. Vlak boven Catania. Onderweg nog een fikse regenbui en wanneer we voorbij Nicolosi zijn wordt het steeds kouder en witter. Bij Vilino Platanie rijden we door de sneeuw. Er ligt een paar centimeter en het is echt koud. We kunnen wel verder rijden, maar eigenlijk geven ze hier ook aan dat je winterbanden moet hebben en die hebben we niet. Het is onbekend gebied dus draaien we om en rijden via de Autostrada bij Catania weer naar huis.

Route: G-Naxos - Zafferane - Nicolosi - Viino Platanie - Catania - G-Naxos.